DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.53552#0092
Sed & Gregorius Nyssenus in sexto capite sup-
ple-
y> χτιτή ε’νερΓ&α, χητίιυ δηλωσ&ι qgq φυ-
ή δε άχτιςος, άχΊιτον χαρχχτηρίζ& x’-
_ t T. ?_ --< _Z I \ a i . » /_
άφ ής ή θ&ϊα φύσις χαρακτηρίζεται ,
CAROLUS IV. ΙΜΡ. OCC. τ ,Λ
CANTACUZ.& PALZEOL.IMP.OR. 1 υ *
Simul & istud ostensum est, eos qui non susci- Aristi
piunt increatam & inseparabilem quidem &na- " J35».
turalem divinae essentiae operationem , ab ea
tamen distinftam', ut di&um est, creatam ef-
ficere etiam ipsam Dei essentiam . Nam secun-
dum sandum Maximum, Ab operatione uniuscu-
Jufque natura designatur ; increata operatione, in-
quit, increatam denotante naturam , creatam vero
creata. Adhuc & secundum divinum Joannem
Damascenum, dicentem : Creata operatio crea·
tam manifesiabit & naturam : increata , increatam
designat egentiam. Qui igitur dicunt creatam di-
vinam operationem, qua divina natura designa-
tur, creatam necessario constituunt & divinam
B naturam.
Quin etiam Monotheletae sunt, illis, qui ali-
quando fuerunt, pejores & absurdiores: quip-
pe qui aeterna existiment esse quae sunt creata.
Quandoquidem enim duas naturas confitemur
in Domino nostro JESU Christo, increatam al-
teram , alteram vero creatam ,· qui negant di-
vinam naturam habere volitionem operationem-
que increatam , unam volitionem unamque ope-
rationem praedicant in Christo: id quod sexta
synodus damnavit & anathematizavit . Atque
-inde Monotheletae & ipsi demonstrantur, illis
> vero multo pejores; quod illi quidem unam vo-
luntatem, unamque operationem dixere in Chri-
sto, sed increatam, creatam videlicet destruen-
tes: hi vero unam voluntatem & unam opera-
tionem, sed creatam, aperte increatam non
admittentes.
Sed & cum magnus Basilius in his quae seri-
bit ad Amphilochium dicat.· Nomina quidem
Spiritus talia sunt, magnisica & magna , quae ta-
men jusiam gloriae menfuram non excedunt: ope-
rationes vero, quae ? Inessabiles quidem ob magni-
tudinem , innumerae ob multitudinem . Quomodo
enim cognofcemus ea qu<e funt ultra faecula ? Qu<e
fuere illius ante creaturam intellectivam operatio-
nes P Qui creatas dicunt operationes divinas,
^manifeste existimant esse creata ea, quae sunt
ultra saecula. Demonstratum est autem & illud,
increatas esse communes & naturales tripliciter
subsistentis naturae divinas operationes; non duo -
bus vel tribus testimoniis, sed per omnem di-
vinitus inspiratam seripturam.
Postea indagavimus ex libris sandorum, An
nullam quis possit excogitare compositionem in
Deo, ob essentiae divinae distindionem. Nam
hoc quoque adversarii asseverant. Ostensum est
igitur, ab omnibus sandis fuisse praedicatum ,
non esse aliquam propterea compositionem exi-
stimandam in Deo. Nam divinus Maximus in
dialogo cum Pyrrho, valde manifeste ostendit
E nullam compositionem ex operatione oriri. Vi-
des , inquit Pyrrhum alloquens, inde vesirum
errorem exsiftere, quod omnino nescitis, compositio-
nes earum esse rerum quae subsisiunt, non earum
quae in altero confiderantur ? Et hic communis fen-
sus e si omnium , tum externorum Philosophorum,
tum magisirorum ecclesiae in rebus divinis perito-
rum. Si vero voluntatum compositionem dicitis,
aliorum quoque naturalium compofitionem cogemini
consiteri,
tij clemens PSEUDO-SYNODUS
“·_ hjv αντης pnruv9μάλιτχ ιχχνως άποδεδ&χπιι· A
CHRISTI Σιίναπεδκι&ιΐ δε qgq τχτο9 oli οι μή δε-
%opfyjoi άχτις-ον τ άχώ^ςον [sis φυσικήν τής
χ’σίχς &έρΓ£ΐαν9 διχφερχσαν δε' άυΊής9
« W I ~ , j s «
ώσπερ £ipwui9 χτίσμα, τε ποιχσι αυτήν τ
χσιχν τ« Θε£. χάπι Γάρ τ άγιον Ν1άζιμον>
άπά τής &νεργ$1<χς η ε'χχτχ φύσις ^αραχτηρ/-
ξείχΐί· ί μ$ά άχτίςχ ενεργ&ίας άκτητον δ&χ-
νύση φύσιν* xtitLuj δε τής χτιτής . ετι τε
Κοίτα τον ΔαμασχΙωαν θείον Ιωάννίιυ φάσχον-
σ/ν ·
σίαν. οι χν φλέγοντες χτιτίιά tLw θβίαν ενέρ-
γειαν ,
χτιτίιώ c/ζ ανάγκης τ$αζ^τωσι καί τΐώ θ&ίαν
φυσιν.
