DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0206
SCHOLIA AD ODYSSEAE LIBRVM IV.
άνθρωποι μετά τά κατεπείγοντα, πολυπράγμον ούντες και
πε^Ι τών λοιπών- Q-
V. 836. Ου μεν τοι κεΐνόν γε διηνεκέως αγορεύσω. ]
Άντι τον περι εκείνου εως τέλους τα πάντα είπω η
ακριβά- Β. Ε. Q.
V. 837· Άνεμώλία.] Άνεμοολ/α, και κράσει των
$ύο όό εις ω μεγα. Ε.
V. 838. Σταθμοΐο. ] Τ^ς ίταραοτά^· Β. Ε.
V. 840. Φίλον δε ot «rop &ν3* ] Kar εκείνο, e't(
περί του υιού έθάρσυνεν αυτήν. Q.
V. 841. Νυκτός άμολγω. ] Μέσω της νυκτός- ν'οει
δε το άμολγώ, h οπότε ουκ άμέλγει τις, η ηνίκα τις
ου μολεί· άμολός, και πλεονασμώ τον γ άμολγος. Β.
'Εν τού μεσονυκτίου ώρα καθ' ην άρα συμβέβηκεν
άμελγεσθαι τα ζώα- τίνες από άμ.ογώ, όταν ουδείς
μογεΐ , όπέρ εστί κακοπαθει , άλλα άναπαυεται' τίνες
απο άμολώ, οταν ουδείς μ.ολήσει , ο έστι βαδίσει.
49
ϊίαντα δε ταύτα εις την τού μεσονυκτίου ώρχν καταστρέ-
φει. Ε. Q.
V. 845. Παιπαλοέσσης. ] Ίά σκληρά και κατάζηρκ
ευκόλως και χνοώδη γίνονται και ώσανει παιπάλη- Β.
V. 846. "Αστερίς. ] "Ονομ,α νήσου, μέσον Ιθάκης
και Σάμου. Q.
"Ονομα νήσου επιτήδειας προς το τας ναύς λοχαν
η νηών δεκτική, οιονεί λέχη νηών. Ε.
Ναύλοχο/. ] Νήας φυλάττοντες. Β.
Ναύλοχοι. J Έν οις αϊ νηες λοχώααι και ένεδρευουσαι
λαθεΐν δύνανται· η οι τάς ναύς υποδεχόμενοι τόποι. Q.
V. 847· Άμφίδυμοι.] Αιττοι, άμ,φοτέρωθεν εισδύσεις,
τουτέστιν ε'£ έκατέρου μέρους εις πλούν καταγωγάς,
έχοντες" η διπλοί, εις ους έστι δυνειν, η εκατέρωθεν εισ-
δύσεις έχοντες. Β. Ε. Q.
Τη τόνγε μενον. J ΈκεΓ ε'ν τη νήσω, η εκατέρωθεν
της νήσου. Β. Ε.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.
ΡΑΨΩΙΔΙΑ Ε.
SCHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBER V.
ϊ Π Ο Θ Ε Σ I Σ.
-Ε κκλησίαν τών θεών δευτέραν ποιησάμενος ο Ζευς
"Ερμύν πέμπει προς Καλυψώ κελεύων άποπέμ.πειν τον
Όδυσσέα· η δε το κελευσθεν ποιεί. Τη δε όκτωκαιδεκάτη
ήμερα ίδών αυτόν ο Ποσειδών και χαλεπαίνας, λύει την
σχεδίαν Ίνώ δε αυτω κρήδεμνον δίδωσιν έντειλαμένη
επιβάντι της γης άπορρί^αι αύτό' και πολλά παθών, εις
την των Φαιάκων χώραν έρχεται διασωθείς. Q.
. ι. ϋως σγ\μ.αινει ε£· ηως η πρωία· ηως το απο
πρωίας μέχρι μεσημβρίας- ηώς το απο μέσης ημέρας
εως εσπέρας- ηώς το νυχθήμερον ηώς η απο πρωίας
Ζως εσπέρας· και ηώς η σωμ,ατοειδής θεά, ώς ένταύθα'
μύθος δέ εστίν 'ότι η ηώς ήράσθη τού Τιθωνού, και έμ'ιγνυ-
το αύτω' εζήτησε δε άπαθανατισθηναι, και έγένετο
αύτγ ουκ εζήτησε & και το μή γηράσαι, και έζη πολ-
λά 'ετη 7£Ρων ^™Μτήσας το γήρας , εζήτη-
σε τους θεούς μεταβαλείν αυτόν εις 2ρνεον, καϊ μετε-
βλήθη εις τέττίγα, h $ $«ff άθάνατον έποίησεν αύτόν.
