DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0177
20
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ
Τον ικνεισ^αι και φέρεσ^αι ποιούντα η τον δίυγρον καί
απαλον. Και άλλαχού ανέμ.ων μ.ένος ύγρον άέντων' η τον
έπιτηδειον εις το ίέναι· η τον υγρόν, άπο τον ίκμάδος. Ε.
V. 421. Άκραί ζέφυρον. J Το άκραη ζέφυρον, κε-
λαδοντα· και γο, έπλέομεν βορέη ανέμ-ω άκρα'ει, ουκ
εστίν άκρως πνέοντι, άλλ' άκεράστως πνέοντι· της γάξ
χρήσεως των άνεμων κατηγορεί το δεινον λέγει γαξ,
δεινή μισγομ'ενων άνεμων ελεούσα θύελλα. "Επαινεί ωααύ-
τι»ς και έπι οίνου τον ακεραστον έν δέ πί2τοι οίνοιο πα-
λαιού ηδυπότοιο εστασαν άκρήτον "άειον ποτον εντός έχον-
τες , Ό1 πως ακούσης και το άκήρατον, καϊσαρον πόμ.α ,
ν.α\ ακεραστον, και ακραιφνές, η τον επιτήδειου, η αμίκτον
ετέρω, η άκρως άοντα ήτοι αύτάρκως προς την χ^ρειαν,
ον πλέον ουκ ελαττον το δε κέλαδον, το κελαδεΐν, έπι
λιγυρας φ^ογγης αδεται· το δε 'ροχ^ειν, έπι κυμΑτων. Ε. Q.
V. 424· Μεσόδμης. \ Λστοδόκης, έκ του μ,έσον δεδο-
μη&αι της ληνού λέγει, εις ην έμβάλλεται ο ίστος· εστί
δε του πλοίου μλσος τόπος. Ε. Q.
V. 426. Εύστρέπτοισι βοευσι. j Καλώς νρμοσμένοις η
ΟΔΤΣ2ΕΙΑΝ. Β.
ηργχσμένοις ιμΑσί' ύστερον δε οί κάλοι ( Ε. κάλωες ) έπε-
νοϊΐ^ηααν. Ε. Q.
■Βοενσι' J Αωροις· τούτοις γαρ έχρωντο το πρ'οτερον,
νυν δε όνομ,αζομ,ένοις κάλοις. Β.
V. 427· Ίστίον το αρμ,ενον ιστός δε το κχτάρτιον
®ζ το μέσον Ίστάμ,ενον ζύλον. Β.
V. 428. Στείργ ] Τη τρόπιδι δια το στερεαν είναι·
και δια το στερεούσ^χι έν αυτη την ναύν. Ε.
Ώορφύρεον. ] Μ'ελαν , άφ>' ού λέγεται και πορφύρεος
θάνατος, ήτοι μ,έλχς. Ε.
V. 43ο. "Οπλα 3-cVjV ανά vrjcc. ] Τα σχοινιά τα τεί-
νοντα το αρμ,ενον. Q.
V. 431 - Έπιστεφέας. ] Μέχρι ΤΆς στεφάνης μεστούς
και του χείλους. Q.
V. 4^3. Τλαυκωπιδι κουρη. ] Ή τω αέρι. Ή Ά3τ]να
στοιχειακως εις τον αέρα άλληγορειτχι. Ε.
V. 434·Ήώ πειρε.]^Ηω λέγει την ορ^ρινην ωραν την μ,ετχ-
%ύ νυκτός και ηλίου ανατολής(Q.άνατολην) το δέ πείρε αντί
του έπέρα· εν^χ καιτο,άλεγεινά τε κυμΑτα πείρων. E.B.Q.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.
ΡΑΨΩΙΔΙΑ Γ.
SCHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBEB. III.
Τ Π Ο Θ Ε Σ I 2.
