DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.53643#0116
ANNO
CHRISTI
2 f.
AKNO
CHRisti;
£«. CoiEndi.
Append.
Tom. XlH.
£0$
Conventus
Mantuanus#
204
didi i 3 & alia nomina , inter qua? tertius cla- A
ruit Eugeisius , ex monasterio sansti Anailasii
itd iumrquni sacerdotjum evocatus4 ? ad quem
divus Bernardus monachorum pater , non mi-
nus doihinse fulgor? quam vitae sandimonia il-
luitris 4 inter multa , hujusmodi verba conscri-
psit 1 Indagemus , inqujt , adhu? diligentius
quid sis , quam geras videlicet personam pro
tempore in eccleiia Dei , Tu es sacerdos ma -
gnus a tu summus pontifex , tu princeps cpis-
poporum , tu heres apostolorum , tu primatu
Abel , gubernatu Noe , patriarchatu Abra-,
ham , ordine Melchisedecsi , dignitate Aaron,
auctoritate Moyses, judicatu Sani ας 1 , potesta-
te Petrus , unstionc Christus . Tu es, cui cla-
ves traditas , cui oves creditae sunt . Sunt & β
alii quidem caeli janitores 8c gregum pallores :
sed tu tanto gloriosius , quanta 84 differentius
Utrumque prse illis nomen hcreditasti - Habent
illi assignatos sibi greges , singuli singulos ,
tibi universt crediti uni sumos . Nec modo ovi-i
tim , {ed & pallorum tu unus omnium pallor .*
Haec Bernardus ad Eugeniurn tertiam icrifeit ,
cui supremam 8ζ omnimodam in eccleiia pote-,
slatem concedit . Quod ille de tertio reslatur
Eugenio , hoc nos de quarto & omnibus aliis
Romanis pontificibus» prositemur, quia dignatus
est audloritas . Liquet igitur, unum in ecclesia
caput esse & unum principem * quia pax po->
puli ex una remore dependet , & pluralitas
principum diseordiam parit . Christus ecclesiae q
suse in ultimo testamento pacem reliquit , &
pacem multis verbis commendavit’. Dedit ergo
ANNO
CHRISTI
8ζ regimen pacis amicum , id cll , monarchi-
cum , iub beato Petro Φ successoribus ejus ad-
ministrari eunda praecipiens, clavibus illi com-
miliis , & cura gregis demandata , Haec nos
de Romani pontificis audloritate dr potestate
sentimus , cui & congregare generalia conci-
lia , βζ diliolver? datum cll. Qui etsi filius cll
propter regenerationem , propter dignitatem * sicu
tamen pater habetur : &: * licuti filiationis cau- plCrCregJnX
sa venerati debet eccJcsiam tamquam matrem , lationiseau-
ita & praelationis causa * praefertur ei , ut pa-^"1*
lior gregi , princeps populo , redor familia: . ?ΓΪ<:
Cum his generalis concilii audoritatem &
potellatem compledimur , quemadmodum &
aevo nostro Conftantias , dum ibi fuit synodus
universalis , declaratum defini cumque est. Ve-
neramur enim Constantiense concilium * dr cun-
cta qua? praecesierunt , a Romanis pontificibus
nostris pra?dec?ssoribus approbata : inter qua;
nullum invenimus unquam fuiss? ratum , quod
siant? Romano indubitato pra?sule , absque ip-
sius auctoritate convenerit : quia non est cor-
pus eccleiia? sine capite , 8? omnis ex capite de-
ssuit in membra poteslas : Haec nosira senten-
tia est , filii i haec credimus profitemur *
haec jam senes , &r in aposiojatus apic? consli-
tuti , pro veritate asserimus . Si quae vel vo-
bis , νςΐ aliis conscripsimus aliquando , quae
huic dotsirinae repugnent , illa tamquam erro-
nea , & juvenilis animi parum pensata ju-
dicio , revocamus atque omnino respuimus.
