Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Homerus; Didymus <Caecus>; Mai, Angelo [Hrsg.]
Iliadis fragmenta antiquissima cum picturis — Mediolani, 1819 [Cicognara, 1101]

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0189
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
32

ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.

ΡΑΨ&ΙΔΙΑ Δ.

SCHOLIA AD ODYSSEAM.

LIBER IV.

ϊ Π Ο Θ Ε Σ I 2.

προς τον

Π

.αρά Μενελάω £ενισ$εις συν Πείσιστράτω Τηλέ-
μαχος άπαγγέλει τά κατά τήν Ί^τάκην ύπο των μνη-
στήρων πραττόμ,ενα. Επειτα εξηγείται αύτω α Μενέ-
λαος- περί του νόστου των Ελλήνων και της ϊΐρώτεως
μαντείας, δί ής έγνω τον "Αγαμέμνονος θάνατον, και ως
*Οδυσσεύς πάρα Καλϋψοί είη. Βουλή δέ γίνεται των
μνηστήρων περι του τον Τηλέμ.αχον άνελείν. Παραμ,υ-
3ειται δέ 'Α3τ)νά δι ονειρον την Πηνελόπην επί τη του
παιδος αποδημία, δυ σχε ρ αίνου σαν , δια ειδώλου ομ.οιω^τεισα
Ίφ^ίμη τη τΥ)ς Πηνελόπης αδελφή. Ε. Q.

V. I. Ot δ' ίξον 3 Ό Γξω μ,έλλων εις ενεστώτα με—
ταβάς ποιεί παρατατικον, αντί δευτέρου αορίστου το
ίξον έν συστολή. Q.

Κοίλην Αακεδαίμονα κητωεσσαν. ] Κοίλην μεν δια,
το πολλοίς ορεσι περιέχεσ^αΐ' κητωεσσαν δέ η μ,εγαΚην
άπο κήτους, η μέγα κύτος έ'χουσαν. Β. Q.

Κοίλην , την μ,έοην κειμίνην κοίλων και βαθύτατων
τόπων, ητοι τήν μ,εγάλην κητωεσσαν δε εκ μ,εταφοράς
του κήτους" λέγει δε την Σπάρτην. Ε.
Zenodotus. Ζηνόδοτος· δε γράφει καιτάεσσαν άντϊ του καλαμ,ιν-
Caiinnachus. ϊσωδη' δοκει δε Καλλίμ,αχος έντετυχηκέναι τη γραφή
δι ών φησι, ίππους καιτάεντας άπ Έιύρωταο κομίσαι.
Ποτέ μίέν την πάλιν καλεί Λακεδαίμονα, ποτέ δε την
χωράν Αακεδαίμ,ονα, ητοι τήν Σπάρτην. Q.

Κητωεσσαν. ] 'Ω,φειλεν είναι το τω μ,ικρον, άλλ'
έγραψε ωσπεξ το ηβωωσσα εκτείνει δια το είναι το
προ αυτής μ,ακρον το η· και το τηλε^όωσα σμ,ικρίνει
δια το είναι την προ αυτής συλλαβήν βραχειαν, ητοι
το λε· ούτω κητωεις , και ωτωεις, και κηωεις , και
οσα τοιαύτα εκτείνει· συστέλλει δε το έρόεις , κερόεις ,
εροεσσα , κερόεσσα, ήερ'οεσσα , και οσα τοιαύτα" το μ.εν
δια τας προ αυτών συλλαβάς , το δε δια το μέτρον
επει τοί γαξ αν ουκ ην οΰτω έρόεις , και κερόεις' μ,ε-
γαλα γάξ ωφειλον είναι. Ε.

Απορία. Αιατι ο Τηλέμαχος εις Αακεδαίμ,ονα ελάτων
ουκ ένέτυχεν Τκαρίω', καί τοι άλογον έλ^τόντος μηδαμ,ού
της μητρός τω 7ΐατρ\ εντυχείν η ούδαμού είρηκεν ως
εν Αακεδαίμονι ωκουν, άλλα, μ,αλλον πλησίον νήσου της
Πηνελόπης αυτής ήσαν ήδη γάξ ρα πατήξ τε κασίγνη-
τοι τε κελονται ΈυρυμΑχω γήμασ^αΐ' και το μίέν ονεί-
ροίς ίσως μάρτυσι χρησ^αι άπίστον αύτη δέ h Πηνελόπη

Οδυσσέα τα κα$ εαυτόν δΐηγουμένη^ φησί „
viv δ' ουτ έκφυγέειν δυναμαι γάμον, ούτε τιν αλλην
μητιν εφευρίσκω- μάλα δ' ότρύνουσι τοκηες γημασ^αι. Q.

