DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.15145#0106
92
P R AE F A T 1 0.
ftabilitur, adeo vtfit maxima, fi rem ipfam, quam tradit, aetate adaequet, magis vero ma-
gisque infirma censeatur, quo ab illius rei memoria pluribus temporum interuallis eji remota,
ita etiam omnis, quae nobis occurret, de Genealogicis rebus controuersia maxime antiquijfimo-
rum adstipulatione teftium definiatur: a qua ipsa regula ne latum quidem vnguem rece-
dam. Agnoscent exinde, vt speramus, LecTores nostri, raram harum terrarum felici-
tatem, vbi quae cogitare licet, dicere etiam & scribere licet. Agnoscent modesham
PRINCIPVM NOSTRORVM, qui liberali quidem ilipendio alunt Histo-
riographos suos, sed non adfingendas, verum ad probandas gcntis suae origines;
eamque veritatis apud eos necessitatem exigunt, vt hoc ipso commendentur, si liqueat,
aspernentur, si desideretur, Neque metuendum esr, vt perdat quidquam a splendore
suo GENS AVGVSTA: quae enim ante ocTingentos annos in Adelberto Ligu-
riae Marchione floruit, & ab eius aeuo vsque ad haec nostra tempora remotis omni-
bus fabulis continua serie suos Maiores viros Principes rebus geshs & amplisfimis di-
tionibus ac potentia claros nominare potest, eam sane iure optimo maximo talcm
dixeris gentem;
Qiialem vix hodie genuerunt saecula noslra,
Nec cecinere tubae Romanae, optasse nepotes
Nec possunt similem, voluas si tempora prisca.
Pleraeque aliae familiae (quod praeflscine dixerim) quae nunc per Europam rerum
potiuntur, tunc aut modicis opibus sruebantur, aut incognitae adhuc latebant, cum
Adelbertus hicmagnos terrarum tracTus teneret. Etquis non credat,huius ipsiusPrin-
cipis nobilitatem & origines longe altius assurgere, nec incognitas nobis esse, niii
quod ob temporum illorum, in quae Maiores eius inciderunt, barbariem, dessitutae
litterarum lumine in tenebris iacent cum iis, de quoram sorte horativs:
Vixere, ait, fortes ante Agamemnona.
Multi, fed omnes illacrymabiles
Vrgentur, ignotique, longa
Noc7e, carent quia vate facro.
Quamquam spes omnis nondum decollit, quin forte excuilis melius Longobardiae
Archiuiis etiam heic aliquando longius progresTura sit poslerior aetas. Et procul
dubio eadem, quae haclenus monuimus, monuiilet etiam Illuhris magnaeque eru-
ditionis Vir, dn. iohannes danikl grvbervs, qui Opus hoc Leibnitio Ec-
cardianum nouis paiTim probationibus instruxit, variisque eruditis & pernecesTariis
animaduersionibus cailigauit. Licet enim hae ipsae Summi Celeberrimique Viri
notae atque castigationes in primo hoc Tomo rariores appareant, id tamen non
aliam ob caussam eueniise videtur, quam quod egregius & longiore vita, II exi-
miam eius eruditionem & praeclarislima erga DOMVM AVGVSTAM merita
consideraueris, dignissimus Vir posl: grauillimum & diuturnum morbum mortali-
tati prius ereptus mit, quam vltimam operi manum admouere potuit. Neque enim
opinabile eit> sme obelisco haec ideo praetermisTa esTe, quod tamquam recte & egregie
dicla ab eo approbata fuerint. Quare etiamereDOMVS AVGVSTAE fore
putaui, palam profiteri, nihil hic auctoritate publica scriptum, sed omnia hactenus dicTa
priuatas esse eorum opiniones, quibus inquirendi in natales suos munus clementisiime
commendauerat. Et ego quidem, quem praeter omnem meam spem & exspecTatio-
nem ex Academia Haunienii, in qua hacTenus Regiis iushtiae Conliliariis & Consi-
ssorii Senatoribus adscriptus iuri interpretando vacaueram, nullo, aut exiguo meo me-
rito, in messem hanc gloriae plenam, cuius sementem laudatissimi Viri l e i b n i t i v s,
eccardvs, grvbervs fecerant, diuina prouidentia euocauit, iisque licet imparem
plane successorem dedit, prius nihil, nihil antiquius habui, quam vt opus hoc quan-
tocyustypis exscribendum redderem, ratus hac demum ratione tantorum virorum
manibus vigilatas nocTes reshtui & compensari posse. Caeterum in foetu alieno
mihi praeter obstetriciam operam nihil arrogo. DEVM autem O. M. precor, vt
AVGVSTAE GENTI GVELFICAE, quae nuper iterum, vt multoties
antea, pacem Europae reddidit, & labantes Germanorum res vna seruauit, selicitatem
atque perpetuitatem largiatur. Vale iam, HumanislimeLecTor, & II Orbis Chrimani
salutem atque incolumitatem optas, voto huic nossroTuas preces adiunge. Scribebam
Hanouerae VI. anteKal. Decembr. A. R. S, H. MDCCXLIX.