Datum Romae apud san&utn Petrum sexto
Kalendas Maias, anno
4Ί* 4i* 41* 41*s €|* ·β* 4{* * 41*s 41* 4$* 41* 41* 41* 4j* T 41* 41* 4i* 4Ί* 41* 41*
,v ** CONVENTUS MANTUANUS
A Pia Papa Π. ad bellum stcrum in Tureos sulcipiendum habitus anno
Christi MCCCCLIX,
bivitdtis Cbrissidnii principibus, omnibus χ dliisijtte> D
per se , aliis per legatos
prafentibus <
SUdtn.vis concilii neque nomen neque di^nita^.
tem j, bic conventus, habeat : tamen, cum
•m. nominis multi , dignitati]qtte longe mino·^
tis t in boc conciliorum corpore locum nec immerito
habuerint ; Φ huic prasucrit ecclcsia: caput , non
tantum principum ac legatorum orationes audiens
]ed etiam epistoporum C7* cardinalium sujsragia.
exquirens \ minime nobis, omittenda vijd sunt
ejus αξία. r quantum, variis ex. monumentis colligi
poterunt.
Calendis Junsis $ ait Gobelinus. lib. 11. com-
mentariorum 'Pii ti. quaa dies, statuta initiando. E
conventui fuit , Pontifex ex palatio, cum car-
dinalibus t. episeopis , & omni clero, ad eccle-
siam. dcscendic , urbis regiosis ex amni ordine
julsis adesle . Res Divina solemni apparatu »
& ingenti estantium devotione * pera&a est .
Tum Coronensis, epjscopus Λ vir doClrina &
honestate insigitis, sermonqm habuit in quo
& Pontificis propositum > & conventus caur
sam , & necessitatem r&i gerenda: explica-
vit : hortatus eos , qui advenerant , puris.
& volentibus, animis desiderium Praesulis ad-
juvarent .
Pius autem ex (olio suo 4 cum jam omnes
fcss.urgere vellent , manu silentium indixit, at-
II que1 in hunc modum effatus cst * Speravj-
n mus > fratres ac filii , hanc urbem adeur>-
„ tes , frequentes , qui prsecessisient , regum
„ legatos invenire t pauci adsunt , ut vide-
„ mus decepti sumus , Non est religionis cu-
„ ra apud Christianos , quantam credidimus .
,, Conventionis diem longissimam sla tu imus :
„ nemo temporis brevitatem accuset , nema
n viarum incommoda causetux . Nos atgritudi-
„ ne laborantes t 8c affefli senio , Apenninum
,, & hiemem contendimus : nec nos alma Ro-
„ ma remorari potuit , quamvis medios inter
,, latrones constituta 3 nostram prsescntiam ma-
„ gnopere desideraret : reliquimus ecclesiae pa-
„ trimonium , non sine periculo , ut fidei ca-
„ tholicac subveniremus , quam Tureae pessun*
„ dare nituntur . Videbamus illorum opes in
„ dies augeri , 8ζ arma , quje jam Graeciam 8?
„ Illyricum obtinuissent , in Pannonia grassa-
jj, ri s 8c Hungarorum fidelem gentem multis
,, afflictare cladibus . Verebamur , quod futu-
„ tum est nisi sapimus devitftis Hungaris , 8ζ
SK Germanos & Italos , & omnem prorsus Eu-
,, ropam subadutn iri , quod absque religionis
noska? subversioxie fieri non pollet . Cogita-
„ vimus hoc malum avertere : indiximus hoc
„ in loca coiiventum ; vacavimus principes ,
„ ac populos, , ut communi consilio rem Chri-
stianamtueremur : venimus sp? pleni, quam
„ vanam fuisse dolemus . Pudet nos tantam esse
„ Chrislianorum negligentiam: alii deliciisin-
?> dulgent , alios avaritia retinet . Tureae pro
„sua
CHRISTI
2 f.
