DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0158
11 li i 1 -
EbbH ^g^l Isall
1 WMMM pE5»
ems miiiMi l§g*gKl Wmm£
ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΏΝ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΟΤ ΟΜΗΡΟΤ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ
ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΑΝΩΝ ΣΪΛΛΕΧΘΕΝΤΑ.
ΡΑΨΩΙΔΙΑ Α.
SCHOLIA VETERVM GRAMMATICORVM
AD HOMERI ODYSSEAM
ΕΧ AMBROSIANIS CODIGIBVS Ε R V Τ Δ.
LIBER I.
ΤΠΟΘΕΣΙΣ
Η
\ntisthenes
.μ.έρα, έν -η θεων αγορά, Τίοσειδωνος έν Αιθιοπία, ον-
τάς, "Αθήνα Αιος έπιτρέψαντος εις "Ιθάκην κατελθουσα,
ομ.οιουται Μέντορι Ταφίων βασιλεΐ' και ζενισθεΐσα παρα
ΤηλεμΛχω , παρορμά, αυτόν κατά των μνηστήρων και
υποτίθεται αυτόν διαπλευσαι εις Τΐΰλον προς Νέστορα,
κχκείθεν εις Σπάρτιρ προς Μενέλαον και αύτη αφα-
νής γίνεται τοις μ.νηατηρσι. Τηλέμαχος δέ, έσπερου γε-
νομένου, εις ΰπνον έτραπη. Q.
Vers. ι. "Ανδρα μοι εννεπε Μούσα. ] Τελοιοι οι το άν-
δρα μ,οι ανδρειον ακουοντες' εσται γας ανδρειον καϊ πο-
λύτροπον έννεπε' τα, γα,ξ έπίθετα προς τα κ.υρ/α προσΐΓ
γορικα τάττεται· το ούν άνδρα κυρίως παρ αύτω τίθεται
τον άντιθέμενον τ/j γυναικι· ωσπεξ ο αρ'ρην, ως ποτε
"έφη, 'ανηξ ν γυνή· ει τ έπι τύμβω άνέρος έστήκει τεθνειω-
ΤΟζ ηε γυναικός· και avhq απ αιώνος ωχετο (ωλεο) νέος·
%αι ος γε μετ ανδρών ϊ%ει αριθμώ- και τον άνδρα γέροντα
ωσεί ftfwj άρρενα γέροντα- και ρεΐα λαθών φύλακας αν-
δρών Ιμά«£ τε γνναΐκας- και συγκριτικώς ως πρΙς τας
γυναίκας- αυτός γ&ζ εφϊ}, ου γάς πω τοΤον εΊδον βροτον
οφθάλμοισιν, ουτ άνδρα ούτε γυναίκα- και ανδρότης δε
h του ανδρός δυναμίς, n ποιούσα ανδρότητα και %βην>
ίπ άλλων γαξ των μη σωζόντων εζιν φΆσ), κτενέει δέ
με γνμνον έόντα αυτως k ™ γυναίκας αύχ ως άνδρα
ψρενα άσπεξ έν άλλοις, 'Αχαΐδες ούτ" Αχαιοί- καϊ
μτι σ\ «.πογυμνωθέντά και ανήνορα θείη, μή σε θηλύντη. Q.
Απορία, Πολύτροπον. ] Ουκ επαινείν <pwh Αντισθέ-
νης "Ομ,ηρον τον "Οδυσσέα μάλλον n ¥ϊεί]>' λεϊοντα
αύτον πολύτροπον ουκ ουν τον Αχιλλέα και τον Αμίαντα
πολυτρόπους πεποιηκέναι, άλλ' απλούς και γεννάδας'
ουδέ τον Νέστορα τον σοφον ου μ.α Αία δόλιον και πα-
λιμβολον το ηθος, αλλ" απλώς τε Άγαμέμνονι συνόντα,
και τοις άλλοις απασι, και εις το στρατ'οπεδον ει τι
αγαθόν είχε συμβουλεύοντα και ουκ αποκρινόμ,ενον ( απα-
κρυπτόμενον. ) Τοσούτον απείχε τοιούτον τρόπον αποδέχε-
αθαι ο Άχιλλευς, ως έχθρον ήγεΐσθαι ομοίως τω θανάτω
εκείνον ος χ έτερον μεν κευθει ένι φρεσιν αλλο δε εϊπτη.