Ου μΐώ αΧλά ιζ Μονοθεληη» ώσί τ ττάπο-
78 εκείνων γ&ρχς α’τβπωπροΜ >ζ πσροαιώνια
δοξάζχΰΊ είναι χτίσματα, ε’πεί Γάρ δύο φύσεις
ομολογχ/jfyj επί τ« χυύα νμων I>icrS Xgjira ,
iUx άχΊιτον^ τ $ε χτιτήν. οι μη λεγοντες
ίγ&Ντ $&ίαν ψΰσιν θέλημα^ Ο^εργεικν <χχ-
roy, ei θέλημα <£ μίαν &εργεκχν δοζάζχσι
δττερ ή εχτη σύνοδος άττεκήρυξείζ ά-
νεθεμάτισε. χάνΊ^^ονν Μονο&ιλήπα ιζ emuni
dyocSuxvujuTtit · γ&ίρχς δε εκείνων ττο^ω 5χαχ&ϊ-
νοι d' θέλημα >ζ μίαν όνεργειοιν ελεγον'
επί ά>λά ακτιτον τΐιά χτιςήν δήτοχ·
^04’ άνοαρχντες ’ χτοι δε θέλημα η) μίαν
&εργ£4<χν9 άΖλα χτιςίώ^ τΐώ φοινερως μή δε-
χόρ^μοι.
ΑΜά ίζ Τ8 μεγάλχ BatnA&s ώ ηΐςιφρος
Αμψιλάχιον γράφονης, τα ονομχτα τχ
πν^μαιτος ntrioTu υπερφυή κ) μεΓαλα, xp^jxv
τινχ δόξαν ύπερζολίώ' αι δε ενερ-
γ^οιι9 τΐνες; άρρ^ηι διά το μεΤε^®* 9
άνεξοι^θμνίτοι δί διά το ττληθ^ * πως Γάρ
/0 \ ι\Λ ) I > I I V
νονσομΰρ τα τ οιιωνων επεχ^νοο ; τινες ησοιν
αυτ8 <wpo νοχ)τ>3ί κτίσεως κι ^νεργ^χι; οι
“λεγοντες χτιτάς πχς $&ί<χς άνεργύχς , φάνε-
ρως δοζάζχσιν είνχί χτίσμχτα χίοάνων, ε’-
δ^γθη δε τ»το , δτι χχτιτοι χί χοινχί
φυσι^ τής τ^συποτχτχ φυσεως $£χι ώ»ερ-
γ&ιχι* « διά δύο ή τ^ων μχρτυ^ων 9 α’Μα
διά πάσης τής θεοπν^π* γρχφής ·
Μετά τκτο εζνιτήσαμΰ^ πχρά τ άγιων 9 a
μηδεμίαν Ιχρι τις αν επινο^ν σχαθεσιν επί
Θεί δ/α την £ θ«α? χσΐχς άνεργείχς διχ-
φοράν· TbTB ^αρ οί άντιλέγοντεςίγυζάζον-
ται. άττεδβίχΘϊ] «ν παρά άγιων άτβχρτ^ν
χνίρυττόμ^υον, ως άχ εςΊ «τύνθεσιν τινά τ«το νο-
μίζ&ιν επί Θεχ. ο γάρ &£ΐος Μάξ/μ^4 cvy
οίς ονρί,ς Πιίρρον διχλεγεπιι, φχνερωτατα δθίχ-
νυσιν μήτινα συν^εσιν εχ £ &>εργείχς γίνε&χι.
όράς 9λεγων τύ Πύρρω, οτι εκ τχ πλχνχο^χι,
ε χ τχ πάντη άγνοήσαι, οτι χι σνυο^έσ&ις τ dv υ-
ποτάσ&ι δμτυν χ & ετέρφ &ωρχρ8ρίων ^ίσιν ’
tStd χ^ινον φρόνημχ πάντνν 9^τ εξω φ/λο*
σοφών, τ τής εκκλησίας ^τεοσοφων μυτχ-
γωγων. δε' τ θελημάνων ο-ύνθεα/ν λεγετε,
ά?Αων φυσικών σϋν^εσιν λεγειν εχζιχ-
ίθησ·ε(Φε.
