DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0278
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.
ΡΑΨΩΙΔΙΑ Ο.
SCHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBER XV.
Τ Π Ο Θ Ε Σ I Σ.
_Α.3>ΐ]>α? Τηλέμαχε κατ οναξ παρακελευσάσης,
αυτόν και Πεισίστρατον παρά Μενελάω δωρα λαβόντας
άπιεναι , Πεισίστρατος μεν μετά. των αρμάτων άπεισι
προς^ τον πατέρα, Τηλέμαχος δέ θεοκλυμενον τον μάν-
™ ά^α^ν £'V rhv ναύν άποπλεΐ. Τίνεται δέ εν
τοϊς έ%η~ς 0§υσσεως ^ς Εύμαιον ομιλία , κα^' ην
Εύμαιος απαγγέλλει , ως άπό της ηπείρου δια τίνων
εμπόρων εδουλαγωγήϊση , καί ώς ηλ$εν εις την Ί^άκην
και Ααέρτου πειράται δεσπότου. Q.
V. ι. Ή δ' εις εύρύχορον. ] Ου νυν , άλλ' οτε τω
νυμφαίω την πατρίδα έγνωρισεν ο "Οδυσσεύς" λέγει ούν
εκεί, τωγ' ως βουλεύσαντε διέτμαγεν , η μεν έπειτα,
εις Αακεδαίμ,ονα δΐαν έβη μετά παΊδ' Όδυσηος. Q.
V. 8. Νύκτα δι' άμβροσιην. ] Άμβροσίαν λέγει την
νύκτα , ως άφθαρτον ού γάξ πέφυκεν αυτή υπό των
βροτων ηττασϊσαι , αλλά μάλλον νικαν εσαεί, καΟσοπεξ
ανάσσειν τον ΰπνον λέγεται Βεων καί ανθρώπων. Q.
V. 9· Άγχοΰ δ' Ιστάμενη. J Ουκ άναγκ&Τον όμ,οιοΰσ-
Sai άνϋσρώπω την Άφηναν , ατε μη φαινομένην νυκτός
ούσης. Q.
V. ΐ3. Χ,ρηματα δασσάμενοι, συ δε τηύσίην. ] Μα-
ταίαν γίνεται δε απο του αΰτως άντϊ του μάτην. Β. Q.
V. ΐ6. "Ηδη γάξ ρα πατήξ τε. J Ίκάριος ο Οίβάλου
pj.erecydes. γαμεΐ Δωροδόχον την Όρτιλόχου , η κατά, Φερεκυδην,
' Αστερωδίαν την Εύρυπύλου τον Τελέστορος. Πυθομενος
δε Ααέρτης περι της Πηνελόπης οτι και τω κάλλει και
ταις φρεσϊ διαφέρει πασών των κα3"' εαυτην γυναικών,
άγεται αυτήν τω παίδι Όδυσσεΐ προς γάμον η τοσαύτην
είχεν αρετην, ωστε και την Έλένην την έκ Αιός ούσαν
τω της αρετής υπερβάλλειν κάλλεΐ' η ιστορία παρά Φι-
Phiictepha- λο^ΡΊ» ( Φιλοστεφάνω. ) Q.
nus. y ιΠ. "ο γάξ περιβάλλει. ] "Ομοιον έστι τω, Ι'στε
γάξ οσσον εμοι άρετη περιβάλλετον ίπποι. Q.
V. ΐδ· Έξώφελλεν εεδνα. ] 'Εζοχως ηύζησε τά δίδο-
μενα ταΊς νύμφ™ζ Β. Q.
V. 34· ΈίΓΠ"ρεψε»αί. J Πίστευσον εύκτικόν άντι
προστακτικού. Β·
V. 29. Έν troftM- ] Πόρνος- στενή θάλασσα υπο
γης περιεχ0μένη , ισθμός & 7* ^ενη υπο θαλάσσης
περιεχομέν^ Q.
Ή στενή θάλασσα μετο& "Ιθάκης. Β.
V. 31.'Αλλά Tky ουκ οία. ] Άνπ του πέπεισμαν
ως το, η (η) γας οίομαι άνδρα χολωσέμεν. Β. Q.
