DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.47543#0008
larem cujusque entis, ipsumque abstra&ionis fundamentum
expenderit. 20. Partus pr aStica idea 4plex est: pracisiva , di-
stinEtiva, desinitiva > & divifiva. 21. Distin£tio realis entium
positivorum in concreto est ipsa rei cujusvis enritas, ut exclu-
siva alterius. 22. Distin&io rationis nec est unicus conceptus
duobus in repraeientando aequivalens , neque duplex cognitio
rem eandem aliter repraesenrans , sed intentionalis unius prae-
dicati ab alio realiter identisicato alietas. 23. Gradus meta-
physici ejusdem individui non distinguuntur realiter absblute,
nec realiter respedive 24 Distin&io teotistica supposito proban-
do nititur, estque cum virtuali majori potius realis strifte: ac
proinde major, atque a suis patronis defenditur. 25. Sola ratio-
nis ratiocinatae distinftio intrintecaab extrinsecohic locum ha-
bet. 26. Inter praedicata rei essentialia, quae se mutuo, & formali-
ter non includunt, datur praecisio objeilivo-formalis 27. Quae
pure formali ab aurhorirate Aristotelis, & D.Thonle multd est il-
lustrior. 28. Si praecisio pure formalis cognoscendo unum cogno-
Icit omnia, conse&aneum est , ignorato uno praedicato (quod
teepe fit) reliqua omnia ignorari: unde cognofcendo omnia cog-
nofcit nibil 29. Universale idem est, ac unum dicens ordinem
ad aliud. 30. Aliud (licet improprie diftum) est Complexum^
quod Aristoteles vocat principium scientiae, estque orario uni-
versalis , ut propositio, vel argumentatio , aliud incomplexum,
estque terminus universalis in se unus, & communis multis:
hoc vel est metaphyficum, quod aptum est inesse multis univo-
ce , acdivisim: vel/oginzw;, quod aprum est pluribus attribui.
31. Quamvis haec divisio non sit generis in species ; nec dif-
ferentiae utriusque universalis sint essentialiter oppositae. 32.
Tria ad universale proprie sumptum desiderantur. Imum unitas
intelk&ualis Ilm. aptitudo seu pradicabilitas per identitatem Illm,
multiplicabilitas realis natura. 33. Subjectum, vel signisica-
tum materiale non sunt Conceptus formales, nec Voces, sed
natura ipsa per Conceptus re praetentata. 34. Forma, vel sig-
nificatum formale est unitas ex natura a singulariratibus abstra-
&a consurgens. 35. Non datur universale formaliter tale an-
te operam mentis in tensii, qui vulgo Platoni, Fonsecae,
Cajetano tribuitur (etsi Verius haec dodrina imponi tantis vi-
rsi
expenderit. 20. Partus pr aStica idea 4plex est: pracisiva , di-
stinEtiva, desinitiva > & divifiva. 21. Distin£tio realis entium
positivorum in concreto est ipsa rei cujusvis enritas, ut exclu-
siva alterius. 22. Distin&io rationis nec est unicus conceptus
duobus in repraeientando aequivalens , neque duplex cognitio
rem eandem aliter repraesenrans , sed intentionalis unius prae-
dicati ab alio realiter identisicato alietas. 23. Gradus meta-
physici ejusdem individui non distinguuntur realiter absblute,
nec realiter respedive 24 Distin&io teotistica supposito proban-
do nititur, estque cum virtuali majori potius realis strifte: ac
proinde major, atque a suis patronis defenditur. 25. Sola ratio-
nis ratiocinatae distinftio intrintecaab extrinsecohic locum ha-
bet. 26. Inter praedicata rei essentialia, quae se mutuo, & formali-
ter non includunt, datur praecisio objeilivo-formalis 27. Quae
pure formali ab aurhorirate Aristotelis, & D.Thonle multd est il-
lustrior. 28. Si praecisio pure formalis cognoscendo unum cogno-
Icit omnia, conse&aneum est , ignorato uno praedicato (quod
teepe fit) reliqua omnia ignorari: unde cognofcendo omnia cog-
nofcit nibil 29. Universale idem est, ac unum dicens ordinem
ad aliud. 30. Aliud (licet improprie diftum) est Complexum^
quod Aristoteles vocat principium scientiae, estque orario uni-
versalis , ut propositio, vel argumentatio , aliud incomplexum,
estque terminus universalis in se unus, & communis multis:
hoc vel est metaphyficum, quod aptum est inesse multis univo-
ce , acdivisim: vel/oginzw;, quod aprum est pluribus attribui.
31. Quamvis haec divisio non sit generis in species ; nec dif-
ferentiae utriusque universalis sint essentialiter oppositae. 32.
Tria ad universale proprie sumptum desiderantur. Imum unitas
intelk&ualis Ilm. aptitudo seu pradicabilitas per identitatem Illm,
multiplicabilitas realis natura. 33. Subjectum, vel signisica-
tum materiale non sunt Conceptus formales, nec Voces, sed
natura ipsa per Conceptus re praetentata. 34. Forma, vel sig-
nificatum formale est unitas ex natura a singulariratibus abstra-
&a consurgens. 35. Non datur universale formaliter tale an-
te operam mentis in tensii, qui vulgo Platoni, Fonsecae,
Cajetano tribuitur (etsi Verius haec dodrina imponi tantis vi-
rsi