DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0295
j38 2X0AIA Ε12
V. ι63. Τρεις σιάλονς. ] Αιά την εορτην τρεις
άγει , ένα /άξ> καθ-' ημέραν είωθει· αιάλους δε τους
ευτραφείς και ημ,ερους- χλουνας δε τους αγρίους. Β.
V. 166. Σε/ν' η άξ τι. j Δόΰ μέρη λόγου το ας και
το τΊ. Β.
V. 186. Βύΰν οτε/ραν. ] Ίων γάξ ατόκων το κρέας
κάλλιστον. Β.
V. 187. Τίορθμηες $ άρα τοΰαγε διηγαγον. ] Ούτοι
γάξ εν τη Ήπείρω ένεμοντο και χρεία ην πορθμεως· φησϊ
γάξ δωδεκ έν Ήπε/ρω άγελας , τόσα πωεα οίων η δε
"Ήπειρος αντίκρυ της Ιθάκης· Κεφαληνΐα δε και αύτη
ωνομ.άζετο υπ "Οδυσσέα ούσα.
V. 195. Αυόωσι. ] Εις δύην και κακοπάθειαν βάλ-
λουσι. Q.
V. 196. Έπικλωσονται όϊζνν. ] Ουδέ ά£ιαν δνσωποΰν-
ται. Β.
V. 204. Ίδιον ως ένόησα. ] Ψιλωτεον τό ίδιον κυ-
ρίως μεν ίδρωσα, νυν δε ηγωνίασα' παρακολουθεί γάξ
τοΐς άγωνιωσι και ΐδρως , καθό ίδος το θέρος, jg το
θερινόν κατάστημα επειδή υγρόν όντως δε και τό ίδει
έν αίνοτάτω· πάρα. τό ιδίω δε και τό έν'ιδιος, και έν
συγκοπή ένδιος δ' ό γέρων ηλθ' ε£ αλός ότε ο ήλιος
καίει. Β.
V. 2,ο6. Λα/φε'. Q Κυρίως των ττλύΐων cu o3-<Wi ,
νυν δε τα παχεα ιμάτια. Q.
V. 212. 'Ύποσταγυωτο. ^ Αυ^οιντο. Q.
V. 245. Συνθευσεται. ] Συντελεσθησεται. Β.
V. 251. Βούν άγελαίψ. ] Άγελαοτικην , ετι εν
άγελαις ούσαν, και μηπα> υπό ζυγόν ούσαν. Β.
V. 255. Έωνοχόει. ] Οί'νύν τοΐς κυπέλλοις έπέβαλεν,
ούκ εκίρνα, είπε γα,ξ άνω , κρητηρσι κεράσσατο. Β.
V. 276. Κήρυκες δ" ανά άστυ θεων ιερην εκα-
τομβών. ] Ούχ οι των μνηστήρων, άλλ' οι των Ιθα-
κήσιων , οι δημόσιοι βουλευταί' βουλεται δε δεΐζαι 'ότι
"Απόλλωνος η εορτή- τό οι δ' επει ωπτησχν μ,ετεβη πά-
λιν έπι των μνηστήρων. Β.
V. 2^7· Ήε λοετροχόω. ] "ίσως τινι προς τα. λουτρά
αποδεδειγμένη γυναικί' τους γάξ βασιλικωτέρονς ευγε-
νείς έλουαν παρθένοι. Β.
ΔΤΣΣΕΙΑΝ. Τ.
V. 3θ2. Σαρδόνΐΰν.~]Σέσγιρες, σαρκαστικόν, έπίπλαστον,
πάρα τό μόνον σεσηρεναι τ®' χείλη μ.η μεντοί γελάν. Β.
V. 3II. Τετλάμεν. ] ΪΙαροζυτόνως , είτε από τον
τλημι , είτε από του τετλάκαμ.εν συγκέκοπταΐ. Β.
V. 337· "Εσθων. J Έσθίων, και κατά συγκοπην έσ-
θων. Β.
V. 341· Ουτι διατρίβω. ] Ούχ' υπερτίθεμαΐ. Β.
V. 343. Αίεσθαι. J Άπό γάξ του δίω γίνεται τό
διώκω. Β.
