DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.15145#0550
430 ORIGIN VM
annos aliis negotiis occupatus fuerit, nec in Chartis ha&enus Coniugis
eius mentio occurrat; inde credo, Beatricem quidem ei in Foedere
Parmensi ab Imperatore desponsatam, sed Anno demum 1039. do-
mum du&am esse, cum Imperator nempe in Germaniam rediisset, &
Bonifacius commodam ad solemnitatem hanc temporis intercapedinem
naclus e{Tet. Magnihcentiam feiti nuptialis non describo, & de ea
Domnizo Lib.I. Cap.X. legi poterit. Inter caetera dicit is: •
Primittis hunc nofcit, quantum Jh Gallia fortis,
Cum natam Rutili Ducis expetiit Frederici
Coniuge cum propria Mathildis denique dista*
Iste Beatricem Fredericus donat habere
Huic Bonifacio ; qui Dux cum pergeret illo,
Ornatus magnos fecum tulit etc.
Addit conuiuia per tres menses celebrata, & quidem in loco Marego
di£to, qui ad Mincium amnem situs est. Capite vero praecedente hoc
elogium Beatricis habet:
Nobile coniugimn tribuit Deus, & tibi dignum,
Magna Beatrix ejl nobik coniugium.
Stirpe fuit genita Regali pulchra Beatrix,
Maiorum mundi fiirpe fuit genita. etc.
§. 20.
Beatrix ipsa in Charta quadam venditionis Anno 1055. infra
eXcerpenda e Florentinio Lib. ffl. p. 63. Domnizonis narrationem con-
nrmat, seque Friderici Ducis Mosellanici filiam vocat. Erronee ergo
Sigonius patrem Beatricis Conradum vocauit. Idem Domnizo Lib. I,
Cap. XVIII. de Henrico III. Imperatore canit:
Caefar Henricus Comitijfae tempore viuus
Extiterat, fcimus quod herus fuit atque propinquus
Ipfe Beatricis magnae, nataeque Matbildis.
Vripergensis ad An. 1054. Beatricem neptem Henrici III. & Domni-
zo Lib. II. Cap. I. eius filiam Mathildem, confobrinam Henrici IV. Hen-
ricus vero IV. ipse Beatricem (Probat. N. XXXVII.) amitam soam, &
Henricus V. Mathildern nepte?n suam appellat, (Probat. N. XXXVIII.)
atqueinde est, quod Henricus V. quoque iure propinquitatis haeredita-
tem
annos aliis negotiis occupatus fuerit, nec in Chartis ha&enus Coniugis
eius mentio occurrat; inde credo, Beatricem quidem ei in Foedere
Parmensi ab Imperatore desponsatam, sed Anno demum 1039. do-
mum du&am esse, cum Imperator nempe in Germaniam rediisset, &
Bonifacius commodam ad solemnitatem hanc temporis intercapedinem
naclus e{Tet. Magnihcentiam feiti nuptialis non describo, & de ea
Domnizo Lib.I. Cap.X. legi poterit. Inter caetera dicit is: •
Primittis hunc nofcit, quantum Jh Gallia fortis,
Cum natam Rutili Ducis expetiit Frederici
Coniuge cum propria Mathildis denique dista*
Iste Beatricem Fredericus donat habere
Huic Bonifacio ; qui Dux cum pergeret illo,
Ornatus magnos fecum tulit etc.
Addit conuiuia per tres menses celebrata, & quidem in loco Marego
di£to, qui ad Mincium amnem situs est. Capite vero praecedente hoc
elogium Beatricis habet:
Nobile coniugimn tribuit Deus, & tibi dignum,
Magna Beatrix ejl nobik coniugium.
Stirpe fuit genita Regali pulchra Beatrix,
Maiorum mundi fiirpe fuit genita. etc.
§. 20.
Beatrix ipsa in Charta quadam venditionis Anno 1055. infra
eXcerpenda e Florentinio Lib. ffl. p. 63. Domnizonis narrationem con-
nrmat, seque Friderici Ducis Mosellanici filiam vocat. Erronee ergo
Sigonius patrem Beatricis Conradum vocauit. Idem Domnizo Lib. I,
Cap. XVIII. de Henrico III. Imperatore canit:
Caefar Henricus Comitijfae tempore viuus
Extiterat, fcimus quod herus fuit atque propinquus
Ipfe Beatricis magnae, nataeque Matbildis.
Vripergensis ad An. 1054. Beatricem neptem Henrici III. & Domni-
zo Lib. II. Cap. I. eius filiam Mathildem, confobrinam Henrici IV. Hen-
ricus vero IV. ipse Beatricem (Probat. N. XXXVII.) amitam soam, &
Henricus V. Mathildern nepte?n suam appellat, (Probat. N. XXXVIII.)
atqueinde est, quod Henricus V. quoque iure propinquitatis haeredita-
tem