Καλώς δε τού Ίιθωνού γυνή λέγεται h ηώς- b γάξ Τι-
θωνίς άλληγορεΐται εις τον ηλιον, και ηλίου μη όντος,
ουδε ημέρα- όταν δε δύνη, τρόπόν τινα συνευνάξεται τη
ημέρα εν νυκτί, Κτάται δε h ήμερα εκ τού σκότους τού
ηλίου άνατείλαντος- λέγεται δε και οτι η Αρτεμις άνεΤ-
λεν αύτον ητοι η σελήνη" τους γάξ αί<ρνιδιον θανάτους
ταύτη, και τγ ηλίω άνετίθουν ητοι τω Άπολλωνί' η δε
θτεραπεία τού μύθου, οτι τους ετι νέους οντάς και αι-
φνιδίως αποθνήσκοντας, ελεγον άρπάξεσθαι πάρα της
Ύίονς- και συν τούτοις ήρπάγη και ο Τιθωνος' διο και
τους ούτω θνήσκοντας εθαπτον προ του την ηώ παν-
τελώς α,νατεΐλαι- ελεγον δέ τίνες οτι h πρόνοια και η
ευταξία άπο των άνθρωπίνων σωμάτων άχρι της σε-
λήνης εστί, τά δε άλλα άτάκτως και ώς έτυχε φέρον-
ται διά τάς άστραπάς, τους σεισμούς, τάς άνεμοζάλας
και τά τοιαύτα- ο δε "Ομηρος άθρησιν τών θεών την
άνω πρόνοιαν λέγει, καθημένψ έκει και τά τηδε οικο-
νομούσαν, και υπες τώνδε βουλευομένην 'ότι δε λαλείν
αυτούς φησι, τού μύθου· επεϊ και σωμ.ατοειδώς αυτούς
παριστά ομΛλούντας. Ε.
V. 2. Ίν' αθανάτοισιν φόως φέροι ήδε βροτοισιν. }
'Ή οτι εθος ην τοις παλαιοίς μη εάν οράσθαι νέκυν
ευγενή παρά τού ηλίου, άλλα θάπτειν τούτον προ τού
άνατεϊλαι τον ηλιον η λέγουσιν οτι η ηώς ηράσθη τού
Ύιθωνού και ηρπαζε τούτον, υίόν οντά Καομέδοντος,
άδελφον τού ΐίριάμου- άλληγορικως δε Ύιθωνος η πρωία
έν ή τίθενται τά ώνια. Β.
ΤοΤς μεν βροτοΐς. ] Αεόντως' τοις δέ άθανάτοις διατι\
μ.ή ουκ έστι τοις θεοις φώς; άλλ' ενταύθα φως το
ηλιακον φησϊν η αθανάτους τά στοιχεία ύποληπτέον,
ο και κρειττον. Ε.
V. 3. Οί θεοί ] Δεύτερα αύτη τών θεών εκκλη-
σία· η μεν γάξ πρώτη βουλή περί τού σώζεσθαι Όδι
σέα, αύτη δε περί τον πώς. Q.
ι3
)υσ-
άνθρωποι μετά τά κατεπείγοντα, πολυπράγμον ούντες και
πε^Ι τών λοιπών- Q-
V. 836. Ου μεν τοι κεΐνόν γε διηνεκέως αγορεύσω. ]
Άντι τον περι εκείνου εως τέλους τα πάντα είπω η
ακριβά- Β. Ε. Q.
V. 837· Άνεμώλία.] Άνεμοολ/α, και κράσει των
$ύο όό εις ω μεγα. Ε.
V. 838. Σταθμοΐο. ] Τ^ς ίταραοτά^· Β. Ε.
V. 840. Φίλον δε ot «rop &ν3* ] Kar εκείνο, e't(
περί του υιού έθάρσυνεν αυτήν. Q.
V. 841. Νυκτός άμολγω. ] Μέσω της νυκτός- ν'οει
δε το άμολγώ, h οπότε ουκ άμέλγει τις, η ηνίκα τις
ου μολεί· άμολός, και πλεονασμώ τον γ άμολγος. Β.
'Εν τού μεσονυκτίου ώρα καθ' ην άρα συμβέβηκεν
άμελγεσθαι τα ζώα- τίνες από άμ.ογώ, όταν ουδείς
μογεΐ , όπέρ εστί κακοπαθει , άλλα άναπαυεται' τίνες
απο άμολώ, οταν ουδείς μ.ολήσει , ο έστι βαδίσει.
49
ϊίαντα δε ταύτα εις την τού μεσονυκτίου ώρχν καταστρέ-
φει. Ε. Q.
V. 845. Παιπαλοέσσης. ] Ίά σκληρά και κατάζηρκ
ευκόλως και χνοώδη γίνονται και ώσανει παιπάλη- Β.
V. 846. "Αστερίς. ] "Ονομ,α νήσου, μέσον Ιθάκης
και Σάμου. Q.
"Ονομα νήσου επιτήδειας προς το τας ναύς λοχαν
η νηών δεκτική, οιονεί λέχη νηών. Ε.
Ναύλοχο/. ] Νήας φυλάττοντες. Β.
Ναύλοχοι. J Έν οις αϊ νηες λοχώααι και ένεδρευουσαι
λαθεΐν δύνανται· η οι τάς ναύς υποδεχόμενοι τόποι. Q.
V. 847· Άμφίδυμοι.] Αιττοι, άμ,φοτέρωθεν εισδύσεις,
τουτέστιν ε'£ έκατέρου μέρους εις πλούν καταγωγάς,
έχοντες" η διπλοί, εις ους έστι δυνειν, η εκατέρωθεν εισ-
δύσεις έχοντες. Β. Ε. Q.
