DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.53641#0028
1436.
Sunt hic
ex Mart.
ANNO
CHRISTI
14 3 e •
Ex Mart.
hic
Lab, pag,
771»
bus oneratos mandatis, quae hic leguntur ex
Martene . Mandarunt Florentiam irent , mo-
nerent communi nomine pontisicem non esfis
cur diutius tolerarent patres tantum in eo
decretorum conciliarium negledlum ; hortari
proinde , ac monere ut literis bulla pontificia
munitis, quarum formulam proponebant, in-
tra dies a concilio definitos appellationes om-
nes a sententiis conciliaribus. interpositas tol-
leret, aboleret; omniaque concilii decreta ra-
ta habere se & sanda profiteretur . Prsestita
fuisse omnia ad nutum concilii docet , Moni-
tum contra Eugenium hic ex Martene traditum.
Ardua heec, quas concilium meditabatur ,
vix aliter exequutioni mandari potuisfient , nisi
in frequentissimo patrum consessu . Huc per-
tinent litetcC episcoporum Germaniae rogantes
Moguntinum Archiepiscopum ne in tanto re-
rum agendarum molimine necessario praesen-
tias suse adjumento concilium defraudet. Si-
gnantur die X. januarii.
Per hos dies Petri de Luxemburgo olim
cardinalis sandlitatem, quam Deus prodigio-
rum testimonio comprobabat, dux Burgundite li-
teris ad concilium die XXX. jan. datis patribus
proposuit agnoseendam, ac declarandam.
Excutiebantur interim in frequentibus pri-
vatisque patrum coetibus res in sessione proxi-
me futura expediendae. Propositum est igitur
de cudendo decreto, quo appellationes a con-
cilio ad pontificem vetarentur. Vicissim autem
rata ediceretur provocatio a pontificis senten-
tia ad concilium . Pontificiam causam defen-
dit Joannes de Turrecremata, cujus ea de re
seriptutn e MS. Feliniano codice nunc primum
hic editur. Res intra consultationem tunc mansit.
Nec plura de rebus conciliaribus resicimus,
, & principes &c. quibus gestaEnisi circa tempus Sessionis XXIII. quas die
XXV. martii convenit. Ante illas dies parum
expeditae sunt ad concilium literse Friderici
ducis Austrise signatae die VIII. martii, quibus
missionem a concilio deprecatur Joanni epi-
icopo Gurzensi, quo cum de rebus ecclesias
illius acturus erat, slatim reslituendo patribus
negotiatione absoluta. Aliae sunt etiam apud
eumdem Labbeum pag. 797. ejusdem princi-
pis literae, quibus gratias agit patribus de in-
juncta deledtis a concilio viris dioecesis Pata,-
viensis visitatione , quam feliciter coeptam fe-
liciter eos prosequi assirmat. Signantur litcraa
illa die VIII. martii. Eamque pariter diem
praeferunt literae regis Aragoniae apud eundem
Labbeum pag. 796. testantes multa se de stu-
dio patrum in reformationem ecclesite compe-
risse-, his. ergo ut qooper^tores adsciiceret, per
om-
ANNO
vel saltem redigere in ordinem. CHRISTI
Diclis facta concordarunt ; cum enim in
causa quadam Grassensis ecclesiae pontifex ne-
sicio quid statuissict, quo gravatos se Basileen-
ses querebantur , in sacrarum deputationum
communi coetu imminebat decretum, ut pon-
tifex patrum nomine admonitus infra defini-
tos dies ea revocaret, quae contra generalem
reformationem in capite , 6* membris egisset.
