DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0284
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.
ΡΑΨΩΙΔΙΑ Ρ.
127
SCHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBEB. XVII.
Τ Π Ο Θ Ε Σ I Σ.
Οδυσσέως αφιζις εις την πάλιν. Τά δε κατά μέρος
εστί τοιαύτα· Έ,ύμαίω προστ άσσε ι Τηλέμαχος, ίνα μεθ'
εαυτόν αγαγη τον "Οδυσσέα εις την πάλιν εκείνου τούτο
ποιονντος, Μελάνθιος, ο αίπολος συντυχων αντίο κατά
την οδον υβρίζει τον ^Οδυσσέα λακτίσας· Ό δε ολιγοατως
ηνεγκε την υβριν, έπε) δε εις τα. βασίλεια κατάντησε,
και ως ζένος θεωρείται· συν ευωχουμένος δε Τηλέμαχος
αύτω παρέσχε τα, χρήσιμα· προστάζχντος δε τον λοι-
πόν , προσητει, και υβρίζεται υπο Άντινάον μαδούσα
δε h Πηνελόπη την ΰβριν μεταπέμπεται αυτόν, ο δε
παραγίνεται κατά τα αυτό, υπέσχετο δε τούτο ποΜσχι
νυκτωξ' έπειγομένης νυκτός και Εύμαιος εις τους αγρούς
πορεύεται, και έν τούτοις λήγει η ραψωδία. Q.
V. 4· Εϊλετο δ" άλκιμον έγχος. ] Μόνον τοντο ωνά-
μααε , το δε ζ,ίφος σεσιωπηκεν, επειδή το ζιφηφορεΐν
αεί τε ην και συνήψες· ως το προ τνς τροφής μεν άε)
τάς χείρας άπονίπτεσθαι δηλοΐ' το δε μετά την τροφην
ως άκόλουθον ημΐν σιωπή κατέλιπεν υπονοείν. Q.
V. 9· ^aiV νδ' έπιτέλλω. ] Προς· την τον αρότρου
μετάθεσιν ομοιόν έστι τω , ούτε τα τευχεα καλά. Q.
V. 21. Σημχντορι. ] Τω οπωσονν ετιιτάσσοντι και
εν τω σημάντορος ου παρεόντος νομέος. Β. Q.
V. 23. Άλε'/]. ] Θερμασία κνρίοις η τον ηλίου. Q.
V. 32. Κωεα καστορνΰαχ. ] Καταστρωννυσχ ουκ οίμαι
τοΐς r<£y μνηστήρων θράνοις Ευρύκλεια, αλλ ένδοτερω
μ.ετχ τον άνδρωνα. Q.
V. 35. Και κυνεον. J 'Ω,ς αν δούλους τους ωμούς , η
δε ΐΐηνελάπη κεφαλήν τε και 'άμφω φάεα καλά· το
γαξ στόμα ούτε δούλοι ούτε ελεύθεροι έφίλουν. Q.
V. 43· Α-άθρη εμεν άέκητί. ] Ιίοιότητος επίρρημα·
•ηοιοττ,ς δε εστίν η το ποιον σχήμα τον σώματος η της
ψυχής δηλονσχ. Β. Q.
V. 5ΐ. Αντιτίτα. ] "Αντέπείτα (άντιτιμωρητα) εστί
δε συγκοπή- Q*
V. 52. 'Αγορήνοε ελευσομαι. ] Νυν τον τόπον έκά-
λεσεν άγοράν. Q.
V. 57. "Απτερος μν%ος. ] T<W ^pk το πείσθηναι
και ίσόπτερος- η ουκ άπέπτει Ό λόγος άλλ' επέμεινε μη
έχων πτερόν λέγει δε οτι ταχέως προσηκατο τον λο'-
γον, ταχέως ηκουσεν. Q.
Ή πάγιος και αμετακίνητος, εκ τον ά στερητικού
commumur
μορίου" η μάλλον σύντομος και παχύς εκ τον επίτ&τΐ-
κοΰ. Β.
V. 97· Κλισμω κεκλιμένη. ] Έπ/ τά αριστερά μέρη
κεκλιμένη. Β. Q.
V. ΐ34· Φιλομηλείδη. ] 'Ω,ς Φιλομηλου υ'ιος' ο γάξ
ΐΐάτροκλος ου δύναται δηλούσθαι ως Φιλομήλας νιος,
οτι τά άπο μητέρων ού σχηματίζει ο ποιητής, κα) οτι
το έπκρερόμενον ουκ οίκείον ην έπ) ΐΐατρόκλου, καδ
δ' έβαλε κρατερως. Q.
V. ι35. Κεχάροντο δε -πάντες 'Αχαιοί. ] Και εν
Ίλιάδι λέγει , νυν τις ένηείης ϊίατροκληος δείλοία
μνησάσθω. Q.
V. ι5ο. 'ζίς φάτο — ι6ι. "Η/χενος είρρασάμην. ]
'Α^ετοννται Ίβ στίχοι. Q.