Α?λά έ ό Ν/ατης ΓρηΓό^ος dv εχτφ κε-
ple-
y> χτιτή ε’νερΓ&α, χητίιυ δηλωσ&ι qgq φυ-
ή δε άχτιςος, άχΊιτον χαρχχτηρίζ& x’-
_ t T. ?_ --< _Z I \ a i . » /_
άφ ής ή θ&ϊα φύσις χαρακτηρίζεται ,
CAROLUS IV. ΙΜΡ. OCC. τ ,Λ
CANTACUZ.& PALZEOL.IMP.OR. 1 υ *
Simul & istud ostensum est, eos qui non susci- Aristi
piunt increatam & inseparabilem quidem &na- " J35».
turalem divinae essentiae operationem , ab ea
tamen distinftam', ut di&um est, creatam ef-
ficere etiam ipsam Dei essentiam . Nam secun-
dum sandum Maximum, Ab operatione uniuscu-
Jufque natura designatur ; increata operatione, in-
quit, increatam denotante naturam , creatam vero
creata. Adhuc & secundum divinum Joannem
Damascenum, dicentem : Creata operatio crea·
tam manifesiabit & naturam : increata , increatam
designat egentiam. Qui igitur dicunt creatam di-
vinam operationem, qua divina natura designa-
tur, creatam necessario constituunt & divinam
B naturam.
Quin etiam Monotheletae sunt, illis, qui ali-
quando fuerunt, pejores & absurdiores: quip-
pe qui aeterna existiment esse quae sunt creata.
Quandoquidem enim duas naturas confitemur
in Domino nostro JESU Christo, increatam al-
teram , alteram vero creatam ,· qui negant di-
vinam naturam habere volitionem operationem-
que increatam , unam volitionem unamque ope-
rationem praedicant in Christo: id quod sexta
synodus damnavit & anathematizavit . Atque
-inde Monotheletae & ipsi demonstrantur, illis
> vero multo pejores; quod illi quidem unam vo-
luntatem, unamque operationem dixere in Chri-
sto, sed increatam, creatam videlicet destruen-
tes: hi vero unam voluntatem & unam opera-
tionem, sed creatam, aperte increatam non
admittentes.
Sed & cum magnus Basilius in his quae seri-
bit ad Amphilochium dicat.· Nomina quidem
Spiritus talia sunt, magnisica & magna , quae ta-
men jusiam gloriae menfuram non excedunt: ope-
rationes vero, quae ? Inessabiles quidem ob magni-
tudinem , innumerae ob multitudinem . Quomodo
enim cognofcemus ea qu<e funt ultra faecula ? Qu<e
fuere illius ante creaturam intellectivam operatio-
nes P Qui creatas dicunt operationes divinas,
^manifeste existimant esse creata ea, quae sunt
ultra saecula. Demonstratum est autem & illud,
increatas esse communes & naturales tripliciter
subsistentis naturae divinas operationes; non duo -
bus vel tribus testimoniis, sed per omnem di-
vinitus inspiratam seripturam.
Postea indagavimus ex libris sandorum, An
nullam quis possit excogitare compositionem in
Deo, ob essentiae divinae distindionem. Nam
hoc quoque adversarii asseverant. Ostensum est
igitur, ab omnibus sandis fuisse praedicatum ,
non esse aliquam propterea compositionem exi-
stimandam in Deo. Nam divinus Maximus in
dialogo cum Pyrrho, valde manifeste ostendit
E nullam compositionem ex operatione oriri. Vi-
des , inquit Pyrrhum alloquens, inde vesirum
errorem exsiftere, quod omnino nescitis, compositio-
nes earum esse rerum quae subsisiunt, non earum
quae in altero confiderantur ? Et hic communis fen-
sus e si omnium , tum externorum Philosophorum,
tum magisirorum ecclesiae in rebus divinis perito-
rum. Si vero voluntatum compositionem dicitis,
aliorum quoque naturalium compofitionem cogemini
consiteri,
tij clemens PSEUDO-SYNODUS
“·_ hjv αντης pnruv9μάλιτχ ιχχνως άποδεδ&χπιι· A
CHRISTI Σιίναπεδκι&ιΐ δε qgq τχτο9 oli οι μή δε-
%opfyjoi άχτις-ον τ άχώ^ςον [sis φυσικήν τής
χ’σίχς &έρΓ£ΐαν9 διχφερχσαν δε' άυΊής9
« W I ~ , j s «
ώσπερ £ipwui9 χτίσμα, τε ποιχσι αυτήν τ
χσιχν τ« Θε£. χάπι Γάρ τ άγιον Ν1άζιμον>
άπά τής &νεργ$1<χς η ε'χχτχ φύσις ^αραχτηρ/-
ξείχΐί· ί μ$ά άχτίςχ ενεργ&ίας άκτητον δ&χ-
νύση φύσιν* xtitLuj δε τής χτιτής . ετι τε
Κοίτα τον ΔαμασχΙωαν θείον Ιωάννίιυ φάσχον-
σ/ν ·
σίαν. οι χν φλέγοντες χτιτίιά tLw θβίαν ενέρ-
γειαν ,
χτιτίιώ c/ζ ανάγκης τ$αζ^τωσι καί τΐώ θ&ίαν
φυσιν.