'Αλλά τάγ" ουκ όίω. ] 'Τποπτεύει Διονύσιος, έπει το Dionysiu3.
μλν δισταγμού, το δε αποφάσεως μ,ετέχει. Q.
V. 33. 'Αλλά εκάς. ] Δι άλλης οδού πλέε" ού γάξ
λέγει οτι μέσον πλέων των νήσων μηδεμια έγγιζε. Q.
V. 34· Oupav. j Καιρόν έπιτηδειον. Q.
V. 39- Όμ.ως δέ τοι ηπια οΐδεν. J 'Ομοίως δε συ
ηπια και πραε~ία ο συβωτης οίδεν ητοι φροντίζων της
σωτηρίας σου. Q.
V. 4^· Λάξ ποδί κινήσας. ] Πρεπόντως ο μεν υπο
εκπλήξεως επειγόμενος ούτε τον καιρόν ούτε το πρέπον
θεωρεί- έφίστησι δε αυτόν εις ταύτα ο Πεισίστρατος. Q.
Υ. 49· Οϋπως εστίν. ] Φησιν ό Πεισίστρατος, κατά
την νύκτα ω Τηλέμαχε ού δυνατόν έλαυνείν και δι
αρμ.ατος πέραν τον δρόμον , άλλα μΜνωμεν εως άν ο
Μενέλαος ελ%η και δώρα %ησει εν τω άρματι. Q.
V. 51. Έπιδιφρια. j Έ^/ τα άρμ.ατα κομΛσ^ησόμενα. Β.
Λ7. 71· Άμείνω αίσιμ.α πάντα. J Τά δίκαια, οίον
είρημ,ένα και προσήκοντα" μ,έτρον γάξ πάν άριστον. Q.
V. γ~3. 'Β.είνον εποτρυνει. ] Εύπρεπως μετά προφά-
σεως οτρύνει ( Β. επείγει ) απελ^εΐν. Β. Q.
V. γ~5. Θείω. j Θω υποτακτικον και 5είω, ως πο~
λεμ.ησείω. Β.
Αλλά μένε. ] 'Εν πολλοϊς ουκ εφέρετο και εστίν E«mplari«
ησιόδειος της φράσεως ο χαρακτηξ" ει δεχοίμε^α αύτον, "fieiiodeui
προ των προ αυτού όυο στίχων οφείλει γραφεσϊσαι. Q.
V. 77· Τετυκεΐν. ] Δευτέρου μέλλοντος , άπο του
τετύκω. Β.
V. 7 δ. 'Α/Λφότερον. ] Κατ' άμφότερον έστι καλόν
καρτερησαι σε , κύδος τέ σοι γενησεται καί λαμ.πρότης
καί όφελος. Q.
Κύδος και άγλαία εν εστί" διο και το άμφότερον επή-
γαγε , κνδος και άγλαία τω ξενοδοχω , ωφέλεια δε τω
ζενισΒ-έντι. Q.
V. 8ο. Εί' ^ ε^έλεις τραφ^ηναι. ] Άνπ του τρα-
πηναι- ατόπως δε καί ο άν Ελλάδα· κοινην γάξ την
υπο ' Αχιλλεΐ Ελλάδα καλεΐ "Ομηρος. Q.
Tpa(p3->?va/. ] Όρμη%η~ναι , ΌρμΆσαΐ. Β.
V. 93- Aur/κ' άξη άλόχω ηδε δμωεσσι κέλευσε.]
Ούχ ίνα αύτουργηση , άλλ' ίνα κέλευση" και διδάσκει
μ.η δίχα γυναικός κελεύειν τι κατα οικον. Q. ,
V. 94- Τετυκεΐν.] Τά προς την χρείαν του δείπνου
εύτρεπίζ,ειν. Β.
V. 9·5· Άγχίμολον. ] Ουκ άναγκαΐον ά^ετε7ν ού γάξ
δήλοι οι θεράποντες ωστε έν τη αύτη οικία οίκεΐν. Q.
V. 98. Όπτησαί τε κρεων. ] Των άπολελειμμένων
ετι άπαρασκεναστων. Β.
