Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Homerus; Didymus <Caecus>; Mai, Angelo [Hrsg.]
Iliadis fragmenta antiquissima cum picturis — Mediolani, 1819 [Cicognara, 1101]

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0272
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
SCHOLIA AD ODYSSEAE LIBRVM XIII.

i5

V. 274. Πύλονδε καταστήσω. ] Άντέστραπται-
έπιβιβάσαι γάξ τη νηϊ και καταστησαι η είς Πύλον η
είς "Ηλιδα δΐαν. Q.

V. 285. Οι δ' ές Σιδονίην. ] Ενταύθα εδειζεν «π
βυ%' έχοντες έβλαψαν οι Σιδόνιοΐ' η γάξ άνεβαλον αυ_
του καθϊό^οντος τα χρήματα" αλλ οτι απεύδοντες εις
την πατρίδα, κατέλιπον αυτόν, ίνα άναστας άλλα-
χου αύτος· παρακάλεση λαβείν αυτόν. Q.

Σ/^aviViv εύναιομ,ένην. ] Καλώς- έκτισμένην. Q.

V. 288. S' »WMJWJ ] 'Ο,μοίωσε γάξ

εχυτην γυναικϊ ίνα πιστωσηται αυτόν, οτι θεά εστίν εκ
τον μεθομοιωθηναι. Q.

V. 289· Καλη Τ£ μεγάλη τε. ] Έκ rijf κατά r^y
όψιν κοσμιότητας και αίδούς και τούτο ύπονοείν δίδωσι,
Xenophon. κα3-ά και Άενοφων και Ίελεσίλλα η άογεία διχγοά-

Telesilla ar- , 1 Ί

giva. φουσιν αρετής και καλοκαγαθίας εικόνα. Q.

V. 291. "Ος σε παρέλθοι. ] Νικήσει- ομοίως , ούδέ
με παρελευσεαι ούδε με πείσεις ο δε νους, εί και πα-
ρέλθοι θεος σε τοις δόλοις, δοζ,χσθήσεται ως τοιούτον
παρελθών. Β. Q.

V. 295. Οί' τοι πεδόθεν φίλοι είσίν. ] Μεταφορικές,
οίον εκ ρίζ,ης » εκ γενετής, άπο φυτών, η άπο του
τους γεννωμένους εν τω πέδω πατέϊν (Β. πίπτειν.) Β. Q.

V. 320-323. Άλλ' αίε\ φρεαίν ησιν έχων. ] Νοθεύ-
ονται δ' στίχοι ο μεν πρώτος, οτι αντί του εμψιν έχει
το τισιν , οπέξ έστι περί του προσώπου τηρούντος αεί
του ποιητού την έν τούτοις διαφοράν ό δε δεύτερος ,
οτι 9Αθήνας παρούσης , θεοΐς άνατίθησι την σωτηρίαν
ό $ε τρίτος και το τέταρτος οτι ουκ έγίνωσκεν ως h
φανεΐσα αύτω πάρα, Φαί'αξ/ θεα. ην , οτι ουκ έθάρσυνεν
άλλα τουναντίον , μ<ηδέ τιν' ανθρώπων ποτιέσσεο, ου
γαξ ζείνους οΐδε μάλ' ανθρώπους ανέχονται. Q.

V. 323. Θάρσυνας.] Και μην ουκ έδειξε τω Όδυσ-
οεί σαφώς έαυτην παρά Φαιαξιν, η ού κατά παρθένον
θνητην ωμοιωθη παρά Φχίαζι της θεού συμβουλή , διο

εγνίύ. Q-

V. 332. Έπητης. ] Ταχύς περί το νοησαι, έπητης,
λόγιος, και ωσπεξ ο λόγιος παρά τον λόγον , ούτως
κα] επήτης παρά το έπος" τινές δέ , δίκαιος , Ό το
έτεΌν φίλων. Β.

333-338. Άσπασίως γχς κ άλλος. ] "Αθετούνται
ΰτίχΜ Τ , οτι ούδεν εί'ληφε πας αυτού σημεΐον του
μήπω βουλεσθαι την γαμετην ίδείν τούναντίον γάς
διά τούτο αύτω έπιφαίνεται, Γτα κρύψ>? αυτοΰ την
εϊαοδον' διο και φησι ,. η μΑλα δη ' Αγαμ,έμ,νονος Άτρει-
δαο φθ'^εσθαι κακόν οϊτον έπι μεγάροισιν εμελλον, ει
μή μ.οΐ ον έκαστα θεα κατά μοΐραν έειπες' ούτως ούν
αύτος τιπείγετο Ιδειν την γαμετήν. Q.

V· 340. "Η^' ° νο*τ*σείς· ] 'Αλλ Υίπιστάμην οτι
νοστήσεις, οτι επανέλθεις. Β.

V. 348. Ίρύν. ] Άποκεκομμένον ψιλούται. Β.

ν· 351. Κα,ταείμενον vty ] Κεκαλυμμένοτ μετα-
φορικές απο των αισθητών. Β. Q.

