DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0297
ι4ο
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.
ΡΑΨΩΙΔ1Α Χ.
SGHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBER XXII.
ΤΠΟΘΕΣΙΣ.
Μ,
.νηστηροφονία, ή των δωμάτων συγκομιδή , και
ως καληρει του φόνου τον οίκον ο ^Οδυσσεύς. Q.
V. 84· ΐίεριρρηδης. ] Περικλινής. Q.
V. 98· ΐΐροπρηνει'. ] Ώρονεύοντι. Q.
V. 128. Ές λαυρην. J Στενην όδόν. Q.
V. I2g. Φράζεσλαι. ] Τηρείν , φυλάσσειν. Q.
V. 158. Καί φράσαι. j Το φράσαι ου μόνον έπι ψυ-
χικής έννοιας , άλλα και έπι όψεως φησιν ο ποιη-
τής. Q.
V. ι65. Άβηλος. ] Όλέδρου 'άζιος. Q.
"V. Ι74· Σανι'δας Ικ,§ί?σα< οττίσ^εν. j Το όπισθεν
χρονικώς αντί τοΰ μετά, ταντα.· τα,ς σανίδας ο έατι τας
λύρας δήσαντες έ^ελλόντες και έάσαντες αυτόν έρριμμέ-
νον είτα ως μεταγνους, φησϊ, μίάλλον δε μίη έρριμμενον
έάσητε , άλλα κρεμάσατε" λείπει ούν το μάλλον , ως
εν τη συνφεία φαμεν , άπελθε εις την άγοράν ειτα
ως μεταγνοντα φαμεν, ηφανισμενον εύρωτι η μ,ελανι
κεχρωμενον εύρως δε εστίν h τοις μνδωσιν επιγινομενη
λευκότης , αράχνη προσφερής. Q.
V. ΐδφ ΪΙεπλαγμενον άζη. ] Μεμολυσμενον τη £η·
ροτητι. Q.
V. ΐ86. 'Ραφαι έλελύντο ιμάντων. ] Άποδυσάμε-
νοι γάς ήσαν, «να δεσμ,εΰαωαιν άνεμποδίστως τον Με-
λάν^ίον. Q.
V. 188. Κουρίζ. ] Εκ των τριχών λαβόμενοι , η
νεανικως εκ της κόρης ο εστί της κεφαλής , ενλεν και
κουραι είρηνται. Q.
V. 192. Πε/ρ)ίνανΓεζ·. ] Αήσαντες. Q.
V. 2θ8. "A/zuvov άρήν.~\ Την βλάβην του πολέμ,ου
δηλονότι. Q.
V. 239· Μέλαθρον. ] Την οροφην , πολλά, δε κα-
λυπερλεν μελαλρόφιν έζεκέχυντο. Q.
V. 240. Χελιδόνι είκέλη. ] Ουκ άλτ,λως εις χελι-
δωνα μετεβλήθη η λεος , ουδε Έρμης ο λόγος ορνιλι
έοικως , ούδε αιλείη οικεία Αευκολεα , ούδε ο ΪΙρωτεύς
πυς εγενετο, εκαυσε γάξ τον Μενελαον τοίς γάξ όρωσι
δοκεί τούτο καίπεξ ψευδές υπάρχον. Q*
V. 246. Ύαρφεες. \ Συνεχείς. Q.
"V. 264. Έπι προτεροισι κακοΐσι. ] Συν οΐς επραττον
πρώην κακοΐς. Q.
V. 270. Μεγάροιο μυχόνδε.] Έις τον ένδότερον τό-
πον του άνδρωνος , ωσει έλεγε προς αυτόν τον τοΊχον
τον αντίκρυ της εισόδου. Q.
V. 278. Αίγδην. ] Αεστικως- άπαζ δε ενταύθα και
α,παξ εν Ίλ/άλ έπιλίγδην. Q.
V. 3οο. Οίστρος. J Τ^ωύφιόν τι οίστρος , οπεξ εισ-
ερχόμενον εις τους βόας , ποιεί τούτους μαινεσύαι. Q.
Οίστρος Ζτηρίον, άκρίδι εοικος , την χροιαν ποικ'ιλον,
ευκίνητον , δάκνον και στροβούν τάς βούς. Q.
V. 3θ4· Νεφεα. j Τά λίνα. Q.
V. 325. θάνατον γε δυσηλεγεα. ] Δυσφημον δια
τους θρήνους. Q.
V. 340. Ήτοι ο φόρμιγγα. ] Πιθανώς αντί της Ίκη-
τηρίας την φόρμιγγα προτείνει , δι αυτής τον Απόλ-
λωνα προΐσ-χίον α,ύτόν, ωσπεξ ο Χρύσας· δια των ατεμ-·
μάτων. Q.
