DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0269
I I 2
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.
ΡΑψαΐΔίΑ Ν.
SCHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBEE. χΐΙΙ.
ΤΠΟΘΕΣΙ2.
.οιμώμενον Όδυσσέα μετά τών δώρων έκτί^έα-
eiv οι Φαίακες εις την γην τών Ιθακήσιων και την
μεν ναυν αυτών υποστρέφουσαν λ&ον ποιεί ο Ποσειδών
'ΑΒηνα δε έπϊ τω αίγιαλω οντι Όδυσσεΐ συμβουλεύει
περι της μνηστηροφονίας. Q.
V. 2. Κηλη%μ.ω. J Ίη δ? άκοης ηδονή Β.
V. 4· Χ.αλκοβατες δω. ] Νυν κυρίως κείται η λέζις'
τοιαύτα γάξ τα του Άλκινόομ βασιλέως , χάλκεοι
μεν γάξ τοίχοι έληλέδατο· και τα ε£ής. Q.
Υ. 5. Τω σ ούτι. ] "Επειδή το έμον οίκημα κατέ-
λαβες , δια τούτο νομίζω σε ουκ ετι nXocvr&ivTCC
έπανελ^εΐν εις τον οίκον , άλλα χωρίς TtKoLvns , ει και
πρότερον κακά έπαθες. Β. Q.
V. 6. Ει και μαλα πολλά. ] Τοιούτον εστίν ο λέγει,
εί και αγνώμονας η τύχη σοι κέχρψαι, και έπϊ το
πλείστον έναντιουται, άλλ' ου νυν οϊομαί σε άμαρτείν
της πατρίδος ημών προπεμποντων. Q.
V. δ. Τερούσιον οίνον. ] Τον εντίμοις άνδράσι διδό-
μενον. Q.
V. ΙΟ. Έίματα μ,εν δη ζείνω. ] Μέλλων δωρεάς
δωσειν ετέρας αύτώ , και των ηδη δεδομένων μνημονεύει
α^ροίζ,ων άπαντα και μ,εγαλύνων την δια τών δώρων
τιμήν ευπρεπώς δε τον λόγον έζήνεγκεν ουκ άντικρυς
φήσας οτι έλαβες μίεν και έσ^ήτα και χρυσον και άλλα
δώρα, νυν δε και τρίποδα σοι και λέβητα κατ άνδρα
προ^ήσομ,εν. Q.
Και άλλως. Περ\ τών δώρων διαλεγόμ,ενος οτι εν
άσφαλεΐ απόκειται υπέμνψεν αύτώ τών ηδη δεδομέ-
νων. Q.
V. ιι. Πολυδαίδαλος. ] Εις το δαιδάλλεσ^αι και
ποικίλλεσ%αι εΰϊσετον. Β.
V. 12. Αώξ" οσα Φαιήκων. ] Αντί του υμ,είς' ου γαξ
άλλοι τίνες ησαν οι δόντες. Β.
fhrymchue. V. Ιφ ' Ανδρακάς. ] Ό Φρύνιχος ανδρακάδα φησι
την τών άνδρων δεκάδα· το δε προικός γενική εστίν άντι
αιτιατικής" ο δε νους, χαλεπον γάξ και άδύναντον εν α
τοσαυτην δωρεάν χαρισασ^αι. Β.
Άνδρακάς. ] Ό λόγος, κατά άνδρα νυν προδώμεν,
ύστερον δε εκ του δήμου άναπραζωμεϊτα. Β. Q.
V. ι5. Τισόμε'ζ. j Είσπράζρμεν άποτίσαι τον δημον
τοις νυν δοκούσιν, άναγκάσομεν το δε προικός γενική
Herodianus. f>crr/v "ντ' αιτιατικής ώς φψ\ν Ήρωδιανός. Β. Q.
Προικός χαρίβασθα/.] 'Δνπ του προίκα δωρεάν. Β.