AKNO
CHRisti;
£«. CoiEndi.
Append.
Tom. XlH.
£0$
Conventus
Mantuanus#
204
didi i 3 & alia nomina , inter qua? tertius cla- A
ruit Eugeisius , ex monasterio sansti Anailasii
itd iumrquni sacerdotjum evocatus4 ? ad quem
divus Bernardus monachorum pater , non mi-
nus doihinse fulgor? quam vitae sandimonia il-
luitris 4 inter multa , hujusmodi verba conscri-
psit 1 Indagemus , inqujt , adhu? diligentius
quid sis , quam geras videlicet personam pro
tempore in eccleiia Dei , Tu es sacerdos ma -
gnus a tu summus pontifex , tu princeps cpis-
poporum , tu heres apostolorum , tu primatu
Abel , gubernatu Noe , patriarchatu Abra-,
ham , ordine Melchisedecsi , dignitate Aaron,
auctoritate Moyses, judicatu Sani ας 1 , potesta-
te Petrus , unstionc Christus . Tu es, cui cla-
ves traditas , cui oves creditae sunt . Sunt & β
alii quidem caeli janitores 8c gregum pallores :
sed tu tanto gloriosius , quanta 84 differentius
Utrumque prse illis nomen hcreditasti - Habent
illi assignatos sibi greges , singuli singulos ,
tibi universt crediti uni sumos . Nec modo ovi-i
tim , {ed & pallorum tu unus omnium pallor .*
Haec Bernardus ad Eugeniurn tertiam icrifeit ,
cui supremam 8ζ omnimodam in eccleiia pote-,
slatem concedit . Quod ille de tertio reslatur
Eugenio , hoc nos de quarto & omnibus aliis
Romanis pontificibus» prositemur, quia dignatus
est audloritas . Liquet igitur, unum in ecclesia
caput esse & unum principem * quia pax po->
puli ex una remore dependet , & pluralitas
principum diseordiam parit . Christus ecclesiae q
suse in ultimo testamento pacem reliquit , &
pacem multis verbis commendavit’. Dedit ergo
ANNO
CHRISTI
8ζ regimen pacis amicum , id cll , monarchi-
cum , iub beato Petro Φ successoribus ejus ad-
ministrari eunda praecipiens, clavibus illi com-
miliis , & cura gregis demandata , Haec nos
de Romani pontificis audloritate dr potestate
sentimus , cui & congregare generalia conci-
lia , βζ diliolver? datum cll. Qui etsi filius cll
propter regenerationem , propter dignitatem * sicu
tamen pater habetur : &: * licuti filiationis cau- plCrCregJnX
sa venerati debet eccJcsiam tamquam matrem , lationiseau-
ita & praelationis causa * praefertur ei , ut pa-^"1*
lior gregi , princeps populo , redor familia: . ?ΓΪ<:
Cum his generalis concilii audoritatem &
potellatem compledimur , quemadmodum &
aevo nostro Conftantias , dum ibi fuit synodus
universalis , declaratum defini cumque est. Ve-
neramur enim Constantiense concilium * dr cun-
cta qua? praecesierunt , a Romanis pontificibus
nostris pra?dec?ssoribus approbata : inter qua;
nullum invenimus unquam fuiss? ratum , quod
siant? Romano indubitato pra?sule , absque ip-
sius auctoritate convenerit : quia non est cor-
pus eccleiia? sine capite , 8? omnis ex capite de-
ssuit in membra poteslas : Haec nosira senten-
tia est , filii i haec credimus profitemur *
haec jam senes , &r in aposiojatus apic? consli-
tuti , pro veritate asserimus . Si quae vel vo-
bis , νςΐ aliis conscripsimus aliquando , quae
huic dotsirinae repugnent , illa tamquam erro-
nea , & juvenilis animi parum pensata ju-
dicio , revocamus atque omnino respuimus.