V. 349· Δειροτομησαι. ] Ααιμ,οτομησαι. Q.
V. 368. Περίσ^ενεων. J Ώερίσσως χρώμ,ενος τω αυ-
τών σ^ένει. Q.
V. 408. Όλολυζχι. ] Χαρηναι, ευζμσ^αι. Q.
V. 412· Εύχετάασ^αι. ] Οϋ λέγει επικαυχάσ^αι τοίς
απο^τανούσιν αυτός γονν ο Όδυσσευς τοντο φαίνεται
ποιων έπί Σωκου' άλλ' εύχετάασ^ται wv φησιν ευχεσ^ταΐ'
ου χρη ευχεσϊσαι νεκρών παρακειμένων , οι γο\ξ ευχό-
μενοι παρουσίαν αίτουσι του %εου , νεκροΐς δε παρέίται
το 5τεϊον αδύνατον έ'νϊσεν και 'Αντίλοχος (Αρχίλοχος) Archilochv
φησιν,ούγάζ έσ^τΚα. κατ^ανουσι κερτομ.εειν έπ° άνδράαιν. Q.
V. 449' "^7^ αί^τουση. ] Τη υπαί^ρω. Q.
Ευερκε'<3$· αυλής. ] Κυκλοτερου οικήματος παρά το
περι^είν, εις ο τα κα$ εκάστην ήμεραν τά εις χρήσιν
πίπτοντα άπετ&εντο, οίον κρατήρας εκπωματα και τα.
ομ,οια. Q.
V. 4^°· ^Αλλήλησιν ερείδονσαι. ] Έπερείδουσαι άλ-
λήλαις , ο εστίν επιτελείσαι τους νεκρούς. Q.
V. 4^'· Έτποτε/λΰν.] Έπισπέρχον. Q.
V. 4^5- Αίστροισιν. ] Έυστορσιν, άπο του λείειν ποι-
είν το έδαφος τά άνα^εόμ.ενα μ,ολυσμ,ατα. Q.
V. 462· Κ«3·αρώ 3-ανάτω.] Τον δια ζίφους θάνατον
του ήγχονίσμενου θανάτου ένόμιζον καλαρότερον. Q.
V. 47ΐ·"Ω? cuy. *&W κεφαλάς.] "Ισως ϊκ τίνος
εζοχϊς n Ιυλου εκδήσας τής αντίκρυ τής καθόδου στοάς
ύφ' ενός κίονος. Q.
V. 5οο. Αίνυμεναι. ] Ααμβάνουσαι. Q.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΤΣΣΕΙΑΝ.
ΡΑΨΩΙΔ1Α Χ.
SGHOLIA AD ODYSSEAM.
LIBER XXII.
ΤΠΟΘΕΣΙΣ.
Μ,
.νηστηροφονία, ή των δωμάτων συγκομιδή , και
ως καληρει του φόνου τον οίκον ο ^Οδυσσεύς. Q.
V. 84· ΐίεριρρηδης. ] Περικλινής. Q.
V. 98· ΐΐροπρηνει'. ] Ώρονεύοντι. Q.
V. 128. Ές λαυρην. J Στενην όδόν. Q.
V. I2g. Φράζεσλαι. ] Τηρείν , φυλάσσειν. Q.
V. 158. Καί φράσαι. j Το φράσαι ου μόνον έπι ψυ-
χικής έννοιας , άλλα και έπι όψεως φησιν ο ποιη-
τής. Q.
V. ι65. Άβηλος. ] Όλέδρου 'άζιος. Q.
"V. Ι74· Σανι'δας Ικ,§ί?σα< οττίσ^εν. j Το όπισθεν
χρονικώς αντί τοΰ μετά, ταντα.· τα,ς σανίδας ο έατι τας
λύρας δήσαντες έ^ελλόντες και έάσαντες αυτόν έρριμμέ-
νον είτα ως μεταγνους, φησϊ, μίάλλον δε μίη έρριμμενον
έάσητε , άλλα κρεμάσατε" λείπει ούν το μάλλον , ως
εν τη συνφεία φαμεν , άπελθε εις την άγοράν ειτα
ως μεταγνοντα φαμεν, ηφανισμενον εύρωτι η μ,ελανι
κεχρωμενον εύρως δε εστίν h τοις μνδωσιν επιγινομενη
λευκότης , αράχνη προσφερής. Q.
V. ΐδφ ΪΙεπλαγμενον άζη. ] Μεμολυσμενον τη £η·
ροτητι. Q.
V. ΐ86. 'Ραφαι έλελύντο ιμάντων. ] Άποδυσάμε-
νοι γάς ήσαν, «να δεσμ,εΰαωαιν άνεμποδίστως τον Με-
λάν^ίον. Q.
V. 188. Κουρίζ. ] Εκ των τριχών λαβόμενοι , η
νεανικως εκ της κόρης ο εστί της κεφαλής , ενλεν και
κουραι είρηνται. Q.