Άργάλεον γαξ. ] Το μεν μη αυτόν πάντα δοϋναι,
άπαρηγορητοτ το δε φάσκειν έπιτι^εναι και τω δήμω
την είσφοράν, μικροπρεπές' άνακτέον δε αυτά εις τα
πάλαια &η' είκος δε και το τάλαντον είναι του χρυ-
σοί) βαρύ, και την έσΒητα άζίαν πολλού. Q.
V. 19· Εύήνορα χαλκόν. J Τον κοσμ,ουντα τον άνδρα. Q.
"V. 2θ. Κα/ τα μεν εύ κατέ^ηχ ιερόν μένος Άλκι-
νόοιο· J "Ορα την κατ ολίγον προκοπήν τά μεν γαξ
πρώτα ώς Ικέτης δέδεκται, και ούδε αφ εαυτού ηγειρεν
ο βασιλεύς αυτόν άμ,έλει και όνειδίζεται υπο Άρήτηζ*
*Αλύνο ου μέν τοι τάδε κάλλιον ουδέ έοικε 'ζείνον μεν χα-
μ.αι ησ^αι επ εσχάργ μα^ών δε την συνεσιν ο βασι-
λεύς δωροις τετίμηκεν αυτόν νυν δη και υπηρετεΐν ουκ
αίσχύνετοιι. Q.
Ευ κα,τέ^ηχ- ] Karars^ivai πάρων έποίηαεν, ως
το λοΰσε τε kcli >ίλε/ψε. Β.
"V. 23. Οί δ1 εις *Αλκινόοιο.~] "Ισως οι βασιλείς μό-
νον. Β.
V. 32. ΆνελκτίΓον. ] Το μη έχον ε'£ αυτού τον γύψ. Β.
V. 3φ Βλάβεται. j "Hro/ κωλύεται την βάδισιν δια.
τον πολύν σκοπόν. Q.
V. 3g. Χαίρετε δ" αυτοί ] Οί παλαιοί και εν τώ
αφίστασ^ται το χαίρε ελεγον, ώσπεξ το σώζου ν'ύν
φαμέν. Β.
V. 42· "Ολβια ποιήσειαν. ] "Αλλο όλβος, άλλο πλού-
τος" ώς και έν άλλοις , ολβω τε πλουτω τε. Εύχεται
ουν τά δώρα επι ευδαιμονία, αύτώ γενέσθαι" ου γάξ εν
πλουτω μ.ονω την εύδαιμονίαν ορίζεται. Q.
Υ. 4^· Συν αρτεμΛεσαι φίλοισι. J "Σωοις , άρτίοίς ,
άνελλίπεσσιν , υγιώς εχουσιν, Β.
Το7ς· πιστοίς και άκεραίοις' εκ γάξ της αρτιότατος
την επωνυμίαν ταυτην άπεκληρώσατο. Q.
V. 4^. Θεοι δ* άρετήν όπάσειαν. J Νυν την εύδαι-
μονίαν ώς το άρετώσι δε λαοί υπ αύτου. Β. Q.
V. 54· 'Επισταδον. ] Επιστήμονας, εμ/πείρως. Β.
V. 57- Άρήτη δ1 έν χερσι τί^ει. J Και ταύτην πρω-
τψ ικέτευσε, και οιδεν οτι κατεδουλωτο αύτη ο Αλκι-
νους. Q.
Αέπας άμφικυπελλον. ] Τδ περιφερής » τ° ™ν™χό-
5εν κεκυφός. Β.
V. 59. Εϊσόκε γήρας 1%. ] Δ/ολου εως ου το γ^ας
ΐκοιτο. Β.
V. 7ΐ. Πομπηες άγαυοι. ] Οί Φαίακες οι μέλλοντες
εις '13·άκτ]ν τον "Οδυσσέα διασωσαι. (^.
V. 78· Άνεf ρίπτουν. ] Άπο του παρΆΚθλου^οΖντος,
άναρρίπτεται γάξ υπο τών κωπών το ΰδωξ. Β.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.