ηλέμΛχος εις Ώυλον κχτχχ^εις χμ.χ τη Ά^τηνα
έν Μέντορος μορφή καταλαμβάνει τους ΐΐυλίους Sruaiav
ταύρων έπιτελούντας τώ Ποσείδωνι· καί τι περί του
πατρός αύτίο πυ^ομένω εκτίθεται τινά των ίλιακων διη-
γημΑτων. Μετά τούτο h μλν 'Άΐσηνά έν ορνέου μορφή
χπχλλάττετχΐ' ο δέ Νέστωξ θυσίας αύτη συντελέσας,
τον Τηλέμχχον χμχ τω νίω Πεισιστράτω εις Κακεδαί-
μονα αποπέμπει. Q.
Υ. ι.Ήέλιος $ ανόρουσε. ] "Αμ.α ημέρα, καταγομενον
ποιεί τον νεανίαν εις την Πυλον, ως το μ.ηδέν αύτω
έργον της ημέρας μ.έρος καταλειπέσ^αν το $ αύτο κατά
την υποστροφην «7ψα γάς ηως ηλ^εν έυΖτρονος, οι δ' έπι
χέρσου Τηλεμάχου έτάροι λύον ιστία· και έν Ίλιάδΐ'
εω^εν φέρει τω Αχιλλει τά όπλα· Q.
Αίμνην Ό ποιητής πάν ύδωρ φησι' νυν δέ τον ωκεα-
νον. Ε. Β. Q.
V. 3. Θνητοΐσι βροτοισιν. ] Βροτοις ά^ανατοίσι κα\
^νητοις , το μ,έν διά ττιν χ^υχην , το δέ δια το σωμα. Ε.
Ζειδωρον. ] Την τά πάντα προς το ζ,ήν δωρουμ,ένην. Ε.
V. 4· Οί δ' ες Πύλον Νηληος. ] Νηλεύς γάξ ως
HeUanicus. είρηται Ελλάνικος μαχησάμένος μ,ετά Π,ελίου έξ Ίολκοϋ
ηκεν εις Μεσήνην, και την ΐΐύλον έκτισε, Μεσψιων
χωράν παρασχόντων. Β. Ε.
V. 6. Ταύρους παμ.μίλανας. Δία την έπιφάνειαν
των υδάτων μέλανας· πορφυρουν γαρ κύμα φησι' και
μ,έλαν δέ ε κύμ έκάλυ^εν και ένϊσορε μ,είλανι π'οντω'
και ίοειδέα πόντον φησιν Q. "Οτι μέλαν το ύ'δωζ δια
το βάλτος ηχητικον. Ε.
Ένοσίχ2τονι κυανοχαίτη. ] ΐίοσειδωνι ϊσύουσιν η ως
απόγονοι αυτού διά Νηλέως, η εύχαριστούντες τω δαί-
μονί έπι τω νοστω. Ε. Q.
V. 7· Έννε'α δ' εδραι εσαν. J Έννεα συνέδρια ην διά
το έννεάπολιν είναι την ΐΐύλον η έννέα πόλεων ηρχε
Νεοτωξ", Πύλου , Άρήνης , Φρύου, Αίσχυος, Κυπαρίσ-
σήεντος, ''Αμ,φιγενείας, ΪΙτελεού, "Ελους και Αωρίου. Ε.
Έπει έννέα πόλεων ηρχεν ο Νέστωρ* οί δέ Πύλον τ ενε·
μοντο και Άρήνην έρχτεινήν, και Φρύον (Θρνον) Άλφείοιο
πόρον , και έύκτιτον Άϊπυ , και Κυπαρισσήεντα , κα\
Άμφιγένειαν εναιον , και Πτελεον και Ελος, και Δω-
ριον. Κα3·' έκάστην ουν πάλιν h ™β πεντηχό-
σιοι δΊν εκάστη, το πλ^ος υποφαίνει των έπι 'Ίλιον
συνεστρατευκότων ΤΖέστορΓ ένενήκοντα γάζ νηες ^
τού Νέστορος, των δ" ένενήκοντ άνδρωτ είσιν ουν οί πάν-
τες $φ· πάντα ουν μετά παρατάξεως
Και εύκοσμίας
γίνεται, ως άν Νέστορος ηγουμένου. Q.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ
Τον ικνεισ^αι και φέρεσ^αι ποιούντα η τον δίυγρον καί
απαλον. Και άλλαχού ανέμ.ων μ.ένος ύγρον άέντων' η τον
έπιτηδειον εις το ίέναι· η τον υγρόν, άπο τον ίκμάδος. Ε.