V. 192. Πε/ρ)ίνανΓεζ·. ] Αήσαντες. Q.
V. 2θ8. "A/zuvov άρήν.~\ Την βλάβην του πολέμ,ου
δηλονότι. Q.
V. 239· Μέλαθρον. ] Την οροφην , πολλά, δε κα-
λυπερλεν μελαλρόφιν έζεκέχυντο. Q.
V. 240. Χελιδόνι είκέλη. ] Ουκ άλτ,λως εις χελι-
δωνα μετεβλήθη η λεος , ουδε Έρμης ο λόγος ορνιλι
έοικως , ούδε αιλείη οικεία Αευκολεα , ούδε ο ΪΙρωτεύς
πυς εγενετο, εκαυσε γάξ τον Μενελαον τοίς γάξ όρωσι
δοκεί τούτο καίπεξ ψευδές υπάρχον. Q*
V. 246. Ύαρφεες. \ Συνεχείς. Q.
"V. 264. Έπι προτεροισι κακοΐσι. ] Συν οΐς επραττον
πρώην κακοΐς. Q.
V. 270. Μεγάροιο μυχόνδε.] Έις τον ένδότερον τό-
πον του άνδρωνος , ωσει έλεγε προς αυτόν τον τοΊχον
τον αντίκρυ της εισόδου. Q.
V. 278. Αίγδην. ] Αεστικως- άπαζ δε ενταύθα και
α,παξ εν Ίλ/άλ έπιλίγδην. Q.
V. 3οο. Οίστρος. J Τ^ωύφιόν τι οίστρος , οπεξ εισ-
ερχόμενον εις τους βόας , ποιεί τούτους μαινεσύαι. Q.
Οίστρος Ζτηρίον, άκρίδι εοικος , την χροιαν ποικ'ιλον,
ευκίνητον , δάκνον και στροβούν τάς βούς. Q.
V. 3θ4· Νεφεα. j Τά λίνα. Q.
V. 325. θάνατον γε δυσηλεγεα. ] Δυσφημον δια
τους θρήνους. Q.
V. 340. Ήτοι ο φόρμιγγα. ] Πιθανώς αντί της Ίκη-
τηρίας την φόρμιγγα προτείνει , δι αυτής τον Απόλ-
λωνα προΐσ-χίον α,ύτόν, ωσπεξ ο Χρύσας· δια των ατεμ-·
μάτων. Q.
V. 349· Δειροτομησαι. ] Ααιμ,οτομησαι. Q.
V. 368. Περίσ^ενεων. J Ώερίσσως χρώμ,ενος τω αυ-
τών σ^ένει. Q.
V. 408. Όλολυζχι. ] Χαρηναι, ευζμσ^αι. Q.
V. 412· Εύχετάασ^αι. ] Οϋ λέγει επικαυχάσ^αι τοίς
απο^τανούσιν αυτός γονν ο Όδυσσευς τοντο φαίνεται
ποιων έπί Σωκου' άλλ' εύχετάασ^ται wv φησιν ευχεσ^ταΐ'
ου χρη ευχεσϊσαι νεκρών παρακειμένων , οι γο\ξ ευχό-
μενοι παρουσίαν αίτουσι του %εου , νεκροΐς δε παρέίται
το 5τεϊον αδύνατον έ'νϊσεν και 'Αντίλοχος (Αρχίλοχος) Archilochv
φησιν,ούγάζ έσ^τΚα. κατ^ανουσι κερτομ.εειν έπ° άνδράαιν. Q.
V. 449' "^7^ αί^τουση. ] Τη υπαί^ρω. Q.
Ευερκε'<3$· αυλής. ] Κυκλοτερου οικήματος παρά το
περι^είν, εις ο τα κα$ εκάστην ήμεραν τά εις χρήσιν
πίπτοντα άπετ&εντο, οίον κρατήρας εκπωματα και τα.
ομ,οια. Q.
V. 4^°· ^Αλλήλησιν ερείδονσαι. ] Έπερείδουσαι άλ-
λήλαις , ο εστίν επιτελείσαι τους νεκρούς. Q.
V. 4^'· Έτποτε/λΰν.] Έπισπέρχον. Q.
V. 4^5- Αίστροισιν. ] Έυστορσιν, άπο του λείειν ποι-
είν το έδαφος τά άνα^εόμ.ενα μ,ολυσμ,ατα. Q.
V. 462· Κ«3·αρώ 3-ανάτω.] Τον δια ζίφους θάνατον
του ήγχονίσμενου θανάτου ένόμιζον καλαρότερον. Q.
V. 47ΐ·"Ω? cuy. *&W κεφαλάς.] "Ισως ϊκ τίνος
εζοχϊς n Ιυλου εκδήσας τής αντίκρυ τής καθόδου στοάς
ύφ' ενός κίονος. Q.
V. 5οο. Αίνυμεναι. ] Ααμβάνουσαι. Q.