$57 Dcreconditis antiquorum Lucernis. 958
pracelluere, Fortitudine militari, & A pollere, &sine manibus omniaconfi „

^...

on.

Eloquentia 5 quumsslatotumpene ter-
rarum orbem domuerint: ista mirifice
quoque nationes exteras quamplures
hbi concliauerint. Profc&o facics hu-
mana decora linguam exerens , elo-
quentia? Romana; iymbolum est aptissi-
mum i ac eo m<jgis, quo Rotnanorum
eloquentissimus M. ille Tullius, non
immerito Pater eloquentise salutarus
ab omnibus;vt viucns linguamexer-
cuit eloquentissime.j sic etiam mortuus j.
misere coa&us fuit exerere Imguam
cruciandam, acuque perforandam vt
ait [a] Crinitus, post Valerium [b] Ma-
Ximum, ab immanitate coniugis Auto-
nij , aduersus quem Philippicas con-
scripserat j qui caput eius Roma? cum
amputatis manibus delatumaffigi ius-
Ciz pro rostris in tribunali, dum age-
rentur comitia, spetlaculum horren»
dum populo, vt ait in eius vita [c] Plu-

cere. Hax ille : vt hinc apcrte con-
sset, apudantiqucs, cjputhumanum
exertaiingua cxore patulo hierogly-
phicum elie sermonis, & eloquentiajj
qua plurimum vt & militan fortitudme,
Komani pridem excelluere. Sed &
antea de Lingua tracians cx profeiTo
Pierius asserucrat. Sane quidem He- l3s-
bra?i perLason, qiue Lingua est, ser-»
monemintelligunt, vndeforte MXKdv»
Grsecis. A Dico verbo nimirum Latini»
Dmguam olim appellauere : inde D »
litera in L murata, Aeolum more,Lin- »
guamfecimus: Vt etiam Sellam, qua» »
prius a Sedco,Sedda dicebatur. Aiunt »
tamen Grammatici veteresjPompetum »
Magnum Dinguam semper scnbere »
sohtum. Esto igiturscrmo lingua. (& „
mox) Sed non unproprio quorumdam »
inuento excogitatum tfi, hancdicen- »
divim (cloquentiam scihcct) per lin- »

tarchus. Etcertecaputhumanum , a guamperforatamaqua cateriuI^qUam- »
busto seiun&um , ex ore aperto lin- C piurima; rtligata; adaures subsequen- »

guam exercns , esse sermonis & clo-
quentia; symbolum aperte proponit
Vakrianus insuisIVj Hierog!yphicisita
proponenens ac explicans figuram,
quam ponit humani capitis cum exerta

lingua dicens:

S E R M O.
5, Porro autem orationem vnamquam-
„ que tradunt ex manu significari>quam-
„ uisaliolocoprensammanu linguamid

tismuititudinis applicarentur significa- »
re. Nam Hcrcukm GalJi sencm ad- »
modunijicrpore t3menperuaJido,cru- »
do, vindiquc facKb^ntLconjs /polio, „
claua,pharttra, &arcu intento prae- »
ditum,aimatumque eogcstu vtingre- »
di videretur ,f«icic tamen in humerum »
conueria ad numerosam muititudi- »
nem, qua: gressum eius iubsequcretur, „
adquorumomnium sures catena? sin-

»
»

facerc dixerimus. Eatamen differen- j) gula?aurta;adiuncte esscnt,qu£e mox »
tia habetur, quod species illa non ora- in vnum quasi nodum colk £tx, in per- »

„ tionemtantum, sedeloquentiamindi
9, cab3t. Manusverovnumquemquc^
3, sermonem pcr seipsa significat, quoti
s, vnacumsermonc manuum etiammo-
», tum expetimus , vtait Artemidorus:
vt?o'^uss „ histriones enim vel celebres inuenias
gfi*iuc,i0 » soloecismi redargutos, quod gestu ma

M

foratam Herculis Ijnguam immitteban- »
tur. Contemplari vero erat in ea pi- »
tStura vultum Herois blando mansue- »
toque gesiu hiiarcm , ipsosque canus »
hominum ita catenis tra&os sponte »
properare, quasi alius alium pra?uenire »
concertarent. Quod quidem siue Gal- »
lorumfuitinuentus, hueLucianusip- »
»^llbi." Contra vero erant Hermea'si- £ se,quiremconscnpsit qua tratingenij
gna,quadratasinemanibus^brachijs, felicitate fabulam ex se commtntus »
csi,nihiImeo iudicio ad doquent £ vim ,>
exprimendam significantius t xcogita- »
ripotuit,nequemagis hictoglyphicum. ,»
Namquodad Gaiiitanumfiginentum »
spe<5tat, Corntlius Tacitus Gallosait »
duasstmper aites fludtosius exercuis- „
se, militart m qmppe, & disceptandi ra- ,,
tioncm. Rehqua ad hanc rem perti- ,,
nentia, quid iingula sibi velint, apud
Lu-

^one'." „ nuum aliquando peccassent : dequo

91
» solo quippe insignitacapite,eaque prg-
» cipue apud Athenienses : sed m qu0-
» rummedioviriliaetia adsculpebantur.
» Sermonis ha?c erant indicia, vt in pu-
„ dendisetiam o
stensum,Mercurijquip-
„ peiplius vim oflendebant. Nam*&
„ Cyllenius vocatur,quod xJAA«« Gra»-
„ civocant eos, quisine manibus sunt.
3, Ostendit vero hoc,scnnoneai suapte yi