Αυσις] Αέγων (Αόων) ούν Ό Αντισθένης φησί Τί ουν apx Antistheues.
γε πονερος ο ^Οδυσσεύς οτι πολύτροπος εκλήθη; κα\ μη
διότι σοφός, ούτως αύτον προείρηκε; μΜποτε ουν ο τρόπος
το μ.έν τι σημαίνει το ηθος, το δέ τι σημαίνει λόγου χρή-
σω; εντροπος γαξ ο το ήθος εχων εις το εν τετραμμέ-
νον τρόπου δε λ'όγου αίτιοι αί πλάσεις. Κέχρηται τω
τρόπω καϊ επί φωνής και έπι μελών εναλλαγής και έπι
τϊ)ς αηδόνος, n τε θαμ,ατροπωσα χέει πολυήχεα φωνήν.
Εί δέ οι σοφοί δεινοί είσί διαλέγεσθαι, και έπίστανται
το αύτο νόημ,α κατά, πολλούς λέγειν τρόπους, έπιστα-
μ.ενοι δε πολλούς τρόπους λόγων περι αύτου, πολύτρο-
ποι αν είεν οι δε σοφοί και αγαθοί είσΐ' δια τούτο Φησι
τον "Οδυσσέα "Ομ.ηρος σοφον οντά, πολύτροπον είναι,
οτι δη τοις ανθρώποις ηπιστατο πολλοίς τρόπαις συ-
νειναι. Ούτω και Πυθαγόρας λέγεται προς παιδας άζιω- Py&agor».
θεις ποιήσασθαι λόγους, διαθειναι προς αύτούς λόγους
παιδικούς· και προς γυναίκας, γυναιζιν άρμ.οδιους· και
προς άρχοντας, αρχοντικούς" και προς εφήβους, έφηβι-
κούς' τον γάζ έκαστης πρόσφορον τρόπον, της σοφίας
έζευρίσκειν, σοφίας εστίν αμ,αθίας δέ είναι, το προς
τους ανόμοιους έντυγχάνοντα, του λόγου το μονοτροπον.
"Έχειν δε τούτον και την ίατρικην έν τη της τέχνης
κατορθώσει, ησκηκυίας της θεραπείας Αν πολύτροπον
EbbH ^g^l Isall
1 WMMM pE5»
ems miiiMi l§g*gKl Wmm£
ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΏΝ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΟΤ ΟΜΗΡΟΤ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ
ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΑΝΩΝ ΣΪΛΛΕΧΘΕΝΤΑ.
ΡΑΨΩΙΔΙΑ Α.
SCHOLIA VETERVM GRAMMATICORVM
AD HOMERI ODYSSEAM
ΕΧ AMBROSIANIS CODIGIBVS Ε R V Τ Δ.
LIBER I.
ΤΠΟΘΕΣΙΣ
Η
\ntisthenes
.μ.έρα, έν -η θεων αγορά, Τίοσειδωνος έν Αιθιοπία, ον-
τάς, "Αθήνα Αιος έπιτρέψαντος εις "Ιθάκην κατελθουσα,
ομ.οιουται Μέντορι Ταφίων βασιλεΐ' και ζενισθεΐσα παρα
ΤηλεμΛχω , παρορμά, αυτόν κατά των μνηστήρων και
υποτίθεται αυτόν διαπλευσαι εις Τΐΰλον προς Νέστορα,
κχκείθεν εις Σπάρτιρ προς Μενέλαον και αύτη αφα-
νής γίνεται τοις μ.νηατηρσι. Τηλέμαχος δέ, έσπερου γε-
νομένου, εις ΰπνον έτραπη. Q.