Imminentem hanc procellam se dissipaturos
rati Joannes Tarentinus, & Petrus Paduanus
pontificis legati, & concilii prtesides solemnem
protcstationem opposuerunt legendam hic ex
27 BASILEENSE G. CONCILIUM:
-—'Graecis signata continebantur, Leclum est avi-AStatuisse proinde patres suum, immo & eccle-'
de a Graecis , statimque in oculos incurrit sise universae adversarium coercere, obtundere,
proaemium , quod Graeco nomini invidiosum
intelligebant essie. Osfendebat enim Graec. quod
causam suam non Bohemorum causa coasquas-
set Synodus. Nos, ait Sguropulus , ab ortho-
doxa fide alienos h&refim pertinaciter defendere;
ut Bohemos novam, ita nos Gr&cos veterem.
Igitur sive prooemium illud expungi, sive re-
formari pdscebant; nec forte abnuissient legati,
nisi illud justae causationis obtendisset , non
essie scilicet suse potestatis decreta concilii re-
fingere , cum praesertim carerent conciliari si-
gillo, quo sic reformatum munirent. Quae ve-
ro de concilio Basileae habendo proposuerant
legati, minus probare se signisicavit imperator; BMartene. Institit nihilominus in propositocon-
cum locus ille plus nimis a mari distans tot cilium , elegitque ea de re aliquos ex patri-
senibus, segris,fessisque navigatione Graecis incom-
modus obvenisset; aptissimam futuram cense-
bat Anconam urbem maritimam. Caeterum
quicumque assignaretur locus habendo conci-
lio , omnino petere se, ut eo veniret Euge-
nius , quo ipse per se concilio prseesset . id
velle, id poscere, id exigere Graecos. Ut hos
Graecorum sensus exprimeret concilio, Henri-
eus Menger unus ex legatis remissus est Basi-
sileam a sociis exceptis ab iis de expeditione
literis ( ex Martene hic ) quibus & suas ad-
jecerunt imperator, & Patriarcha. ( Sunt apud
Labbeum pag. 815. ) Secum pariter legatus
ille detulit capita jam antea in sessionc XIX. C
cum legatis Grtecis conventa \ modo vero ab
imperatore, & patriarcha bulla aurea, & plum-
bea de more consirmata. Constat id ex literis e-
jusdem ad Julianum card. concilii praesidem, datis
Veneriis die IV. Jan. 1436. apud Labbe p. 816.
In exitu anni hujus acciti sunt iterum prae-
sinies ad concilium bulla ejusdem concilii si-
gnata die XXL decembris; ac lententia in Ve-
netos , ditionis Patriarchae Aquilejensis invaso-
res dicla die XXIII. decemb. Habet, Martene,
apud quem dies ejus promulgationis fadte in
congregatione generali lignatur; affert & Lab-
beus pag. 611. fed absque loco & die.
An. 1436. Inter has turbas coepit novus annus
nec magis pacatus decurrit. In hujus exordio D
visum est patribus ea omnia prtemeditari, quae
necessaria arbitrabantur in felicem tanti ope-
ris, Graecae scilicet Ecclesiae reducendse, exe-
cutionem. Quae ante quae in ipsa operis moli-
tione , quae denique jam perfedlo praestanda
apparandaque fuerant , haec in commentarios
tunc tradita hic exhibentur ex Martene. Literas
etiam encychcas undique sparserunt sub titulo
monitio ad reges ,
hucusque a concilio splendido verborum ap-
paratu exposuerunt; Bohernicam haeresim ex-
cisam , pacem inter Gallos Burgundosique
conciliatam, pacatam Germaniam, tranquilli-
tatem illustribus ecclesiis restitutam , quietem
Italiae, quietem Polonis, Prutenisque reddi-
tam . Praestitissie etiam unde sibi ecclesiam uni-
versam demeruissent gemino illo decreto , de
eledionibus scilicet ( omni expedlativarum re-
servatione abolita ) & de annatis promulgato.
Ex quo inferebant , bonum illud concilii ha-
biti, celebratique vel eos pariter, qui vitiatis
oculis rem consiclerant , intueri. Unum siupe-
ressie Eugenium pontificem, qui tantum bonum
malum interpretatus omni nisu extirpandum
illud sulceperit reservationes suas opponens e-
kcliopibus, authoritatem authoritate retundens.
