Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Deutscher Altphilologenverband [Hrsg.]
Mitteilungsblatt des Deutschen Altphilologenverbandes — 6.1963

DOI Heft:
Nr. 5
DOI Artikel:
Desessard, Clément: Non sufficit Latinum sermonem inter doctos communem esse: Vortrag
DOI Artikel:
Ringshausen, Gerhard: Christlicher Glaube und Humanismus stehen im echten Dialog
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.33064#0079
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Haec omnia et cognoscere et usurpare fautores latinitatis vigentis ita debent, non
solum ut sine dubio possibili linguam latinam saeculi hodierni difficultates contradic-
tiones absurditates quam optime soluturam esse probetur, sed etiam ut lingua latina
viva efficacissima facillima jucundissima inter omnes solutiones videatur.

Ad hoc demonstrandum necessaria sunt adjumenta paedagogica libri periodica disci
taeniae cinematographicae variaque hujusmodi, quae non solum adaequent, sed etiam
superent optima ejusdem generis in linguis vulgaribus jam facta. Praeterea haec docu-
menta pertinere debent, non solum ad linguam docendam, sed etiam ad omnia vitae
hominum acta, in quibus homo homini utilis esse possit, latine loquendo vel scribendo.
Haec adjumenta simul ac ultima quam diximus ratio ethica, condiciones sunt neces-
sariae quibus ortus linguae latinae vigentis e mundo academico in mundum universum
transeat; quam ipsam crescentiam ad vitam linguae necessariam esse jam demonstravisse
credimus.

CONCLUSIO

Quae proposuimus nonnullis hominibus paradoxa videantur.

Clarissimus tamen Leibnitz ita latine scripsit in quadam brevissima ac ambigua
„Historia et commendatio iinguae charactericae universalis quae simul sit ars inveniendi
et judicandi“.

„. . . nam ubi semel a missionariis haec lingua introduci poterit, religio vera, quae
maxime rationi consentanea est, stabilis erit et non magis in posterum metuenda erit
Apostasia quam ne homines Arithmeticam aut Geometriam, quam semel didicere, mox
damnent.“

Haec verba de rebus futuris prophetia olim videri potuissent, quae nunc a multis
dubiissima habentur. Quae ita describuntur, ea tamen hodie non sunt impossibilia,
quanquam nullo dubio dissimilia — et simpliciora — iis sint quae auctor excogitaverat.
Immo, quod quaerebat, cum latine scriberet, nescicns ejus partem praecipuam tenebat.
Nostris in manibus est pars altera, id est instrumenta cogitationis et diffusionis quae
veteribus deerant, simul ac pars prima; nam sapientia antica nondum perdita est, sed
forte homines futuros deficere possit. Nec ullo modo sapientia antiqua logicam hodier-
nam contradicit, si modo logica est hodierna aut antiqua, quia „logos“ est aeternus.
Immo ex ambobus monumentum humanum quo tantum egemus nunc tandem aedificare
possumus, cujus conclusuram linguam latinam esse credimus.

Utinam ejus opifices errorem turris Babel olim aedificandae vitent, cujus sit natura
in antiqua sapientia facile invenitur.

Christlicher Glaube und Humanismus stehen im echten Dialog

Tagung der Gesellschaft für humanistische Bildung in Verbindung mit der Evangeli-
schen Akademie in Hessen und Nassau in Arnoldshain im Taunus iiber „Christlicher
Glaube und Humanismus heute“ vom 4. bis 6. Oktober 1963.

Aus der aktuellen pädagogischen und schulpolitischen Situation erhebt sich heute
drängend die Frage nach Sinn und Aufgabe humanistischer Bildung. Will man darauf
sachgemäß antworten, gilt es sich neu zu besinnen auf die Grundlagen und das Wesen
des echten Humanismus. Der Aufgabe, dies grundsätzlich herauszuarbeiten und auf
seine Relevanz für die Pädagogik hinzuweisen, gilt die Arbeit der „Gesellschaft für
humanistische Bildung“ (Geschäffsstelle: Frankfurt/Main, Emil Claar-Str. 20). Deshalb
lud sie im letzten Jahr in Zusammenarbeit mit der Evangelischen Akademie zu einer

15
 
Annotationen