V. 352. Ό,ς ε[πουαα, θεά Μεδασ ηερα. ] Ουκ ειπεί;
εσκεδάννυεν άλλ' έσκέδασε, δείκνυς οτι πρώτον έσκέδασε

τγΐν άχλύν , ειπούσα το άλλ' άγε τοι δείζω , και
ούτως αύτω εδειζε, Φόρκυνος μεν οΤ έστι λιμήν ού γάξ
ετι αορασίας ούσης έφαίνετο αύτω τά μη ορωμ.ενα. Q.

Το ως ειπούσα νοητέον μ,ετά το άλλ' άγε τοι δείζω
Ιθάκης εδος. Q.

'ίίς ειπούσα. ] Τά $ε φησιν h Αθηνά

ειπούσα tou

Όδυσσεί, έσκέδασε την άορασίαν και άγνωσίαν αύτού,
καθ' ην ΰύκ έγίνωσκε πού ηλθεν οτε ταΐς νηυσιν εις
Ίθάκην αύτος ήτοι την πατρίδα αύτού παρεγενετο. Q.

Σκέδασ ηερα. ] Τούτο επιλαμβάνεται Ώτολεμαίος' Ptoiemaeus.
έδει γάξ πρώτον σκεδάσασα φησί τον αέρα, είτα δείίαι'
εί μη άρα ομ,οιόν εστι τω τάς μεν άρα 3"ρε'ψαο"α τε-
κούσα τε. Q.

V. 358 Αιδωσομεν. ] Ώ.αράσχομ.εν άπο του διδω
περισπωμενως' δυσχεραίνων δέ ο Αριστοφάνης τω di*«*«Ari»tophaae9
σομεν γράφει τιαρείρμ,εν' και το έν Ίλιάδι διδόναι
προέκοπτες. Q.

V. 366. Σπέος ηεροειδές. ] Το καθαρον άέρα έ'χον.
ομ,οιον τω 'όσσον δ' ηεροειδές άνηρ ίδεν άτοπον γάς θεοΐς
σκότος άνακεΐσθαι , οθεν επιτίθησι κα,ι λιθον. Q.

V. 367. Κευθμωνας. j Τάς καταδύσεις η κοίλους
τόπους και άνακεχωρισμ.ένους. Q.

V. 372. Τω δέ κχθεζομένω. ] Ούτοί δε η Αθηνά
και Οδυσσεύς κχθεζόμενοΐ' Ίεράν δέ φησι την έλαίαν
δια το άνακεΐσθαι αύτην τη Αθηνά, ως άναδοθεΐσαν
αύτην της γης , εις το ταύτης όνομα οτε οί θεοι αυνε-
δρίαζ,ον , και εις έκαστου το ονομ.α έν φυτον άνεδίδοτο,
καθάπεξ και τω Αιονυσω h άμ,πελος άνεβλάστησεν. Q.

V. 373. Φρα'ζέσθην. J Έβουλεΰοντο· εστι $ε ή του
τρίτου προσώπου των δυικων κατά χρησιν της αττικής
διαλέκτου. Q.

V. 377- Οί δη τοι τριετές. ] Κατά τον έπαρτίζοντχ
άριθμ.Ιν είπε τριετές, έπιστάντος ηδη και τετάρτου· ηδη
γάξ τρίτον έοτιν έτος, τάχα δ'είσι τέταρτον εστι γάξ
αντί τού ταχέως διελεύσεται· και άλλαχοϋ, ως τριετές
μεν εληθε δόλω , άλλ' οτε τέταρτον ηλθεν έτος , και
τότε δη τις έειπε γυναικών. Q.

V. 38ο. ΐΐάντας μεν ρ έλπει. ] Ώάντας τους μνησ-
τήρας η ση ποιεί άλοχος μ,νηστεύσαΐ αύτην , οπως άπα-
τηση αύτούς άτχράχους μ/ενειν. Q.

Υ. 387- Πα£ δέ μοι αύτη στήθι. J Πως ού προς
Νέστορα και Μενελαον μετέρχεται στρατείαν λαβείν ;
τάχα οτι τοις λοιποίς πολιταις ούδεν αίτίοις ούσι πό-
λεμον έπάγειν άδικωτατον έδΰζε' μεμάθηκε γάξ και
παρά της μητρός έν άδου τάς δημοσίας Ίηλεμάχω φυ·
λασσομενχς τιμάς , κα\ οτι τους τρυφωντας μνηστήρας
τιμωρησεται, και καθ' εαυτόν οι τε μνηστήρες εί ησ-
θοντο , έφυγον άν μη δόντες δίκην. Q.

V. 397· Άλλ' άγε σ άγνωστον. ] Και πως h Ευ-
ρύκλεια γινωσκεΐ; οτι χρεία αύτης έστιν έν τη μ^νηστη-
ροκτονία. Q.

V. 398. Κάρψω. ] 'Ξ.ηρανΖ, οθεν και τά κάρφη έκ
τού κάρφω το ξηραίνω. Β. Q.

V. 399· ΛαΓφος·. ] ΓΙ/^άτ(ον παχύ , η70ί χοντμν ως
άρμ.ενον. Β.
 
Annotationen