V. 421. Άκραί ζέφυρον. J Το άκραη ζέφυρον, κε-
λαδοντα· και γο, έπλέομεν βορέη ανέμ-ω άκρα'ει, ουκ
εστίν άκρως πνέοντι, άλλ' άκεράστως πνέοντι· της γάξ
χρήσεως των άνεμων κατηγορεί το δεινον λέγει γαξ,
δεινή μισγομ'ενων άνεμων ελεούσα θύελλα. "Επαινεί ωααύ-
τι»ς και έπι οίνου τον ακεραστον έν δέ πί2τοι οίνοιο πα-
λαιού ηδυπότοιο εστασαν άκρήτον "άειον ποτον εντός έχον-
τες , Ό1 πως ακούσης και το άκήρατον, καϊσαρον πόμ.α ,
ν.α\ ακεραστον, και ακραιφνές, η τον επιτήδειου, η αμίκτον
ετέρω, η άκρως άοντα ήτοι αύτάρκως προς την χ^ρειαν,
ον πλέον ουκ ελαττον το δε κέλαδον, το κελαδεΐν, έπι
λιγυρας φ^ογγης αδεται· το δε 'ροχ^ειν, έπι κυμΑτων. Ε. Q.
V. 424· Μεσόδμης. \ Λστοδόκης, έκ του μ,έσον δεδο-
μη&αι της ληνού λέγει, εις ην έμβάλλεται ο ίστος· εστί
δε του πλοίου μλσος τόπος. Ε. Q.
V. 426. Εύστρέπτοισι βοευσι. j Καλώς νρμοσμένοις η
ΟΔΤΣ2ΕΙΑΝ. Β.
ηργχσμένοις ιμΑσί' ύστερον δε οί κάλοι ( Ε. κάλωες ) έπε-
νοϊΐ^ηααν. Ε. Q.
■Βοενσι' J Αωροις· τούτοις γαρ έχρωντο το πρ'οτερον,
νυν δε όνομ,αζομ,ένοις κάλοις. Β.
V. 427· Ίστίον το αρμ,ενον ιστός δε το κχτάρτιον
®ζ το μέσον Ίστάμ,ενον ζύλον. Β.
V. 428. Στείργ ] Τη τρόπιδι δια το στερεαν είναι·
και δια το στερεούσ^χι έν αυτη την ναύν. Ε.
Ώορφύρεον. ] Μ'ελαν , άφ>' ού λέγεται και πορφύρεος
θάνατος, ήτοι μ,έλχς. Ε.
V. 43ο. "Οπλα 3-cVjV ανά vrjcc. ] Τα σχοινιά τα τεί-
νοντα το αρμ,ενον. Q.
V. 431 - Έπιστεφέας. ] Μέχρι ΤΆς στεφάνης μεστούς
και του χείλους. Q.
V. 4^3. Τλαυκωπιδι κουρη. ] Ή τω αέρι. Ή Ά3τ]να
στοιχειακως εις τον αέρα άλληγορειτχι. Ε.
V. 434·Ήώ πειρε.]^Ηω λέγει την ορ^ρινην ωραν την μ,ετχ-
%ύ νυκτός και ηλίου ανατολής(Q.άνατολην) το δέ πείρε αντί
του έπέρα· εν^χ καιτο,άλεγεινά τε κυμΑτα πείρων. E.B.Q.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.
ΡΑΨΩΙΔΙΑ Γ.
SCHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBEB. III.
Τ Π Ο Θ Ε Σ I 2.