Ου μΐώ αΧλά ιζ Μονοθεληη» ώσί τ ττάπο-
78 εκείνων γ&ρχς α’τβπωπροΜ >ζ πσροαιώνια
δοξάζχΰΊ είναι χτίσματα, ε’πεί Γάρ δύο φύσεις
ομολογχ/jfyj επί τ« χυύα νμων I>icrS Xgjira ,
iUx άχΊιτον^ τ $ε χτιτήν. οι μη λεγοντες
ίγ&Ντ $&ίαν ψΰσιν θέλημα^ Ο^εργεικν <χχ-
roy, ei θέλημα <£ μίαν &εργεκχν δοζάζχσι
δττερ ή εχτη σύνοδος άττεκήρυξείζ ά-
νεθεμάτισε. χάνΊ^^ονν Μονο&ιλήπα ιζ emuni
dyocSuxvujuTtit · γ&ίρχς δε εκείνων ττο^ω 5χαχ&ϊ-
νοι d' θέλημα >ζ μίαν όνεργειοιν ελεγον'
επί ά>λά ακτιτον τΐιά χτιςήν δήτοχ·
^04’ άνοαρχντες ’ χτοι δε θέλημα η) μίαν
&εργ£4<χν9 άΖλα χτιςίώ^ τΐώ φοινερως μή δε-
χόρ^μοι.
ΑΜά ίζ Τ8 μεγάλχ BatnA&s ώ ηΐςιφρος
Αμψιλάχιον γράφονης, τα ονομχτα τχ
πν^μαιτος ntrioTu υπερφυή κ) μεΓαλα, xp^jxv
τινχ δόξαν ύπερζολίώ' αι δε ενερ-
γ^οιι9 τΐνες; άρρ^ηι διά το μεΤε^®* 9
άνεξοι^θμνίτοι δί διά το ττληθ^ * πως Γάρ
/0 \ ι\Λ ) I > I I V
νονσομΰρ τα τ οιιωνων επεχ^νοο ; τινες ησοιν
αυτ8 <wpo νοχ)τ>3ί κτίσεως κι ^νεργ^χι; οι
“λεγοντες χτιτάς πχς $&ί<χς άνεργύχς , φάνε-
ρως δοζάζχσιν είνχί χτίσμχτα χίοάνων, ε’-
δ^γθη δε τ»το , δτι χχτιτοι χί χοινχί
φυσι^ τής τ^συποτχτχ φυσεως $£χι ώ»ερ-
γ&ιχι* « διά δύο ή τ^ων μχρτυ^ων 9 α’Μα
διά πάσης τής θεοπν^π* γρχφής ·
Μετά τκτο εζνιτήσαμΰ^ πχρά τ άγιων 9 a
μηδεμίαν Ιχρι τις αν επινο^ν σχαθεσιν επί
Θεί δ/α την £ θ«α? χσΐχς άνεργείχς διχ-
φοράν· TbTB ^αρ οί άντιλέγοντεςίγυζάζον-
ται. άττεδβίχΘϊ] «ν παρά άγιων άτβχρτ^ν
χνίρυττόμ^υον, ως άχ εςΊ «τύνθεσιν τινά τ«το νο-
μίζ&ιν επί Θεχ. ο γάρ &£ΐος Μάξ/μ^4 cvy
οίς ονρί,ς Πιίρρον διχλεγεπιι, φχνερωτατα δθίχ-
νυσιν μήτινα συν^εσιν εχ £ &>εργείχς γίνε&χι.
όράς 9λεγων τύ Πύρρω, οτι εκ τχ πλχνχο^χι,
ε χ τχ πάντη άγνοήσαι, οτι χι σνυο^έσ&ις τ dv υ-
ποτάσ&ι δμτυν χ & ετέρφ &ωρχρ8ρίων ^ίσιν ’
tStd χ^ινον φρόνημχ πάντνν 9^τ εξω φ/λο*
σοφών, τ τής εκκλησίας ^τεοσοφων μυτχ-
γωγων. δε' τ θελημάνων ο-ύνθεα/ν λεγετε,
ά?Αων φυσικών σϋν^εσιν λεγειν εχζιχ-
ίθησ·ε(Φε.
Α?λά έ ό Ν/ατης ΓρηΓό^ος dv εχτφ κε-