Sunt hic
ex Mart.
ANNO
CHRISTI
14 3 e •
Ex Mart.
hic
Lab, pag,
771»
bus oneratos mandatis, quae hic leguntur ex
Martene . Mandarunt Florentiam irent , mo-
nerent communi nomine pontisicem non esfis
cur diutius tolerarent patres tantum in eo
decretorum conciliarium negledlum ; hortari
proinde , ac monere ut literis bulla pontificia
munitis, quarum formulam proponebant, in-
tra dies a concilio definitos appellationes om-
nes a sententiis conciliaribus. interpositas tol-
leret, aboleret; omniaque concilii decreta ra-
ta habere se & sanda profiteretur . Prsestita
fuisse omnia ad nutum concilii docet , Moni-
tum contra Eugenium hic ex Martene traditum.
Ardua heec, quas concilium meditabatur ,
vix aliter exequutioni mandari potuisfient , nisi
in frequentissimo patrum consessu . Huc per-
tinent litetcC episcoporum Germaniae rogantes
Moguntinum Archiepiscopum ne in tanto re-
rum agendarum molimine necessario praesen-
tias suse adjumento concilium defraudet. Si-
gnantur die X. januarii.
Per hos dies Petri de Luxemburgo olim
cardinalis sandlitatem, quam Deus prodigio-
rum testimonio comprobabat, dux Burgundite li-
teris ad concilium die XXX. jan. datis patribus
proposuit agnoseendam, ac declarandam.
Excutiebantur interim in frequentibus pri-
vatisque patrum coetibus res in sessione proxi-
me futura expediendae. Propositum est igitur
de cudendo decreto, quo appellationes a con-
cilio ad pontificem vetarentur. Vicissim autem
rata ediceretur provocatio a pontificis senten-
tia ad concilium . Pontificiam causam defen-
dit Joannes de Turrecremata, cujus ea de re
seriptutn e MS. Feliniano codice nunc primum
hic editur. Res intra consultationem tunc mansit.
Nec plura de rebus conciliaribus resicimus,
, & principes &c. quibus gestaEnisi circa tempus Sessionis XXIII. quas die
XXV. martii convenit. Ante illas dies parum
expeditae sunt ad concilium literse Friderici
ducis Austrise signatae die VIII. martii, quibus
missionem a concilio deprecatur Joanni epi-
icopo Gurzensi, quo cum de rebus ecclesias
illius acturus erat, slatim reslituendo patribus
negotiatione absoluta. Aliae sunt etiam apud
eumdem Labbeum pag. 797. ejusdem princi-
pis literae, quibus gratias agit patribus de in-
juncta deledtis a concilio viris dioecesis Pata,-
viensis visitatione , quam feliciter coeptam fe-
liciter eos prosequi assirmat. Signantur litcraa
illa die VIII. martii. Eamque pariter diem
praeferunt literae regis Aragoniae apud eundem
Labbeum pag. 796. testantes multa se de stu-
dio patrum in reformationem ecclesite compe-
risse-, his. ergo ut qooper^tores adsciiceret, per
om-
ANNO
vel saltem redigere in ordinem. CHRISTI
Diclis facta concordarunt ; cum enim in
causa quadam Grassensis ecclesiae pontifex ne-
sicio quid statuissict, quo gravatos se Basileen-
ses querebantur , in sacrarum deputationum
communi coetu imminebat decretum, ut pon-
tifex patrum nomine admonitus infra defini-
tos dies ea revocaret, quae contra generalem
reformationem in capite , 6* membris egisset.