Τη τόνγε μενον. J ΈκεΓ ε'ν τη νήσω, η εκατέρωθεν
της νήσου. Β. Ε.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.
ΡΑΨΩΙΔΙΑ Ε.
SCHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBER V.
ϊ Π Ο Θ Ε Σ I Σ.
-Ε κκλησίαν τών θεών δευτέραν ποιησάμενος ο Ζευς
"Ερμύν πέμπει προς Καλυψώ κελεύων άποπέμ.πειν τον
Όδυσσέα· η δε το κελευσθεν ποιεί. Τη δε όκτωκαιδεκάτη
ήμερα ίδών αυτόν ο Ποσειδών και χαλεπαίνας, λύει την
σχεδίαν Ίνώ δε αυτω κρήδεμνον δίδωσιν έντειλαμένη
επιβάντι της γης άπορρί^αι αύτό' και πολλά παθών, εις
την των Φαιάκων χώραν έρχεται διασωθείς. Q.
. ι. ϋως σγ\μ.αινει ε£· ηως η πρωία· ηως το απο
πρωίας μέχρι μεσημβρίας- ηώς το απο μέσης ημέρας
εως εσπέρας- ηώς το νυχθήμερον ηώς η απο πρωίας
Ζως εσπέρας· και ηώς η σωμ,ατοειδής θεά, ώς ένταύθα'
μύθος δέ εστίν 'ότι η ηώς ήράσθη τού Τιθωνού, και έμ'ιγνυ-
το αύτω' εζήτησε δε άπαθανατισθηναι, και έγένετο
αύτγ ουκ εζήτησε & και το μή γηράσαι, και έζη πολ-
λά 'ετη 7£Ρων ^™Μτήσας το γήρας , εζήτη-
σε τους θεούς μεταβαλείν αυτόν εις 2ρνεον, καϊ μετε-
βλήθη εις τέττίγα, h $ $«ff άθάνατον έποίησεν αύτόν.
Καλώς δε τού Ίιθωνού γυνή λέγεται h ηώς- b γάξ Τι-
θωνίς άλληγορεΐται εις τον ηλιον, και ηλίου μη όντος,
ουδε ημέρα- όταν δε δύνη, τρόπόν τινα συνευνάξεται τη
ημέρα εν νυκτί, Κτάται δε h ήμερα εκ τού σκότους τού
ηλίου άνατείλαντος- λέγεται δε και οτι η Αρτεμις άνεΤ-
λεν αύτον ητοι η σελήνη" τους γάξ αί<ρνιδιον θανάτους
ταύτη, και τγ ηλίω άνετίθουν ητοι τω Άπολλωνί' η δε
θτεραπεία τού μύθου, οτι τους ετι νέους οντάς και αι-
φνιδίως αποθνήσκοντας, ελεγον άρπάξεσθαι πάρα της
Ύίονς- και συν τούτοις ήρπάγη και ο Τιθωνος' διο και
τους ούτω θνήσκοντας εθαπτον προ του την ηώ παν-
τελώς α,νατεΐλαι- ελεγον δέ τίνες οτι h πρόνοια και η
ευταξία άπο των άνθρωπίνων σωμάτων άχρι της σε-
λήνης εστί, τά δε άλλα άτάκτως και ώς έτυχε φέρον-
ται διά τάς άστραπάς, τους σεισμούς, τάς άνεμοζάλας
και τά τοιαύτα- ο δε "Ομηρος άθρησιν τών θεών την
άνω πρόνοιαν λέγει, καθημένψ έκει και τά τηδε οικο-
νομούσαν, και υπες τώνδε βουλευομένην 'ότι δε λαλείν
αυτούς φησι, τού μύθου· επεϊ και σωμ.ατοειδώς αυτούς
παριστά ομΛλούντας. Ε.
V. 2. Ίν' αθανάτοισιν φόως φέροι ήδε βροτοισιν. }
'Ή οτι εθος ην τοις παλαιοίς μη εάν οράσθαι νέκυν
ευγενή παρά τού ηλίου, άλλα θάπτειν τούτον προ τού
άνατεϊλαι τον ηλιον η λέγουσιν οτι η ηώς ηράσθη τού
Ύιθωνού και ηρπαζε τούτον, υίόν οντά Καομέδοντος,
άδελφον τού ΐίριάμου- άλληγορικως δε Ύιθωνος η πρωία
έν ή τίθενται τά ώνια. Β.
ΤοΤς μεν βροτοΐς. ] Αεόντως' τοις δέ άθανάτοις διατι\
μ.ή ουκ έστι τοις θεοις φώς; άλλ' ενταύθα φως το
ηλιακον φησϊν η αθανάτους τά στοιχεία ύποληπτέον,
ο και κρειττον. Ε.
V. 3. Οί θεοί ] Δεύτερα αύτη τών θεών εκκλη-
σία· η μεν γάξ πρώτη βουλή περί τού σώζεσθαι Όδι
σέα, αύτη δε περί τον πώς. Q.
ι3
)υσ-