3ι
ΡΑΨΩΙΔΙΑ Ο.
SCHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBER XV.
Τ Π Ο Θ Ε Σ I Σ.
_Α.3>ΐ]>α? Τηλέμαχε κατ οναξ παρακελευσάσης,
αυτόν και Πεισίστρατον παρά Μενελάω δωρα λαβόντας
άπιεναι , Πεισίστρατος μεν μετά. των αρμάτων άπεισι
προς^ τον πατέρα, Τηλέμαχος δέ θεοκλυμενον τον μάν-
™ ά^α^ν £'V rhv ναύν άποπλεΐ. Τίνεται δέ εν
τοϊς έ%η~ς 0§υσσεως ^ς Εύμαιον ομιλία , κα^' ην
Εύμαιος απαγγέλλει , ως άπό της ηπείρου δια τίνων
εμπόρων εδουλαγωγήϊση , καί ώς ηλ$εν εις την Ί^άκην
και Ααέρτου πειράται δεσπότου. Q.
V. ι. Ή δ' εις εύρύχορον. ] Ου νυν , άλλ' οτε τω
νυμφαίω την πατρίδα έγνωρισεν ο "Οδυσσεύς" λέγει ούν
εκεί, τωγ' ως βουλεύσαντε διέτμαγεν , η μεν έπειτα,
εις Αακεδαίμ,ονα δΐαν έβη μετά παΊδ' Όδυσηος. Q.
V. 8. Νύκτα δι' άμβροσιην. ] Άμβροσίαν λέγει την
νύκτα , ως άφθαρτον ού γάξ πέφυκεν αυτή υπό των
βροτων ηττασϊσαι , αλλά μάλλον νικαν εσαεί, καΟσοπεξ
ανάσσειν τον ΰπνον λέγεται Βεων καί ανθρώπων. Q.
V. 9· Άγχοΰ δ' Ιστάμενη. J Ουκ άναγκ&Τον όμ,οιοΰσ-
Sai άνϋσρώπω την Άφηναν , ατε μη φαινομένην νυκτός
ούσης. Q.
V. ΐ3. Χ,ρηματα δασσάμενοι, συ δε τηύσίην. ] Μα-
ταίαν γίνεται δε απο του αΰτως άντϊ του μάτην. Β. Q.
V. ΐ6. "Ηδη γάξ ρα πατήξ τε. J Ίκάριος ο Οίβάλου
pj.erecydes. γαμεΐ Δωροδόχον την Όρτιλόχου , η κατά, Φερεκυδην,
' Αστερωδίαν την Εύρυπύλου τον Τελέστορος. Πυθομενος
δε Ααέρτης περι της Πηνελόπης οτι και τω κάλλει και
ταις φρεσϊ διαφέρει πασών των κα3"' εαυτην γυναικών,
άγεται αυτήν τω παίδι Όδυσσεΐ προς γάμον η τοσαύτην
είχεν αρετην, ωστε και την Έλένην την έκ Αιός ούσαν
τω της αρετής υπερβάλλειν κάλλεΐ' η ιστορία παρά Φι-
Phiictepha- λο^ΡΊ» ( Φιλοστεφάνω. ) Q.
nus. y ιΠ. "ο γάξ περιβάλλει. ] "Ομοιον έστι τω, Ι'στε
γάξ οσσον εμοι άρετη περιβάλλετον ίπποι. Q.
V. ΐδ· Έξώφελλεν εεδνα. ] 'Εζοχως ηύζησε τά δίδο-
μενα ταΊς νύμφ™ζ Β. Q.
V. 34· ΈίΓΠ"ρεψε»αί. J Πίστευσον εύκτικόν άντι
προστακτικού. Β·
V. 29. Έν troftM- ] Πόρνος- στενή θάλασσα υπο
γης περιεχ0μένη , ισθμός & 7* ^ενη υπο θαλάσσης
περιεχομέν^ Q.
Ή στενή θάλασσα μετο& "Ιθάκης. Β.
V. 31.'Αλλά Tky ουκ οία. ] Άνπ του πέπεισμαν
ως το, η (η) γας οίομαι άνδρα χολωσέμεν. Β. Q.