Imminentem hanc procellam se dissipaturos
rati Joannes Tarentinus, & Petrus Paduanus
pontificis legati, & concilii prtesides solemnem
protcstationem opposuerunt legendam hic ex
27 BASILEENSE G. CONCILIUM:
-—'Graecis signata continebantur, Leclum est avi-AStatuisse proinde patres suum, immo & eccle-'
de a Graecis , statimque in oculos incurrit sise universae adversarium coercere, obtundere,
proaemium , quod Graeco nomini invidiosum
intelligebant essie. Osfendebat enim Graec. quod
causam suam non Bohemorum causa coasquas-
set Synodus. Nos, ait Sguropulus , ab ortho-
doxa fide alienos h&refim pertinaciter defendere;
ut Bohemos novam, ita nos Gr&cos veterem.
Igitur sive prooemium illud expungi, sive re-
formari pdscebant; nec forte abnuissient legati,
nisi illud justae causationis obtendisset , non
essie scilicet suse potestatis decreta concilii re-
fingere , cum praesertim carerent conciliari si-
gillo, quo sic reformatum munirent. Quae ve-
ro de concilio Basileae habendo proposuerant
legati, minus probare se signisicavit imperator; BMartene. Institit nihilominus in propositocon-
cum locus ille plus nimis a mari distans tot cilium , elegitque ea de re aliquos ex patri-
senibus, segris,fessisque navigatione Graecis incom-
modus obvenisset; aptissimam futuram cense-
bat Anconam urbem maritimam. Caeterum
quicumque assignaretur locus habendo conci-
lio , omnino petere se, ut eo veniret Euge-
nius , quo ipse per se concilio prseesset . id
velle, id poscere, id exigere Graecos. Ut hos
Graecorum sensus exprimeret concilio, Henri-
eus Menger unus ex legatis remissus est Basi-
sileam a sociis exceptis ab iis de expeditione
literis ( ex Martene hic ) quibus & suas ad-
jecerunt imperator, & Patriarcha. ( Sunt apud
Labbeum pag. 815. ) Secum pariter legatus
ille detulit capita jam antea in sessionc XIX. C
cum legatis Grtecis conventa \ modo vero ab
imperatore, & patriarcha bulla aurea, & plum-
bea de more consirmata. Constat id ex literis e-
jusdem ad Julianum card. concilii praesidem, datis
Veneriis die IV. Jan. 1436. apud Labbe p. 816.
In exitu anni hujus acciti sunt iterum prae-
sinies ad concilium bulla ejusdem concilii si-
gnata die XXL decembris; ac lententia in Ve-
netos , ditionis Patriarchae Aquilejensis invaso-
res dicla die XXIII. decemb. Habet, Martene,
apud quem dies ejus promulgationis fadte in
congregatione generali lignatur; affert & Lab-
beus pag. 611. fed absque loco & die.
An. 1436. Inter has turbas coepit novus annus
nec magis pacatus decurrit. In hujus exordio D
visum est patribus ea omnia prtemeditari, quae
necessaria arbitrabantur in felicem tanti ope-
ris, Graecae scilicet Ecclesiae reducendse, exe-
cutionem. Quae ante quae in ipsa operis moli-
tione , quae denique jam perfedlo praestanda
apparandaque fuerant , haec in commentarios
tunc tradita hic exhibentur ex Martene. Literas
etiam encychcas undique sparserunt sub titulo
monitio ad reges ,
hucusque a concilio splendido verborum ap-
paratu exposuerunt; Bohernicam haeresim ex-
cisam , pacem inter Gallos Burgundosique
conciliatam, pacatam Germaniam, tranquilli-
tatem illustribus ecclesiis restitutam , quietem
Italiae, quietem Polonis, Prutenisque reddi-
tam . Praestitissie etiam unde sibi ecclesiam uni-
versam demeruissent gemino illo decreto , de
eledionibus scilicet ( omni expedlativarum re-
servatione abolita ) & de annatis promulgato.
Ex quo inferebant , bonum illud concilii ha-
biti, celebratique vel eos pariter, qui vitiatis
oculis rem consiclerant , intueri. Unum siupe-
ressie Eugenium pontificem, qui tantum bonum
malum interpretatus omni nisu extirpandum
illud sulceperit reservationes suas opponens e-
kcliopibus, authoritatem authoritate retundens.