Datum Romae apud san&utn Petrum sexto
Kalendas Maias, anno
4Ί* 4i* 41* 41*s €|* ·β* 4{* * 41*s 41* 4$* 41* 41* 41* 4j* T 41* 41* 4i* 4Ί* 41* 41*
,v ** CONVENTUS MANTUANUS
A Pia Papa Π. ad bellum stcrum in Tureos sulcipiendum habitus anno
Christi MCCCCLIX,
bivitdtis Cbrissidnii principibus, omnibus χ dliisijtte> D
per se , aliis per legatos
prafentibus <
SUdtn.vis concilii neque nomen neque di^nita^.
tem j, bic conventus, habeat : tamen, cum
•m. nominis multi , dignitati]qtte longe mino·^
tis t in boc conciliorum corpore locum nec immerito
habuerint ; Φ huic prasucrit ecclcsia: caput , non
tantum principum ac legatorum orationes audiens
]ed etiam epistoporum C7* cardinalium sujsragia.
exquirens \ minime nobis, omittenda vijd sunt
ejus αξία. r quantum, variis ex. monumentis colligi
poterunt.
Calendis Junsis $ ait Gobelinus. lib. 11. com-
mentariorum 'Pii ti. quaa dies, statuta initiando. E
conventui fuit , Pontifex ex palatio, cum car-
dinalibus t. episeopis , & omni clero, ad eccle-
siam. dcscendic , urbis regiosis ex amni ordine
julsis adesle . Res Divina solemni apparatu »
& ingenti estantium devotione * pera&a est .
Tum Coronensis, epjscopus Λ vir doClrina &
honestate insigitis, sermonqm habuit in quo
& Pontificis propositum > & conventus caur
sam , & necessitatem r&i gerenda: explica-
vit : hortatus eos , qui advenerant , puris.
& volentibus, animis desiderium Praesulis ad-
juvarent .
Pius autem ex (olio suo 4 cum jam omnes
fcss.urgere vellent , manu silentium indixit, at-
II que1 in hunc modum effatus cst * Speravj-
n mus > fratres ac filii , hanc urbem adeur>-
„ tes , frequentes , qui prsecessisient , regum
„ legatos invenire t pauci adsunt , ut vide-
„ mus decepti sumus , Non est religionis cu-
„ ra apud Christianos , quantam credidimus .
,, Conventionis diem longissimam sla tu imus :
„ nemo temporis brevitatem accuset , nema
n viarum incommoda causetux . Nos atgritudi-
„ ne laborantes t 8c affefli senio , Apenninum
,, & hiemem contendimus : nec nos alma Ro-
„ ma remorari potuit , quamvis medios inter
,, latrones constituta 3 nostram prsescntiam ma-
„ gnopere desideraret : reliquimus ecclesiae pa-
„ trimonium , non sine periculo , ut fidei ca-
„ tholicac subveniremus , quam Tureae pessun*
„ dare nituntur . Videbamus illorum opes in
„ dies augeri , 8ζ arma , quje jam Graeciam 8?
„ Illyricum obtinuissent , in Pannonia grassa-
jj, ri s 8c Hungarorum fidelem gentem multis
,, afflictare cladibus . Verebamur , quod futu-
„ tum est nisi sapimus devitftis Hungaris , 8ζ
SK Germanos & Italos , & omnem prorsus Eu-
,, ropam subadutn iri , quod absque religionis
noska? subversioxie fieri non pollet . Cogita-
„ vimus hoc malum avertere : indiximus hoc
„ in loca coiiventum ; vacavimus principes ,
„ ac populos, , ut communi consilio rem Chri-
stianamtueremur : venimus sp? pleni, quam
„ vanam fuisse dolemus . Pudet nos tantam esse
„ Chrislianorum negligentiam: alii deliciisin-
?> dulgent , alios avaritia retinet . Tureae pro
„sua