'Αλλά τάγ" ουκ όίω. ] 'Τποπτεύει Διονύσιος, έπει το Dionysiu3.
μλν δισταγμού, το δε αποφάσεως μ,ετέχει. Q.
V. 33. 'Αλλά εκάς. ] Δι άλλης οδού πλέε" ού γάξ
λέγει οτι μέσον πλέων των νήσων μηδεμια έγγιζε. Q.
V. 34· Oupav. j Καιρόν έπιτηδειον. Q.
V. 39- Όμ.ως δέ τοι ηπια οΐδεν. J 'Ομοίως δε συ
ηπια και πραε~ία ο συβωτης οίδεν ητοι φροντίζων της
σωτηρίας σου. Q.
V. 4^· Λάξ ποδί κινήσας. ] Πρεπόντως ο μεν υπο
εκπλήξεως επειγόμενος ούτε τον καιρόν ούτε το πρέπον
θεωρεί- έφίστησι δε αυτόν εις ταύτα ο Πεισίστρατος. Q.
Υ. 49· Οϋπως εστίν. ] Φησιν ό Πεισίστρατος, κατά
την νύκτα ω Τηλέμαχε ού δυνατόν έλαυνείν και δι
αρμ.ατος πέραν τον δρόμον , άλλα μΜνωμεν εως άν ο
Μενέλαος ελ%η και δώρα %ησει εν τω άρματι. Q.
V. 51. Έπιδιφρια. j Έ^/ τα άρμ.ατα κομΛσ^ησόμενα. Β.
Λ7. 71· Άμείνω αίσιμ.α πάντα. J Τά δίκαια, οίον
είρημ,ένα και προσήκοντα" μ,έτρον γάξ πάν άριστον. Q.
V. γ~3. 'Β.είνον εποτρυνει. ] Εύπρεπως μετά προφά-
σεως οτρύνει ( Β. επείγει ) απελ^εΐν. Β. Q.
V. γ~5. Θείω. j Θω υποτακτικον και 5είω, ως πο~
λεμ.ησείω. Β.
Αλλά μένε. ] 'Εν πολλοϊς ουκ εφέρετο και εστίν E«mplari«
ησιόδειος της φράσεως ο χαρακτηξ" ει δεχοίμε^α αύτον, "fieiiodeui
προ των προ αυτού όυο στίχων οφείλει γραφεσϊσαι. Q.
V. 77· Τετυκεΐν. ] Δευτέρου μέλλοντος , άπο του
τετύκω. Β.
V. 7 δ. 'Α/Λφότερον. ] Κατ' άμφότερον έστι καλόν
καρτερησαι σε , κύδος τέ σοι γενησεται καί λαμ.πρότης
καί όφελος. Q.
Κύδος και άγλαία εν εστί" διο και το άμφότερον επή-
γαγε , κνδος και άγλαία τω ξενοδοχω , ωφέλεια δε τω
ζενισΒ-έντι. Q.
V. 8ο. Εί' ^ ε^έλεις τραφ^ηναι. ] Άνπ του τρα-
πηναι- ατόπως δε καί ο άν Ελλάδα· κοινην γάξ την
υπο ' Αχιλλεΐ Ελλάδα καλεΐ "Ομηρος. Q.
Tpa(p3->?va/. ] Όρμη%η~ναι , ΌρμΆσαΐ. Β.
V. 93- Aur/κ' άξη άλόχω ηδε δμωεσσι κέλευσε.]
Ούχ ίνα αύτουργηση , άλλ' ίνα κέλευση" και διδάσκει
μ.η δίχα γυναικός κελεύειν τι κατα οικον. Q. ,
V. 94- Τετυκεΐν.] Τά προς την χρείαν του δείπνου
εύτρεπίζ,ειν. Β.
V. 9·5· Άγχίμολον. ] Ουκ άναγκαΐον ά^ετε7ν ού γάξ
δήλοι οι θεράποντες ωστε έν τη αύτη οικία οίκεΐν. Q.
V. 98. Όπτησαί τε κρεων. ] Των άπολελειμμένων
ετι άπαρασκεναστων. Β.
3ι