ΡΑψαΐΔίΑ Ν.
SCHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBEE. χΐΙΙ.
ΤΠΟΘΕΣΙ2.
.οιμώμενον Όδυσσέα μετά τών δώρων έκτί^έα-
eiv οι Φαίακες εις την γην τών Ιθακήσιων και την
μεν ναυν αυτών υποστρέφουσαν λ&ον ποιεί ο Ποσειδών
'ΑΒηνα δε έπϊ τω αίγιαλω οντι Όδυσσεΐ συμβουλεύει
περι της μνηστηροφονίας. Q.
V. 2. Κηλη%μ.ω. J Ίη δ? άκοης ηδονή Β.
V. 4· Χ.αλκοβατες δω. ] Νυν κυρίως κείται η λέζις'
τοιαύτα γάξ τα του Άλκινόομ βασιλέως , χάλκεοι
μεν γάξ τοίχοι έληλέδατο· και τα ε£ής. Q.
Υ. 5. Τω σ ούτι. ] "Επειδή το έμον οίκημα κατέ-
λαβες , δια τούτο νομίζω σε ουκ ετι nXocvr&ivTCC
έπανελ^εΐν εις τον οίκον , άλλα χωρίς TtKoLvns , ει και
πρότερον κακά έπαθες. Β. Q.
V. 6. Ει και μαλα πολλά. ] Τοιούτον εστίν ο λέγει,
εί και αγνώμονας η τύχη σοι κέχρψαι, και έπϊ το
πλείστον έναντιουται, άλλ' ου νυν οϊομαί σε άμαρτείν
της πατρίδος ημών προπεμποντων. Q.
V. δ. Τερούσιον οίνον. ] Τον εντίμοις άνδράσι διδό-
μενον. Q.
V. ΙΟ. Έίματα μ,εν δη ζείνω. ] Μέλλων δωρεάς
δωσειν ετέρας αύτώ , και των ηδη δεδομένων μνημονεύει
α^ροίζ,ων άπαντα και μ,εγαλύνων την δια τών δώρων
τιμήν ευπρεπώς δε τον λόγον έζήνεγκεν ουκ άντικρυς
φήσας οτι έλαβες μίεν και έσ^ήτα και χρυσον και άλλα
δώρα, νυν δε και τρίποδα σοι και λέβητα κατ άνδρα
προ^ήσομ,εν. Q.
Και άλλως. Περ\ τών δώρων διαλεγόμ,ενος οτι εν
άσφαλεΐ απόκειται υπέμνψεν αύτώ τών ηδη δεδομέ-
νων. Q.
V. ιι. Πολυδαίδαλος. ] Εις το δαιδάλλεσ^αι και
ποικίλλεσ%αι εΰϊσετον. Β.
V. 12. Αώξ" οσα Φαιήκων. ] Αντί του υμ,είς' ου γαξ
άλλοι τίνες ησαν οι δόντες. Β.
fhrymchue. V. Ιφ ' Ανδρακάς. ] Ό Φρύνιχος ανδρακάδα φησι
την τών άνδρων δεκάδα· το δε προικός γενική εστίν άντι
αιτιατικής" ο δε νους, χαλεπον γάξ και άδύναντον εν α
τοσαυτην δωρεάν χαρισασ^αι. Β.
Άνδρακάς. ] Ό λόγος, κατά άνδρα νυν προδώμεν,
ύστερον δε εκ του δήμου άναπραζωμεϊτα. Β. Q.
V. ι5. Τισόμε'ζ. j Είσπράζρμεν άποτίσαι τον δημον
τοις νυν δοκούσιν, άναγκάσομεν το δε προικός γενική
Herodianus. f>crr/v "ντ' αιτιατικής ώς φψ\ν Ήρωδιανός. Β. Q.
Προικός χαρίβασθα/.] 'Δνπ του προίκα δωρεάν. Β.
