172 INTERCCENALIUM
Pal. Atqui id?
Pen. Namque id minime profuisset.
Pal. Ain vere? Quid1 ita?
Pen. Quia divitiarum opinionem minuere plus nocumenti
et incommodi attulisset, quam istiusmodi levem famam ava-
riti® perferre.
Pal. Cogitemus idcirco, aim- ita censeas, quibusnam ar-
gumentis liceat, servata divitiarum opinione, te ab avariti®
nota absolvere.
Pen. Adsis; adhibe animum. Bonos novi omnes rem suam
agere, nostramque verbis tacere deteriorerà non curare ; malos
autem et eos qui detrahendi voluptate omnia vituperant, mi-
nimi pendo-.3 tum sat est ubi apud te virimi optimum satis
mea detenga caussa est. Quod si tandem hanc nequeo famam
evitare avariti®, istic me obfirmo: infinite me ut hoc insti-
tuti suscipiam atque serverò, hortantur et commonent rationes,
quas quidem longum esset recensore. Hoc piane putes velini
me non raro in hanc mecum disceptationem incidisse, utrumne
prestet avarimi me an pauperem videri. Tandem, re bene
atque diligenter in omnes partes discussa, in hanc potissimum
sententiam deductus h®reo, ex qua me nemo distrahet; ut
velimi potius censeri. avarus quam tur, leno, proditorque;
hujusmodi scolerà et flagitia omnia ita putantur paupertati
annexa et complicità, ut pr®ter cetera qu® paupertas affert
incommoda, quidvis potiusquam vel minimam paupertatis su-
picionem prudenti ferendam ducam; tamen ut voluntati et
desiderio tuo sastisfaciam, dabo quidem operam, quoad in me
erit, ut me omnes frugi esse intelligant.
NUMMUS
Cum omnes piene, qui tum erant toto in orbe terrarum,
literatissimi prudentissimique sacerdotes, prima olimpiade,
qua «tate et doctiores et pauciores quam hac tempestate ini-
tiabantur, ad testura diem et solemnem celebritatem apud

1 Ms. quod - 2 dum - 3 pendio - 4 nolinì.