Τινές φασιν οτι ο Τκάριος ο της Πηνελόπης πατήξ
έν Αακεδαίμονι ην και πως ουκ απήλ^εν εις εκείνον
Ό Τηλέμαχος ; ανατρέπονται δε παρ άλλων λεγόντων ,
οτι έχ^ρον εϊχεν αύτον διότι προετρέπετο τήν Πηνελόπην
λαβείν άλλον άνδρα , Ό μισητον έδόκει τω Τηλεμάχω
υπολαμ,βάνοντι και απο τούτου οτι μίσος είχεν ο Τκα-
ριος προς τον ^Οδυσσέα. Ε.

V. 4· Ήδέ Ζυγατρος άμ,υμονος. ] Σοφοκλής έν Έρ- s^°<:IoenseiI,
μιόνη φησιν , έτι έν Τροία, τυγχάνοντας Μενελάου
iy^o^rnvai ττιν 'Έρμ.ιόνην υπο Τυνδάρεω τω Ορέστη-
κατά δέ υπάσχεσιν 'ήκοντος Νεοπτολέμ,ου , άφαιρε^τηναι
τον "Όρέατην ταύτην πάλιν δέ αύτη συνοικήσαι ^Ορέστην
Νεοπτόλεμου έν Πυϊσοι αναιρε^τέντος υπο Τυνδάρεω,
καί τότε τον Τισάμ,ενον γεννησαι. Ε. Q.

V. 5. 'Τη^ήνορος. J Ανδρείου, του δια της ήνορέης
ρησσοντος τας των πολεμίων τάζεις. Ε. Q.

V. 9· ^νρμίΐόνων προτι αστυ. ] Ή παρ'Ομ,ήρω
μ.έν Φ5ίη, παρά δέ νεωτέροις Φάρσαλος. Ε.

V. ίο. Τίεί'] Τρισυλλάβως, υ'ι'εί σω έπομην ιδίως δέ
είρηκεν, έν Σπάρτη γάξ οντος αύτον φησι Σπάρτηϊσεν. Q.

Αλέκτορος. ] Έκ της γενεαλογίας τον Πέλοπος ο
"'Άλέκτωξ. Ε.

V. II. Τηλυγετος Μεγαπέν^ης. ] Ο τηλε της ηλι-
κίας, τουτέστι προβεβηκόσι τοις γονευσι γενόμ,ενος, μ,ε'ίσο
ούκέτι έλπίζ,ουσι τεκνωσαι- η Ό τηλου άποδημ,ήσαντί τω

•Τ" 4

πατρι γεννηθείς παις- η μονογενής κα^άπεξ Τηλέμαχος
"Οδυσσει, καί'Ορέστης Άγαμέμνονί' ο γάς Μενέλαος κα-
τά τον καιρόν της αρπάγης της'Ελένης εμίγη τινι δούλη
καί ετεκεν υίον και έκάλεσεν αύτον φερωνυμ,ως Μ,εγαπέν-
ϊσην κατά γάξ τον καιρόν τον διά τήν 'Έ,λένην πένθους
έτέχ^τη. Διατίδέ'Έλένη μ,όνην τήνΈρμιόνην ετεκε; διότι το
πολλάκις τεκεΐν άλλοΐοί το κάλλος της γυναικός" μελλού-
σης γάξ αύτης μεσολαβησαι εις τον πόλεμον των Τρωών
και των Ελλήνων, ούκέτι έδίδουν αύτη τέκνον οι $εοι, im
το κάλλος φυλάττη, ω Αλέξανδρος ήδυνΖηναι έμελλε" το
δέ παντελώς είναι ά'τεκνον , h δόσδαιμον και κακόν
το δέ τεκείν , ενδαιμον καί μακάριον διά τουτο

ετεκεν

εν ίνα μακάρια λογίζηται καί ίνα το κάλλος έχη- έπι-
φέρει δέ και ο ποιητής, Έλεν? δέ 3εο/ yo'vav '^κ£τ»
έφαινον πιθανώς, hα^έπι πλείστον άκμάΌτ, , $ ha δΐ
Αλεξάνδρου γόνον μή σχγ οι δε νεωτεοοιΎ.λ^Γ „1»

νεώτεροι Ελένης μεν

ι
 
Annotationen