32

II. Mittel- und Nordgriechenland.

166

νομίοις χρήσται, όπως ά πόλις Ρεκάστων νομίζει Αοκρών των Ύποκν|αμιδίων.
αϊ τις ύπδ των νομίων των έπιΡοίκων άνχωρέη Περζοθαρια|ν και Μυσαχέων, τοϊς
αυτών νομίοις χρήσται κατά πόλιν Ρεκάστους. | — F. Αϊ κ’ άδελφεοί έωντι τώ ’ν
5 Ναύπακτον Ροικέοντος, δπως καί Αοκρώ||ν των Ύποκναμιδίων Ρεκάστων νόμος έστί,
αϊ κ’ άποθάνη, των χ|ρημάτων κρατεϊν τον έπίΡοικον, τό κατικόμενον κρατεϊν. —
Ζ. Τούς έπιΡοίκους έν Ναύπακτον τάν δίκαν πρόδικον άρέσται ποτούς δ|ικαστήρας,
άρέσται καί δόμεν έν Όπόεντι κατά Ρέ[τ]ος αύταμαρόν. Αοκ|ρών των Ύποκναμι-
10 Βίων προστάταν καταστασαι, των Λοκρών τώπιΡ||οίκω καί τών έπιΡοίκων τω Λοκρω,
οΐτινές κα ΙΙΙΑΤΕΣ έντιμοι ΕΣ. — Η. Όσσ|τις κ’ άπολίπη πατάρα καί τδ μέρος
τών χρημάτων τω πατρί, έπεί κ’ | άπογένηται, έξεϊμεν άπολαχεϊν τον έπίΡοικον
έν Ναύπακτον. — | Θ. Όσστις κα τά ΡεΡαδηκότα διαφθείρη τέχνα καί μαχανα
15 καΙ'ι μια, δτι κα μή άνφοτάροις δοκέη, Όποντίων τε χιλίων πλήθ||α καί ΝαΡ-
πακτίων τών έπιΡοίκων πλήθα, άτιμον εΤμεν καί χρή|ματα παματοφαγεϊσται. τών-
καλειμένω τάν δίκαν δόμεν τον άρ|χόν, έν τριάκοντ’ άμάραις δόμεν, αϊ κα τριάκοντ’
άμάραι λείπωντ|αι τάς άρχας. αϊ κα μ.ή διδώ τω ένκαλειμέ[ν]ω τάν δίκαν, άτιμ|ον
20 εϊμεν καί χρήματα παματοφαγεϊσται. τδ μέρος μετά Ρο||ικιατάν διομόσαι όρκον
τδν νόμων έν υδρίαν τάν ψάφιξ|ξιν εΐμεν. καί τδ θέθμιον τοϊς Ύποκναμιδίοις
Αοκροϊς ταΰ|τά τέλεον είμεν Χαλειέοις τοϊς συν Άντιφάτα Ροικηταϊς.

67 Oianthea. Erztafel, zweiseitig. — IGA 322. C 230. Co 1479. — ε:η und
ει (in Χαλειεύς ει); ο:ω und ου. (Fehlen der Aspiration durch den Lenis
ausgedrückt.)
Τδν ξένον μή άγειν έ τά'ς Χαλείοος τδν Οίανθέα. μ|ηδέ τδν Χαλειέα έ τάς Οίαν-
θίδος, μηδέ χρήματα, αϊ τι[ς] συ|λω’ τδν δε συλώντα άνά τδ συλήν τά ξενικά
έ θαλάσας άγέιν | άσυλον, πλάν έ λιμένος τώ κατά πόλιν. αϊ κ’ άδίκω[ς] συλώ,
5 τέ||τορες δραχμαί· αί δέ πλέον δέκ’ άμαράν έχοι τδ σΰλον, ή|μιόλιον όφλέτω
Ρότι συλάσαι. Αί μςταΡοικέοι πλέον μην'ος ή | ό Χαλειεύς έν Οίανθέα ή Ώϊανθεύς
έν Χαλείω, τα έπιδαμία δίκα χ|ρήστω. Τδν πρόξενον, αί ψευδέα προξενέοι, διπλ|εΐ
οί θώϊ’ έστω. Frei. ||
Αϊ κ’ άνδιχάζωντι τοί ξενοδίκαι, έπωμότας έλέσ|τω ό ξένος δ ’πάγων τάν δίκαν
έχθδς προξένω | καί Ριδίω ξένω άριστίνδαν, έπί μέν ταϊς μναια|ίαις καί πλέον
πεντεκαίδεκ’ άνδρας, έπί ταϊς | μειόνοις έννέ’ άνδρας. Αϊ κ’ ό Ραστδς ποΐ τδν
5 Ρ||αστδν δικάζηται κατάς συνβολάς, δαμιοργούς | έλέσται τούς όρκωμότας κρι-
στίνδαν, τάν πείντορκίαν όμόσαντας· τούς όρκωμότας τδν αύτδ|ν όρκον όμνυειν,
πληθύν δέ νίκην.

68 Dodona, Bronzetafeln. — Carapanos, Dodone S. 70 ff. 2. 3. 4. 7. 10. 11.
15. Ditt. 67. C 250 f.
1) Έπερωτώντι τδ κοινόν τών . . | ων Δία Νάον καί Διώναν, κα[τά?] | τί αΰτοϊς
συμπολειτεύουσι[ν] | μετά Μολοσσών ασφαλή ή.
2) Θεω τύχαν άγαθάν. έπικοινήται Είίβαν|δρος καί ά γυνά τω Διεί τω Νάω καί
τα Δι|ώνα, τίνι κα φεών ή ηρώων ή δαιμόνων | ευχόμενοι καί φύοντες λωον καί
5 άμεινο!|ν πράσσοιεν καί αυτοί καί ά οϊκησις καί νυν | [κ]αί ίς τδν άπαντα χρόνον.