ORIGI-
P R AE F A T 1 0.
ftabilitur, adeo vtfit maxima, fi rem ipfam, quam tradit, aetate adaequet, magis vero ma-
gisque infirma censeatur, quo ab illius rei memoria pluribus temporum interuallis eji remota,
ita etiam omnis, quae nobis occurret, de Genealogicis rebus controuersia maxime antiquijfimo-
rum adstipulatione teftium definiatur: a qua ipsa regula ne latum quidem vnguem rece-
dam. Agnoscent exinde, vt speramus, LecTores nostri, raram harum terrarum felici-
tatem, vbi quae cogitare licet, dicere etiam & scribere licet. Agnoscent modesham
PRINCIPVM NOSTRORVM, qui liberali quidem ilipendio alunt Histo-
riographos suos, sed non adfingendas, verum ad probandas gcntis suae origines;
eamque veritatis apud eos necessitatem exigunt, vt hoc ipso commendentur, si liqueat,
aspernentur, si desideretur, Neque metuendum esr, vt perdat quidquam a splendore
suo GENS AVGVSTA: quae enim ante ocTingentos annos in Adelberto Ligu-
riae Marchione floruit, & ab eius aeuo vsque ad haec nostra tempora remotis omni-
bus fabulis continua serie suos Maiores viros Principes rebus geshs & amplisfimis di-
tionibus ac potentia claros nominare potest, eam sane iure optimo maximo talcm
dixeris gentem;
Qiialem vix hodie genuerunt saecula noslra,
Nec cecinere tubae Romanae, optasse nepotes
Nec possunt similem, voluas si tempora prisca.
Pleraeque aliae familiae (quod praeflscine dixerim) quae nunc per Europam rerum
potiuntur, tunc aut modicis opibus sruebantur, aut incognitae adhuc latebant, cum
Adelbertus hicmagnos terrarum tracTus teneret. Etquis non credat,huius ipsiusPrin-
cipis nobilitatem & origines longe altius assurgere, nec incognitas nobis esse, niii
quod ob temporum illorum, in quae Maiores eius inciderunt, barbariem, dessitutae
litterarum lumine in tenebris iacent cum iis, de quoram sorte horativs:
Vixere, ait, fortes ante Agamemnona.
Multi, fed omnes illacrymabiles
Vrgentur, ignotique, longa
Noc7e, carent quia vate facro.
Quamquam spes omnis nondum decollit, quin forte excuilis melius Longobardiae
Archiuiis etiam heic aliquando longius progresTura sit poslerior aetas. Et procul
dubio eadem, quae haclenus monuimus, monuiilet etiam Illuhris magnaeque eru-
ditionis Vir, dn. iohannes danikl grvbervs, qui Opus hoc Leibnitio Ec-
cardianum nouis paiTim probationibus instruxit, variisque eruditis & pernecesTariis
animaduersionibus cailigauit. Licet enim hae ipsae Summi Celeberrimique Viri
notae atque castigationes in primo hoc Tomo rariores appareant, id tamen non
aliam ob caussam eueniise videtur, quam quod egregius & longiore vita, II exi-
miam eius eruditionem & praeclarislima erga DOMVM AVGVSTAM merita
consideraueris, dignissimus Vir posl: grauillimum & diuturnum morbum mortali-
tati prius ereptus mit, quam vltimam operi manum admouere potuit. Neque enim
opinabile eit> sme obelisco haec ideo praetermisTa esTe, quod tamquam recte & egregie
dicla ab eo approbata fuerint. Quare etiamereDOMVS AVGVSTAE fore
putaui, palam profiteri, nihil hic auctoritate publica scriptum, sed omnia hactenus dicTa
priuatas esse eorum opiniones, quibus inquirendi in natales suos munus clementisiime
commendauerat. Et ego quidem, quem praeter omnem meam spem & exspecTatio-
nem ex Academia Haunienii, in qua hacTenus Regiis iushtiae Conliliariis & Consi-
ssorii Senatoribus adscriptus iuri interpretando vacaueram, nullo, aut exiguo meo me-
rito, in messem hanc gloriae plenam, cuius sementem laudatissimi Viri l e i b n i t i v s,
eccardvs, grvbervs fecerant, diuina prouidentia euocauit, iisque licet imparem
plane successorem dedit, prius nihil, nihil antiquius habui, quam vt opus hoc quan-
tocyustypis exscribendum redderem, ratus hac demum ratione tantorum virorum
manibus vigilatas nocTes reshtui & compensari posse. Caeterum in foetu alieno
mihi praeter obstetriciam operam nihil arrogo. DEVM autem O. M. precor, vt
AVGVSTAE GENTI GVELFICAE, quae nuper iterum, vt multoties
antea, pacem Europae reddidit, & labantes Germanorum res vna seruauit, selicitatem
atque perpetuitatem largiatur. Vale iam, HumanislimeLecTor, & II Orbis Chrimani
salutem atque incolumitatem optas, voto huic nossroTuas preces adiunge. Scribebam
Hanouerae VI. anteKal. Decembr. A. R. S, H. MDCCXLIX.
ORIGI-