DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.59080#0036
iS
ANTONII L V L· L I
rhetores,ΰσ-ίας,^χ. eo'q? fiunt Ratus conie&urales: An fuit ul
Cenie#«r4 iumJ5enurn/proianum> An futura orbis conssagratio, An pacem
cupiant mimici, etiamsi haec aut alia fecerint. Alterum AriRote/·
status defi- les in Logicis dicit τπί& ί τί Ιώ ewsqtiid cR rei. Atque hinc Ratus exi
nitionis. s|lt finitionis:furtum, an sacrilegiumC' an idem eR rempublicam &
militiam deserere?Atcp hae quidem quaesiiones duae rei subssantia
inquirunt.una enim an sit,altera quid sit. Qu^uerd altera fadaeR,
& de communi quadam ratione quaerit,quae in rebus alijs pari mo
statuuma* do inueniturzhgc quocp duplici controuersia consiRit.Nam de rei
Uaiuo ge* quah'cate diiputat,& de adione. priore quaerimus quale sit negoz
tatfsJt^s ^um>an ιυ^ι1ΓΩ' an hcitumi an possibile C an magnum? & simisia^
lationis, quae accidentia sunt multis communia. Adionis autem controuer^
sia,non quid sit,aut quale sit, aut omnino utrum sit, dubitatur: iecs
an hoc ipsum in controuersiam uenire debeat,quid sit,aut quale sit,
aut an sit.Itacp dum ita quaerimus,an relpondere oporteat iub hoc
iudice,hoctempore,hocloco:anreshaecin controuersiam uocari
debeat, an aliquidaddendum quaeRioni ut probetur, omnes iRae
quaeRiones de adione erunt. Ex quibus Ratus consiRunt metale'
ptici,id eR translationis, uel exceptionis.Ex altera,qualitatis dicun
statuumgctuY* Quoniam autem in omni quae de re aliquasuscipitur dilpw
ntraqua* tatio,nunquam fere non proponuntur quatuor iRi Ratus, in quos
twor. tanquam praecipuos & principes totius orationis omnia argu>
menta referuntur, non ut alia quseRionum & argumentorum ca^
pita& partes: idcirco quceRionum quatuor iRa genera,capitage
neralia dixit Thcodedes,& aliquando generalissima. Alt) Ratus,
nonnulli locos dixeretquemadmodum locos dialeclicos appel>
lant, syllogismum, terminum, contradi «Rionem, similia.Erunt ita
que generalia capita haec quatuor: de consiRentia, de definitione.
Translatio de qualitate,&Γ de exceptione.Gr2ecauocabulasuntiw^i(^siva'ia$,
nemadqua Tr^i^otoT^os^^μίτοόλΗ^8^^^ΐτ& Quari>
14 6 nere, quam certe ultimum hoc ad qualitatem referendum uidetur non-»
nullis, nec sine causarquoniam tradari duplicitermetalepsispoteR;
uno modo contra antilepsin,id cR absolutionem, cum icilicetqu^
Rio absolute posita ab ea separatur qug aliam habet circuRantiamt
alio,cum a Aio ipsa personae depellitur.sed de his poRea copiosius/
Capita finalia. Cap. 13.
ED antequam in proprias formas & capita magis partL
cularia,genera iRa deducamusiut facilior ingressus sit ad
finitiones singujorum Ratuum & corroborationis, ex>·
ponenda nobis uidetur capita, tam qu£ Rhetores appes
lare solent finalia,quam qu£ prima.Hgc autem omnia in quesiionri
bus de qualitate inuenias:qudd in problemate semper ponuntur ά
parte
ANTONII L V L· L I
rhetores,ΰσ-ίας,^χ. eo'q? fiunt Ratus conie&urales: An fuit ul
Cenie#«r4 iumJ5enurn/proianum> An futura orbis conssagratio, An pacem
cupiant mimici, etiamsi haec aut alia fecerint. Alterum AriRote/·
status defi- les in Logicis dicit τπί& ί τί Ιώ ewsqtiid cR rei. Atque hinc Ratus exi
nitionis. s|lt finitionis:furtum, an sacrilegiumC' an idem eR rempublicam &
militiam deserere?Atcp hae quidem quaesiiones duae rei subssantia
inquirunt.una enim an sit,altera quid sit. Qu^uerd altera fadaeR,
& de communi quadam ratione quaerit,quae in rebus alijs pari mo
statuuma* do inueniturzhgc quocp duplici controuersia consiRit.Nam de rei
Uaiuo ge* quah'cate diiputat,& de adione. priore quaerimus quale sit negoz
tatfsJt^s ^um>an ιυ^ι1ΓΩ' an hcitumi an possibile C an magnum? & simisia^
lationis, quae accidentia sunt multis communia. Adionis autem controuer^
sia,non quid sit,aut quale sit, aut omnino utrum sit, dubitatur: iecs
an hoc ipsum in controuersiam uenire debeat,quid sit,aut quale sit,
aut an sit.Itacp dum ita quaerimus,an relpondere oporteat iub hoc
iudice,hoctempore,hocloco:anreshaecin controuersiam uocari
debeat, an aliquidaddendum quaeRioni ut probetur, omnes iRae
quaeRiones de adione erunt. Ex quibus Ratus consiRunt metale'
ptici,id eR translationis, uel exceptionis.Ex altera,qualitatis dicun
statuumgctuY* Quoniam autem in omni quae de re aliquasuscipitur dilpw
ntraqua* tatio,nunquam fere non proponuntur quatuor iRi Ratus, in quos
twor. tanquam praecipuos & principes totius orationis omnia argu>
menta referuntur, non ut alia quseRionum & argumentorum ca^
pita& partes: idcirco quceRionum quatuor iRa genera,capitage
neralia dixit Thcodedes,& aliquando generalissima. Alt) Ratus,
nonnulli locos dixeretquemadmodum locos dialeclicos appel>
lant, syllogismum, terminum, contradi «Rionem, similia.Erunt ita
que generalia capita haec quatuor: de consiRentia, de definitione.
Translatio de qualitate,&Γ de exceptione.Gr2ecauocabulasuntiw^i(^siva'ia$,
nemadqua Tr^i^otoT^os^^μίτοόλΗ^8^^^ΐτ& Quari>
14 6 nere, quam certe ultimum hoc ad qualitatem referendum uidetur non-»
nullis, nec sine causarquoniam tradari duplicitermetalepsispoteR;
uno modo contra antilepsin,id cR absolutionem, cum icilicetqu^
Rio absolute posita ab ea separatur qug aliam habet circuRantiamt
alio,cum a Aio ipsa personae depellitur.sed de his poRea copiosius/
Capita finalia. Cap. 13.
ED antequam in proprias formas & capita magis partL
cularia,genera iRa deducamusiut facilior ingressus sit ad
finitiones singujorum Ratuum & corroborationis, ex>·
ponenda nobis uidetur capita, tam qu£ Rhetores appes
lare solent finalia,quam qu£ prima.Hgc autem omnia in quesiionri
bus de qualitate inuenias:qudd in problemate semper ponuntur ά
parte