V. 344· Μνθιβ αναγκαία. ] Αναγκαστικά. Β.
V. 348. Αιμοφόρυκτα δε δη κρεα- ] Ήμαγμένα.
τούτο δε σημεΐον ότι ημέλγετο τό σώμα αυτών αιματι
μ.ολύνεσθαΐ' ου τοΐς μνηστΆρσι δε, άλλα. τω θεοκλυμ.ενω
ταύτα έφαίνετο τω μαντείω τω περι (πάρα) τον Τηλε-
μάχου άχθεντι από της Πύλου. Β.
V. 353. Δεδηε. ] Άπό τον δαίω τό καίω γίνεται τα
δεδηε άντι του φαίνεται. Β.
V. 354- 'Ερράδαται. ] Το θεμα ρά'ζω. Β.
V. 355. Ειδώλων δε πλέων. ] Ώς των ψυχών αύτων
έπι τον αδην άπιουσων. Β.
V. 356. ΉελΜ£ δε ουρανού έζαπόλωλε. ] Ου γαξ
ηλίου εκλει-φις εγένετο , άλλα Θεοκλύμενος ούτως ορα
υπό τίνος ενθουσιασμοί) μαντευομενος ότι εκλείπει αυ-
τοΐς α ήλιος , άμέλει οι μνηστήρες ως ουδέν τοιούτον
^τεωρουντες και εχβλ.η&ί)να.ι αυτόν ά^ιούσιν ως παραπαί-
οντα. Β.
V. 362. EiV άγορην ερχεσθαι. ] Χειραγωγήσατε αυ-
τό εις την άγοραν , ίνα ίδη τό φως' τα γαξ κατ οί-
κον νυκτι εικάζει. Β.
V. 377· Έπίμαστον άλητην. ] Ένδεα επαίτην παρόί
τό μ.αατευειν τροφην. Β.
V. 379· ^Εμπεον. ] Άπό του παίω τό τύπτω' δια
τό μΑτρον γράφεται ψιλον τό πε. Β.
V. 383. "Αξιον άλφοί. ] Ά£/αν ευρ£3/ τιμήν η των
ξένων πράσις. Β.
V. 390. Γελοιωνχες τετυκοντο. ] Άντι τον γελοΐωντες
και γελωτοποιουντες , έν γέλωτι βιατρίβοντες. Β.
V. 392. Άχαρίστερον. ] Άηδεστερον. Β.
V. 394- Πρότεροι γάξ. ] Οί μνηστήρες δηλαδή. Β.
V. ι63. Τρεις σιάλονς. ] Αιά την εορτην τρεις
άγει , ένα /άξ> καθ-' ημέραν είωθει· αιάλους δε τους
ευτραφείς και ημ,ερους- χλουνας δε τους αγρίους. Β.
V. 166. Σε/ν' η άξ τι. j Δόΰ μέρη λόγου το ας και
το τΊ. Β.
V. 186. Βύΰν οτε/ραν. ] Ίων γάξ ατόκων το κρέας
κάλλιστον. Β.
V. 187. Τίορθμηες $ άρα τοΰαγε διηγαγον. ] Ούτοι
γάξ εν τη Ήπείρω ένεμοντο και χρεία ην πορθμεως· φησϊ
γάξ δωδεκ έν Ήπε/ρω άγελας , τόσα πωεα οίων η δε
"Ήπειρος αντίκρυ της Ιθάκης· Κεφαληνΐα δε και αύτη
ωνομ.άζετο υπ "Οδυσσέα ούσα.
V. 195. Αυόωσι. ] Εις δύην και κακοπάθειαν βάλ-
λουσι. Q.
V. 196. Έπικλωσονται όϊζνν. ] Ουδέ ά£ιαν δνσωποΰν-
ται. Β.
V. 204. Ίδιον ως ένόησα. ] Ψιλωτεον τό ίδιον κυ-
ρίως μεν ίδρωσα, νυν δε ηγωνίασα' παρακολουθεί γάξ
τοΐς άγωνιωσι και ΐδρως , καθό ίδος το θέρος, jg το
θερινόν κατάστημα επειδή υγρόν όντως δε και τό ίδει
έν αίνοτάτω· πάρα. τό ιδίω δε και τό έν'ιδιος, και έν
συγκοπή ένδιος δ' ό γέρων ηλθ' ε£ αλός ότε ο ήλιος
καίει. Β.
V. 2,ο6. Λα/φε'. Q Κυρίως των ττλύΐων cu o3-<Wi ,
νυν δε τα παχεα ιμάτια. Q.
