Leibniz, Gottfried Wilhelm [Hrsg.]; Eckhart, Johann Georg von [Bearb.]; Gruber, Johann Daniel [Bearb.]: Origines Gvelficae (Band 2): Qvibvs Tvm Vetervm Altdorfii Comitvm Et Ex Iis Ortorvm Bvrgvndiae Transivranae Regvm, Tvm Gvelforvm Recentiorvm Ab Azone, Italo Marchione, Satorvm Bavariae Et Saxoniae Dvcvm Vitae, Propagines Et Res Praeclarae Gestae, .. ([Moringen], 1751)

38 P R AE F A T I 0.
modo pertinebat, eique solummodo ex trunco materno, Giselae scilicet maioribus,
vt p. 35. n.a. ofterisum, adhaesit. Similem in modum de Hugone Italiae Rege in
Praefatione ad T. I. Originum harum Guelsicarum p. 3 6. not. c. iam obferuauimus, quod sem-
per a genere materno Berthaesilius apud Scriptores insigniri soleat. Iam adhuc adda-
mus, quae de Widone Imperatore (nam plura exempla colligere necefie non eft)
habet ioh. iperivs Chronico S. Bertini ap. martenaevm T.III.Anecdotor.p.ss 1.
Is autem posteaquam, quae post mortemCaroli Crasii euenerant, narrasiet, addit: ex
hoc obitu Romanum Imperium & Francorum Regnum misere decerpuntur. Nam in Italia
Berengarius & Wido de Regno contendunt, in Francia vero negle&o vero herede Carolo puero,
filio Ludouici Balbi, vix decenni> quidam Regem fibi ftatuerunt Eudonem, Comitem Pari-
siensem, silium Roberti Ducis Andegauenfis a Normannis occisi. Qui EllUo alknUS trat
a genere Carolt M» & eum Compendio palatio per manus Walteri Senonensis Archi Epi-
scopi in Regem inungi secerunt Anno Domini DCCCLXXXIX. Fulco vero Remorum Archi-
Epifcopus, cuius erat ius Reges inungere Francorum, memor obteftationis Stephani Papae fci-
licet, vt numquam de alia stirpe, quam Pipini & filiorum eius Regem sibi affumerent, Eudoni
manus consecrationis imponere noluit. Hi vero qui saitebant generi Caroll, inter
quos erant praecipui Fulco Remorum Archi Epifeopus & Comes Elandriae Ba/dumus, vok-
bant inftituere Widonem Regem Italiae. (ergo hic fuit de genere Caroli M. quod tamen
aliter, quam per soeminas demonftrarinequit;) (e) Sed audiens Wido Eudonem iam
coronatmn rediit in Italiam. Tunc Archi Epifeopus Fulco &fui sequaces mittunt ad Arnul-
fum Germaniae Regem suturum bnperatorem, vt Franciae Regnum exaucJa (legendum
ex auita) succeffione fibi debitum recipiat &c. Iam tuam fidem teftar, Leftor quisquis
es, dummodo a praeconceptis opinionibus mentem liberam & vacuam habeas, an
clarius quid vtrumque, de quo disputamus, euincere poilit, scilicet morem denomi-
nandi Principes a genere matemo infolitum prorfus non ejfe, & Adelheidem Ludouici
Pii filiam non fuijje? Haec enim si fuiflet, profe&o Chronographus nofier, qul
Wido-

penltus & m perpetuum, sed tantum aliquamclhi
quieuifle, ait: ira Imperatoris ad tempUS
quieuit.) Nam poft annos, fi a morte Ludouici
Pueri numeraueris, CXXIXi livero abobituCon-
radi I. numeres, CXXII. Caroli M» fanguis in
Germania rurfus in folium euedras eft Regnum
capeffente Henrico III. filio Conradi Salici, qui
ex patre matris ex probatijjimortm GaUiarum
Principam a beato Remigio baptizatorum Jiirpe
deftenderat, & Gifelae de antiquo & gloriofo
Carolorum fanguine oriundae. c. z g. Quam
fuamfententiam otto his verbis fupra recitatis
exprimit. Ex quibus patere exiftimo, hunc eius
locum adfertori Bauarico perperam opponi, quum
is non dicat, Caroli M. polteros nullos amplius
in Germania tum fuiife fuperfHtes; fed tantum in
Regno, hoc eft in folio eos defecifle, feu regnare
desiisTe, vsque dumHenricusIII. rurfum summae
rerum admoueretur inGermania. ConfedifTe qui-
dem iam videtur bellum hocGenealoeicum, hinc
proadstruendisFAMILIAE WITTELSBA-
CHIC AE, illinc pro deftruendis originibus Ca-
rolingicis acriter geftum, cum poft vindicias vin-
dicatas nec laudaco palignesio, nec brams»
dorffio illiperfonato,quantumfcimus,prodire
amplius in scenam Iibuerit. Verum cum haec
non eo animo a nobis fcripta sint, vt classlcum
de nouo canamus, neque vt arrogemus nobis
iudicium, ab vtrius partibus vicloria stet; (quod
dodis &peritis taliumrerum non eft ambiguutri;)
fed vt vni ottonis frisingensis loco
perperam vtrimque intellefto nonn ihil lucis assun-
deremus, sacilem nos apud aequos Leclores excu-
fationem merituros speramus.

e) Nemo ha&enus eruditorum euidenter de-
monftrauit, qua ratione Widoni Francica origo
adfcribi queat. blondellvs Praefat. Apo-
loget. LXXIV. sol. 4. b. Berengarium & Wido-
nem, inquit, non tantum Francorum COglia-
tos, sed etiam ex Francorum profapia,
prout S. Arnulfus antea fuerat, OttOS, eoque
FranCOS vocare pavlvs aemilivs poterat,
Francorum nomine nationem vniuerfam cutn
vitae S. Arnulphi Scriptoribus intelligens. Beren-
garius enim Euerardo Cizonii Cameracenjis dioe-
cejis Comhe, ac exinde Foro - Iulienjium Duce,
Guidone & Lamberto, Marcae Britannicae Praefe-
clis, auo &proauo natus eft, (S" a Francicigene-
ris bominibus paternam originem rcpetiit. Sed
Francis per matres cognatione iun&os
dixit a e m 1 l 1 v s : quia Francorum vocabulum
non gentem vniuerfam, vt vitae Arnulphinae Scri-
ptores, fed jblam in Francia rerum potentem
Familiam denotauit, quae tam Berengarii, quam
Guidonis matres Regum Jilias & propinquas edi-
dit. Berengarius enim Gisla, Ludouici Pii Impe-
ratoris filia natus, per ium Regum COgnatUS
suit. GuidonisparensLothariiI.fi/ia- auia ex
Pippini Italiae Regis filiabus vna suijfe videtur,
idemque Engeltrude Gislae filia & Berengarii
germana, poft Buchaldi mariti prioris mortem
duffa, quiiamRegum COgnatUS efat, asfinis
eorumjattus eft. Equidem an Guidonis mater
Lotharii I. fflia suerit, desinire non audeo, potius
eo inclino, vt non suisse putem. Neque pro
certo scio, an non lapsus sit blondellvs,
auando h.l. & supra XXXI. *j.b. EngeJtrudim,
1 Euer-