ηλέμΛχος εις Ώυλον κχτχχ^εις χμ.χ τη Ά^τηνα
έν Μέντορος μορφή καταλαμβάνει τους ΐΐυλίους Sruaiav
ταύρων έπιτελούντας τώ Ποσείδωνι· καί τι περί του
πατρός αύτίο πυ^ομένω εκτίθεται τινά των ίλιακων διη-
γημΑτων. Μετά τούτο h μλν 'Άΐσηνά έν ορνέου μορφή
χπχλλάττετχΐ' ο δέ Νέστωξ θυσίας αύτη συντελέσας,
τον Τηλέμχχον χμχ τω νίω Πεισιστράτω εις Κακεδαί-
μονα αποπέμπει. Q.
Υ. ι.Ήέλιος $ ανόρουσε. ] "Αμ.α ημέρα, καταγομενον
ποιεί τον νεανίαν εις την Πυλον, ως το μ.ηδέν αύτω
έργον της ημέρας μ.έρος καταλειπέσ^αν το $ αύτο κατά
την υποστροφην «7ψα γάς ηως ηλ^εν έυΖτρονος, οι δ' έπι
χέρσου Τηλεμάχου έτάροι λύον ιστία· και έν Ίλιάδΐ'
εω^εν φέρει τω Αχιλλει τά όπλα· Q.
Αίμνην Ό ποιητής πάν ύδωρ φησι' νυν δέ τον ωκεα-
νον. Ε. Β. Q.
V. 3. Θνητοΐσι βροτοισιν. ] Βροτοις ά^ανατοίσι κα\
^νητοις , το μ,έν διά ττιν χ^υχην , το δέ δια το σωμα. Ε.
Ζειδωρον. ] Την τά πάντα προς το ζ,ήν δωρουμ,ένην. Ε.
V. 4· Οί δ' ες Πύλον Νηληος. ] Νηλεύς γάξ ως
HeUanicus. είρηται Ελλάνικος μαχησάμένος μ,ετά Π,ελίου έξ Ίολκοϋ
ηκεν εις Μεσήνην, και την ΐΐύλον έκτισε, Μεσψιων
χωράν παρασχόντων. Β. Ε.
V. 6. Ταύρους παμ.μίλανας. Δία την έπιφάνειαν
των υδάτων μέλανας· πορφυρουν γαρ κύμα φησι' και
μ,έλαν δέ ε κύμ έκάλυ^εν και ένϊσορε μ,είλανι π'οντω'
και ίοειδέα πόντον φησιν Q. "Οτι μέλαν το ύ'δωζ δια
το βάλτος ηχητικον. Ε.
Ένοσίχ2τονι κυανοχαίτη. ] ΐίοσειδωνι ϊσύουσιν η ως
απόγονοι αυτού διά Νηλέως, η εύχαριστούντες τω δαί-
μονί έπι τω νοστω. Ε. Q.
V. 7· Έννε'α δ' εδραι εσαν. J Έννεα συνέδρια ην διά
το έννεάπολιν είναι την ΐΐύλον η έννέα πόλεων ηρχε
Νεοτωξ", Πύλου , Άρήνης , Φρύου, Αίσχυος, Κυπαρίσ-
σήεντος, ''Αμ,φιγενείας, ΪΙτελεού, "Ελους και Αωρίου. Ε.
Έπει έννέα πόλεων ηρχεν ο Νέστωρ* οί δέ Πύλον τ ενε·
μοντο και Άρήνην έρχτεινήν, και Φρύον (Θρνον) Άλφείοιο
πόρον , και έύκτιτον Άϊπυ , και Κυπαρισσήεντα , κα\
Άμφιγένειαν εναιον , και Πτελεον και Ελος, και Δω-
ριον. Κα3·' έκάστην ουν πάλιν h ™β πεντηχό-
σιοι δΊν εκάστη, το πλ^ος υποφαίνει των έπι 'Ίλιον
συνεστρατευκότων ΤΖέστορΓ ένενήκοντα γάζ νηες ^
τού Νέστορος, των δ" ένενήκοντ άνδρωτ είσιν ουν οί πάν-
τες $φ· πάντα ουν μετά παρατάξεως
Και εύκοσμίας
γίνεται, ως άν Νέστορος ηγουμένου. Q.