V. 16ο. Oi'oy εγω. J Έν τοις χαριεστέροις ούτοι μά- Exempiai
νοι οι Ίβ αθετούνται , έπε) και πριν είσελθεΐν έν mellora-
τη νηί τον οίωνον ίδε , και το έγεγωνευε ουκ άκαίρως
εστίν εν δε τοΐς κοινοτέροις άπο του ώς εφα,το εως τον Exemplai
εμεν. Q.
V. 170. ΑειπνητΌς. ] Όζντόνως μεν το δεΐπνον, βα-
ρυτάνως δε ο καιρός του δείπνου. Β. Q.
V. 172. Και τότε δη σφιν εειπε Μέδων. ] Ευνουσ-
τατος μεν ο Μέδων τη ^Οδυσσέως οικία,· δί έπιείκειαν
δέ ήθους και οι μνηστήρες αύτΌν ετίμων κα) ομοτρά-'
πεζον ειχον. Q.
V. 176. Ού μεν γάξ τι χέρείον. ] 'Ήτο/ ού καλόν
εστίν , ως το ούχ ηκιστα άντι του μάλλον. Β.
V. ΐδΐ. ''Ipeuov. J 'Ω,ς συγκοπτάμενον φιλονται. Β.
V. IΟΟ. Δ?7 γάξ μέμβλωκε μάλιστα, j Μεμόληκε,
άντι του προσήκει και μεσημβρία λοιπόν έστι και πα-
ρεληλυθε το πλείστον τΆς ημέρας. Β. Q.
V. 195. ToVaAov. ] Παρά το εις έτερον μέρος ρε~
πειν. Β.
V. 196. Άρ/οφάλεα. ] "Ayav σφαλεράν , τραχείαν,
σκληραν , σφηλαι πάνυ δυναμένην, δύσβατον, ολισθηράν
ώστε κινδυνεύειν καταπεσείν. Β. Q.
Το ούδον άντι του την οδον , νυν δε μονως μετα
τον ΰ. Β.
V. 2θ6. Ύυκτην. ] Ουκ. αυτοφυή· ΰΰ λέγει δε την
'Άρέθουσαν. Β.
V. 2θ7. T?jv ποίησ "Ιθακος. ] Οότοί ΙΙερελάου
παίδες και Άμφιμέδης- και άπο μεν Ιθάκου "Ιθάκη ,
άπο δε Νηρίτου Νηριτον ορός, άπο δε Πολύκτορος Πο-
λυκτάριον τόπος εν τη "Ιθάκη. Β. Q.
ΡΑΨΩΙΔΙΑ Ρ.
127
SCHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBEB. XVII.
Τ Π Ο Θ Ε Σ I Σ.
Οδυσσέως αφιζις εις την πάλιν. Τά δε κατά μέρος
εστί τοιαύτα· Έ,ύμαίω προστ άσσε ι Τηλέμαχος, ίνα μεθ'
εαυτόν αγαγη τον "Οδυσσέα εις την πάλιν εκείνου τούτο
ποιονντος, Μελάνθιος, ο αίπολος συντυχων αντίο κατά
την οδον υβρίζει τον ^Οδυσσέα λακτίσας· Ό δε ολιγοατως
ηνεγκε την υβριν, έπε) δε εις τα. βασίλεια κατάντησε,
και ως ζένος θεωρείται· συν ευωχουμένος δε Τηλέμαχος
αύτω παρέσχε τα, χρήσιμα· προστάζχντος δε τον λοι-
πόν , προσητει, και υβρίζεται υπο Άντινάον μαδούσα
δε h Πηνελόπη την ΰβριν μεταπέμπεται αυτόν, ο δε
παραγίνεται κατά τα αυτό, υπέσχετο δε τούτο ποΜσχι
νυκτωξ' έπειγομένης νυκτός και Εύμαιος εις τους αγρούς
πορεύεται, και έν τούτοις λήγει η ραψωδία. Q.
V. 4· Εϊλετο δ" άλκιμον έγχος. ] Μόνον τοντο ωνά-
μααε , το δε ζ,ίφος σεσιωπηκεν, επειδή το ζιφηφορεΐν
αεί τε ην και συνήψες· ως το προ τνς τροφής μεν άε)
τάς χείρας άπονίπτεσθαι δηλοΐ' το δε μετά την τροφην
ως άκόλουθον ημΐν σιωπή κατέλιπεν υπονοείν. Q.
V. 9· ^aiV νδ' έπιτέλλω. ] Προς· την τον αρότρου
μετάθεσιν ομοιόν έστι τω , ούτε τα τευχεα καλά. Q.
V. 21. Σημχντορι. ] Τω οπωσονν ετιιτάσσοντι και
εν τω σημάντορος ου παρεόντος νομέος. Β. Q.
V. 23. Άλε'/]. ] Θερμασία κνρίοις η τον ηλίου. Q.
V. 32. Κωεα καστορνΰαχ. ] Καταστρωννυσχ ουκ οίμαι
τοΐς r<£y μνηστήρων θράνοις Ευρύκλεια, αλλ ένδοτερω
μ.ετχ τον άνδρωνα. Q.