Άργάλεον γαξ. ] Το μεν μη αυτόν πάντα δοϋναι,
άπαρηγορητοτ το δε φάσκειν έπιτι^εναι και τω δήμω
την είσφοράν, μικροπρεπές' άνακτέον δε αυτά εις τα
πάλαια &η' είκος δε και το τάλαντον είναι του χρυ-
σοί) βαρύ, και την έσΒητα άζίαν πολλού. Q.
V. 19· Εύήνορα χαλκόν. J Τον κοσμ,ουντα τον άνδρα. Q.
"V. 2θ. Κα/ τα μεν εύ κατέ^ηχ ιερόν μένος Άλκι-
νόοιο· J "Ορα την κατ ολίγον προκοπήν τά μεν γαξ
πρώτα ώς Ικέτης δέδεκται, και ούδε αφ εαυτού ηγειρεν
ο βασιλεύς αυτόν άμ,έλει και όνειδίζεται υπο Άρήτηζ*
*Αλύνο ου μέν τοι τάδε κάλλιον ουδέ έοικε 'ζείνον μεν χα-
μ.αι ησ^αι επ εσχάργ μα^ών δε την συνεσιν ο βασι-
λεύς δωροις τετίμηκεν αυτόν νυν δη και υπηρετεΐν ουκ
αίσχύνετοιι. Q.
Ευ κα,τέ^ηχ- ] Karars^ivai πάρων έποίηαεν, ως
το λοΰσε τε kcli >ίλε/ψε. Β.
"V. 23. Οί δ1 εις *Αλκινόοιο.~] "Ισως οι βασιλείς μό-
νον. Β.
V. 32. ΆνελκτίΓον. ] Το μη έχον ε'£ αυτού τον γύψ. Β.
V. 3φ Βλάβεται. j "Hro/ κωλύεται την βάδισιν δια.
τον πολύν σκοπόν. Q.
V. 3g. Χαίρετε δ" αυτοί ] Οί παλαιοί και εν τώ
αφίστασ^ται το χαίρε ελεγον, ώσπεξ το σώζου ν'ύν
φαμέν. Β.
V. 42· "Ολβια ποιήσειαν. ] "Αλλο όλβος, άλλο πλού-
τος" ώς και έν άλλοις , ολβω τε πλουτω τε. Εύχεται
ουν τά δώρα επι ευδαιμονία, αύτώ γενέσθαι" ου γάξ εν
πλουτω μ.ονω την εύδαιμονίαν ορίζεται. Q.
Υ. 4^· Συν αρτεμΛεσαι φίλοισι. J "Σωοις , άρτίοίς ,
άνελλίπεσσιν , υγιώς εχουσιν, Β.
Το7ς· πιστοίς και άκεραίοις' εκ γάξ της αρτιότατος
την επωνυμίαν ταυτην άπεκληρώσατο. Q.
V. 4^. Θεοι δ* άρετήν όπάσειαν. J Νυν την εύδαι-
μονίαν ώς το άρετώσι δε λαοί υπ αύτου. Β. Q.
V. 54· 'Επισταδον. ] Επιστήμονας, εμ/πείρως. Β.
V. 57- Άρήτη δ1 έν χερσι τί^ει. J Και ταύτην πρω-
τψ ικέτευσε, και οιδεν οτι κατεδουλωτο αύτη ο Αλκι-
νους. Q.
Αέπας άμφικυπελλον. ] Τδ περιφερής » τ° ™ν™χό-
5εν κεκυφός. Β.
V. 59. Εϊσόκε γήρας 1%. ] Δ/ολου εως ου το γ^ας
ΐκοιτο. Β.
V. 7ΐ. Πομπηες άγαυοι. ] Οί Φαίακες οι μέλλοντες
εις '13·άκτ]ν τον "Οδυσσέα διασωσαι. (^.
V. 78· Άνεf ρίπτουν. ] Άπο του παρΆΚθλου^οΖντος,
άναρρίπτεται γάξ υπο τών κωπών το ΰδωξ. Β.