loi Syntaxis Grteca.
ponant in participio, alterum in suo tempore, ut:
valde amat, faciunt: amans amat, φίλων φιλίr Aut
formant Substantivum ex Verbo duftum, & po-
nunt inAccusativo:ita, ut is accitsativus etiam in
pailivo maneat, iit CQ&v at υβ&ζω , injurid te afficio
grandi. Sic ΰβ&ν υβ&ζομχ*, afficior injurid magnd.
Subintelligunt particulam χχΐχ, fecundum.
Subinde Substantivum in Dativo, ut: Valde pec-
cat , χμχςχημoili χμχξτάναι, vel άμχξτάνων χμχξτχ-
»«: id eil: peccans peccat. Sed NB. Participium de-
clinatur, & variatur juxta genus, & numerum.
Sic; χμχξτάνχσκ άΐΛΧζτκνΗ, illa valde peccat.
N. 21. Vcrbareverendi, Accusativum.· στξομΜ,
veneror, -τιμάω, honoro. χΐΠομαι, veneror. Sic λιτχ-
αία/, Ικίτίΰω, supplico. cui vel apud quem, in Accuiat.
ίλπάνΐυπ Βίαν . fupplicavit DEO. αίνχιβολω, όκλΐ7ΤΧξω,
ero, ohfecro. χξκi«, dignor.
N. 22. Miieret, poenitet, pudet, apud Graecos
sunt verba personalia& Genitivus Latinorum hic
ponitur in Accusativo; & Accusativus Latinorum
fit Nominativus.Sic locomiseret me i«z: Graeci fa-
ciunt: misereo te. ίλΐίω at. sxstjm ν,μχς: mifereat tene-
siri; vel miferere nobis, οίκηΐξω, χχταικ7ί/§ω, οΐκ-π·
ζομαχ, misereor. «ΐα-χΟομχι, pudet me.
ίνχομοα . precor, vel rogo; quem: in Dativo. Hinc
ίυχομχι 3-εω, rogo Deum. Sed ubi significat, voveo,
regit Accuiat. ίνχψχι Εχχς, voveo preces i at cui;
Dativ.
N. 23. Verba memini, recordor,reminiseor,
obliviseor, mod6 Genitivum habent, modo Ac-
cusativum. Hinc, « μίμννίΐΛΐ άλγων, nonmeminit
dolorum, μΐμνημαι idwomsixτχ , memini beneficia.
N. ix. Verba accusandi, absolvendi, damnan-
di, ut apud Latinos, accusativum Personce, Geni-
tivum
ponant in participio, alterum in suo tempore, ut:
valde amat, faciunt: amans amat, φίλων φιλίr Aut
formant Substantivum ex Verbo duftum, & po-
nunt inAccusativo:ita, ut is accitsativus etiam in
pailivo maneat, iit CQ&v at υβ&ζω , injurid te afficio
grandi. Sic ΰβ&ν υβ&ζομχ*, afficior injurid magnd.
Subintelligunt particulam χχΐχ, fecundum.
Subinde Substantivum in Dativo, ut: Valde pec-
cat , χμχςχημoili χμχξτάναι, vel άμχξτάνων χμχξτχ-
»«: id eil: peccans peccat. Sed NB. Participium de-
clinatur, & variatur juxta genus, & numerum.
Sic; χμχξτάνχσκ άΐΛΧζτκνΗ, illa valde peccat.
N. 21. Vcrbareverendi, Accusativum.· στξομΜ,
veneror, -τιμάω, honoro. χΐΠομαι, veneror. Sic λιτχ-
αία/, Ικίτίΰω, supplico. cui vel apud quem, in Accuiat.
ίλπάνΐυπ Βίαν . fupplicavit DEO. αίνχιβολω, όκλΐ7ΤΧξω,
ero, ohfecro. χξκi«, dignor.
N. 22. Miieret, poenitet, pudet, apud Graecos
sunt verba personalia& Genitivus Latinorum hic
ponitur in Accusativo; & Accusativus Latinorum
fit Nominativus.Sic locomiseret me i«z: Graeci fa-
ciunt: misereo te. ίλΐίω at. sxstjm ν,μχς: mifereat tene-
siri; vel miferere nobis, οίκηΐξω, χχταικ7ί/§ω, οΐκ-π·
ζομαχ, misereor. «ΐα-χΟομχι, pudet me.
ίνχομοα . precor, vel rogo; quem: in Dativo. Hinc
ίυχομχι 3-εω, rogo Deum. Sed ubi significat, voveo,
regit Accuiat. ίνχψχι Εχχς, voveo preces i at cui;
Dativ.
N. 23. Verba memini, recordor,reminiseor,
obliviseor, mod6 Genitivum habent, modo Ac-
cusativum. Hinc, « μίμννίΐΛΐ άλγων, nonmeminit
dolorum, μΐμνημαι idwomsixτχ , memini beneficia.
N. ix. Verba accusandi, absolvendi, damnan-
di, ut apud Latinos, accusativum Personce, Geni-
tivum