V. 35. Και κυνεον. J 'Ω,ς αν δούλους τους ωμούς , η
δε ΐΐηνελάπη κεφαλήν τε και 'άμφω φάεα καλά· το
γαξ στόμα ούτε δούλοι ούτε ελεύθεροι έφίλουν. Q.
V. 43· Α-άθρη εμεν άέκητί. ] Ιίοιότητος επίρρημα·
•ηοιοττ,ς δε εστίν η το ποιον σχήμα τον σώματος η της
ψυχής δηλονσχ. Β. Q.
V. 5ΐ. Αντιτίτα. ] "Αντέπείτα (άντιτιμωρητα) εστί
δε συγκοπή- Q*
V. 52. 'Αγορήνοε ελευσομαι. ] Νυν τον τόπον έκά-
λεσεν άγοράν. Q.
V. 57. "Απτερος μν%ος. ] T<W ^pk το πείσθηναι
και ίσόπτερος- η ουκ άπέπτει Ό λόγος άλλ' επέμεινε μη
έχων πτερόν λέγει δε οτι ταχέως προσηκατο τον λο'-
γον, ταχέως ηκουσεν. Q.
Ή πάγιος και αμετακίνητος, εκ τον ά στερητικού
commumur
μορίου" η μάλλον σύντομος και παχύς εκ τον επίτ&τΐ-
κοΰ. Β.
V. 97· Κλισμω κεκλιμένη. ] Έπ/ τά αριστερά μέρη
κεκλιμένη. Β. Q.
V. ΐ34· Φιλομηλείδη. ] 'Ω,ς Φιλομηλου υ'ιος' ο γάξ
ΐΐάτροκλος ου δύναται δηλούσθαι ως Φιλομήλας νιος,
οτι τά άπο μητέρων ού σχηματίζει ο ποιητής, κα) οτι
το έπκρερόμενον ουκ οίκείον ην έπ) ΐΐατρόκλου, καδ
δ' έβαλε κρατερως. Q.
V. ι35. Κεχάροντο δε -πάντες 'Αχαιοί. ] Και εν
Ίλιάδι λέγει , νυν τις ένηείης ϊίατροκληος δείλοία
μνησάσθω. Q.
V. ι5ο. 'ζίς φάτο — ι6ι. "Η/χενος είρρασάμην. ]
'Α^ετοννται Ίβ στίχοι. Q.
V. 16ο. Oi'oy εγω. J Έν τοις χαριεστέροις ούτοι μά- Exempiai
νοι οι Ίβ αθετούνται , έπε) και πριν είσελθεΐν έν mellora-
τη νηί τον οίωνον ίδε , και το έγεγωνευε ουκ άκαίρως
εστίν εν δε τοΐς κοινοτέροις άπο του ώς εφα,το εως τον Exemplai
εμεν. Q.
V. 170. ΑειπνητΌς. ] Όζντόνως μεν το δεΐπνον, βα-
ρυτάνως δε ο καιρός του δείπνου. Β. Q.
V. 172. Και τότε δη σφιν εειπε Μέδων. ] Ευνουσ-
τατος μεν ο Μέδων τη ^Οδυσσέως οικία,· δί έπιείκειαν
δέ ήθους και οι μνηστήρες αύτΌν ετίμων κα) ομοτρά-'
πεζον ειχον. Q.
V. 176. Ού μεν γάξ τι χέρείον. ] 'Ήτο/ ού καλόν
εστίν , ως το ούχ ηκιστα άντι του μάλλον. Β.
V. ΐδΐ. ''Ipeuov. J 'Ω,ς συγκοπτάμενον φιλονται. Β.
V. IΟΟ. Δ?7 γάξ μέμβλωκε μάλιστα, j Μεμόληκε,
άντι του προσήκει και μεσημβρία λοιπόν έστι και πα-
ρεληλυθε το πλείστον τΆς ημέρας. Β. Q.
V. 195. ToVaAov. ] Παρά το εις έτερον μέρος ρε~
πειν. Β.
V. 196. Άρ/οφάλεα. ] "Ayav σφαλεράν , τραχείαν,
σκληραν , σφηλαι πάνυ δυναμένην, δύσβατον, ολισθηράν
ώστε κινδυνεύειν καταπεσείν. Β. Q.
Το ούδον άντι του την οδον , νυν δε μονως μετα
τον ΰ. Β.
V. 2θ6. Ύυκτην. ] Ουκ. αυτοφυή· ΰΰ λέγει δε την
'Άρέθουσαν. Β.
V. 2θ7. T?jv ποίησ "Ιθακος. ] Οότοί ΙΙερελάου
παίδες και Άμφιμέδης- και άπο μεν Ιθάκου "Ιθάκη ,
άπο δε Νηρίτου Νηριτον ορός, άπο δε Πολύκτορος Πο-
λυκτάριον τόπος εν τη "Ιθάκη. Β. Q.