V. 212. 'Ύποσταγυωτο. ^ Αυ^οιντο. Q.
V. 245. Συνθευσεται. ] Συντελεσθησεται. Β.
V. 251. Βούν άγελαίψ. ] Άγελαοτικην , ετι εν
άγελαις ούσαν, και μηπα> υπό ζυγόν ούσαν. Β.
V. 255. Έωνοχόει. ] Οί'νύν τοΐς κυπέλλοις έπέβαλεν,
ούκ εκίρνα, είπε γα,ξ άνω , κρητηρσι κεράσσατο. Β.
V. 276. Κήρυκες δ" ανά άστυ θεων ιερην εκα-
τομβών. ] Ούχ οι των μνηστήρων, άλλ' οι των Ιθα-
κήσιων , οι δημόσιοι βουλευταί' βουλεται δε δεΐζαι 'ότι
"Απόλλωνος η εορτή- τό οι δ' επει ωπτησχν μ,ετεβη πά-
λιν έπι των μνηστήρων. Β.
V. 2^7· Ήε λοετροχόω. ] "ίσως τινι προς τα. λουτρά
αποδεδειγμένη γυναικί' τους γάξ βασιλικωτέρονς ευγε-
νείς έλουαν παρθένοι. Β.
ΔΤΣΣΕΙΑΝ. Τ.
V. 3θ2. Σαρδόνΐΰν.~]Σέσγιρες, σαρκαστικόν, έπίπλαστον,
πάρα τό μόνον σεσηρεναι τ®' χείλη μ.η μεντοί γελάν. Β.
V. 3II. Τετλάμεν. ] ΪΙαροζυτόνως , είτε από τον
τλημι , είτε από του τετλάκαμ.εν συγκέκοπταΐ. Β.
V. 337· "Εσθων. J Έσθίων, και κατά συγκοπην έσ-
θων. Β.
V. 341· Ουτι διατρίβω. ] Ούχ' υπερτίθεμαΐ. Β.
V. 343. Αίεσθαι. J Άπό γάξ του δίω γίνεται τό
διώκω. Β.
V. 344· Μνθιβ αναγκαία. ] Αναγκαστικά. Β.
V. 348. Αιμοφόρυκτα δε δη κρεα- ] Ήμαγμένα.
τούτο δε σημεΐον ότι ημέλγετο τό σώμα αυτών αιματι
μ.ολύνεσθαΐ' ου τοΐς μνηστΆρσι δε, άλλα. τω θεοκλυμ.ενω
ταύτα έφαίνετο τω μαντείω τω περι (πάρα) τον Τηλε-
μάχου άχθεντι από της Πύλου. Β.
V. 353. Δεδηε. ] Άπό τον δαίω τό καίω γίνεται τα
δεδηε άντι του φαίνεται. Β.
V. 354- 'Ερράδαται. ] Το θεμα ρά'ζω. Β.
V. 355. Ειδώλων δε πλέων. ] Ώς των ψυχών αύτων
έπι τον αδην άπιουσων. Β.
V. 356. ΉελΜ£ δε ουρανού έζαπόλωλε. ] Ου γαξ
ηλίου εκλει-φις εγένετο , άλλα Θεοκλύμενος ούτως ορα
υπό τίνος ενθουσιασμοί) μαντευομενος ότι εκλείπει αυ-
τοΐς α ήλιος , άμέλει οι μνηστήρες ως ουδέν τοιούτον
^τεωρουντες και εχβλ.η&ί)να.ι αυτόν ά^ιούσιν ως παραπαί-
οντα. Β.
V. 362. EiV άγορην ερχεσθαι. ] Χειραγωγήσατε αυ-
τό εις την άγοραν , ίνα ίδη τό φως' τα γαξ κατ οί-
κον νυκτι εικάζει. Β.
V. 377· Έπίμαστον άλητην. ] Ένδεα επαίτην παρόί
τό μ.αατευειν τροφην. Β.
V. 379· ^Εμπεον. ] Άπό του παίω τό τύπτω' δια
τό μΑτρον γράφεται ψιλον τό πε. Β.
V. 383. "Αξιον άλφοί. ] Ά£/αν ευρ£3/ τιμήν η των
ξένων πράσις. Β.
V. 390. Γελοιωνχες τετυκοντο. ] Άντι τον γελοΐωντες
και γελωτοποιουντες , έν γέλωτι βιατρίβοντες. Β.
V. 392. Άχαρίστερον. ] Άηδεστερον. Β.
V. 394- Πρότεροι γάξ. ] Οί μνηστήρες δηλαδή. Β.