Vers. ι. "Ανδρα μοι εννεπε Μούσα. ] Τελοιοι οι το άν-
δρα μ,οι ανδρειον ακουοντες' εσται γας ανδρειον καϊ πο-
λύτροπον έννεπε' τα, γα,ξ έπίθετα προς τα κ.υρ/α προσΐΓ
γορικα τάττεται· το ούν άνδρα κυρίως παρ αύτω τίθεται
τον άντιθέμενον τ/j γυναικι· ωσπεξ ο αρ'ρην, ως ποτε
"έφη, 'ανηξ ν γυνή· ει τ έπι τύμβω άνέρος έστήκει τεθνειω-
ΤΟζ ηε γυναικός· και avhq απ αιώνος ωχετο (ωλεο) νέος·
%αι ος γε μετ ανδρών ϊ%ει αριθμώ- και τον άνδρα γέροντα
ωσεί ftfwj άρρενα γέροντα- και ρεΐα λαθών φύλακας αν-
δρών Ιμά«£ τε γνναΐκας- και συγκριτικώς ως πρΙς τας
γυναίκας- αυτός γ&ζ εφϊ}, ου γάς πω τοΤον εΊδον βροτον
οφθάλμοισιν, ουτ άνδρα ούτε γυναίκα- και ανδρότης δε
h του ανδρός δυναμίς, n ποιούσα ανδρότητα και %βην>
ίπ άλλων γαξ των μη σωζόντων εζιν φΆσ), κτενέει δέ
με γνμνον έόντα αυτως k ™ γυναίκας αύχ ως άνδρα
ψρενα άσπεξ έν άλλοις, 'Αχαΐδες ούτ" Αχαιοί- καϊ
μτι σ\ «.πογυμνωθέντά και ανήνορα θείη, μή σε θηλύντη. Q.
Απορία, Πολύτροπον. ] Ουκ επαινείν <pwh Αντισθέ-
νης "Ομ,ηρον τον "Οδυσσέα μάλλον n ¥ϊεί]>' λεϊοντα
αύτον πολύτροπον ουκ ουν τον Αχιλλέα και τον Αμίαντα
πολυτρόπους πεποιηκέναι, άλλ' απλούς και γεννάδας'
ουδέ τον Νέστορα τον σοφον ου μ.α Αία δόλιον και πα-
λιμβολον το ηθος, αλλ" απλώς τε Άγαμέμνονι συνόντα,
και τοις άλλοις απασι, και εις το στρατ'οπεδον ει τι
αγαθόν είχε συμβουλεύοντα και ουκ αποκρινόμ,ενον ( απα-
κρυπτόμενον. ) Τοσούτον απείχε τοιούτον τρόπον αποδέχε-
αθαι ο Άχιλλευς, ως έχθρον ήγεΐσθαι ομοίως τω θανάτω
εκείνον ος χ έτερον μεν κευθει ένι φρεσιν αλλο δε εϊπτη.
Αυσις] Αέγων (Αόων) ούν Ό Αντισθένης φησί Τί ουν apx Antistheues.
γε πονερος ο ^Οδυσσεύς οτι πολύτροπος εκλήθη; κα\ μη
διότι σοφός, ούτως αύτον προείρηκε; μΜποτε ουν ο τρόπος
το μ.έν τι σημαίνει το ηθος, το δέ τι σημαίνει λόγου χρή-
σω; εντροπος γαξ ο το ήθος εχων εις το εν τετραμμέ-
νον τρόπου δε λ'όγου αίτιοι αί πλάσεις. Κέχρηται τω
τρόπω καϊ επί φωνής και έπι μελών εναλλαγής και έπι
τϊ)ς αηδόνος, n τε θαμ,ατροπωσα χέει πολυήχεα φωνήν.
Εί δέ οι σοφοί δεινοί είσί διαλέγεσθαι, και έπίστανται
το αύτο νόημ,α κατά, πολλούς λέγειν τρόπους, έπιστα-
μ.ενοι δε πολλούς τρόπους λόγων περι αύτου, πολύτρο-
ποι αν είεν οι δε σοφοί και αγαθοί είσΐ' δια τούτο Φησι
τον "Οδυσσέα "Ομ.ηρος σοφον οντά, πολύτροπον είναι,
οτι δη τοις ανθρώποις ηπιστατο πολλοίς τρόπαις συ-
νειναι. Ούτω και Πυθαγόρας λέγεται προς παιδας άζιω- Py&agor».
θεις ποιήσασθαι λόγους, διαθειναι προς αύτούς λόγους
παιδικούς· και προς γυναίκας, γυναιζιν άρμ.οδιους· και
προς άρχοντας, αρχοντικούς" και προς εφήβους, έφηβι-
κούς' τον γάζ έκαστης πρόσφορον τρόπον, της σοφίας
έζευρίσκειν, σοφίας εστίν αμ,αθίας δέ είναι, το προς
τους ανόμοιους έντυγχάνοντα, του λόγου το μονοτροπον.
"Έχειν δε τούτον και την ίατρικην έν τη της τέχνης
κατορθώσει, ησκηκυίας της θεραπείας Αν πολύτροπον