Liber IL 159
punstis·? efferre sermonem , qui distinfte sona-
ret auribus. Ita, quamquam utilia sint punc-
ta , non potest dici, horum usam fuiile semper
omnino necessarium, & frequentatum. Con*
trarium docet Synagogarum ab ultima antiqui-
tate consuetudo. Volpmina sacra , qu<e ,po-
pulo publice in illis praeleguntur , neque punc-
ta , neque accentus habent. Quin sine versu-
um distinftionibus exarata sunt; ut morem an-
tiquis temporibus usitatum exhibeant. Praeter
libros typis excusos & punftatos, unum, in*
quam , habent volumen legis in singulis Syna-
gogis , peculiari modo descriptuin, circa co-
lumellam convolutum, quod affervant in pe-
culiari capsa, quam Aaron·, id ess, arcam ap-
pellant , serico coopertum, & auro ac gemmis
ornatuin.Hoc volumen in magna apud eos venera-
tione est ; quod cum ex arca proferunt, ut ex eo
aliquid legatur, magna reverentia traftant; po-
pulusque cum jubilo & acclamatione honorem tan
tum non divinum ipsi tribuit.Post lestionem vero
eadem cum pompa & reverentia in arcam re-
ponunt. Hoc autem Volumen, non punftatuw5
volunt ipsuin Mosis volumen in Arca Dei juffs
servatum reserre, quod fatentibus plerisque
eorum Doftoribus erat punstis destitutum g
imo ipsi docent, Mosis sevo figuras vocalium
& accentum nondum fuisle ; & hac de causa
librum illum in synagogis hodie sine notis i®
Mosaici exemplaris memoriam scribi.

BILw