DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.15349#0110
100 Meggendorfer-Blätter, München ^vvvvvvvvvvv^v^
Mißglückter Schabernack
Der o'verbefferlich Iongg'sell
Ein Geschichtchen aus Schwaben von Sophie von Adelunq
„Io, 3hr Lerre, so hobet mir ebn g'heiße, weil er
partu net bot heirate welle ond emmer b'hauptet hot: ,Aelle
Frauezemmer send o'sauber, o'gedoldig ond o'ordetlich —
jo, o'orderlich, o'gedoldig ond o'sauber. Wenn mer mir
nur en ei'zig's zeige dät, des die O'tugende net hot —
glei vom Fleck weg heirat i's — g'wiß ond wahrhastig/"
Ietzt so was!
Drom isch er e Apotheker g'wä. der Karle, ond in
seiner Apothek isch älles wie am Schnirle gange, ond er
selber isch arq heikel g'wä ond ptnktlich aufs Dipfele.
Ons hot's verdrosse, daß er der ei'zig Ledige von
onser'm Kreis im Poschthernle g'welen isch — soqar der
Vikar hot scho e Braut g'hät. (Paile! no en Schrppe
Eibeitsbier! 's isch zwor a Lumpezeugs ohne Malz ond
Schmalz — aber i kann amol net gut verzähle, wenn i
derbei verdurscht.)
Sodele .... jetzet kanns weiterqehe.
Also — wo ben i no glei stehe bliebe? Mir hänt ehn
sonschr älle gern g'hät, den Karle, denn er isch e herzens'
guter Mensch g'weie, e startlicher Vierz'ger ond vermeglich
derzu. Des Lous samt der Apothek hot ehm g'hört, ond
der Garte au. Seine Träublesbüsch send beribmt g'wese
ond seine Ebbeere, wenn er selber fich au nct arg viel d'raus
g'macht hot. Natierlich. In so ebbes g'höret Kender 'nei,
die des Zeuqs esset, ond e LauSfrau. die's ei'macht — daz'mol
hot's no Zucker gnug gebe, Ihr Lerre, ond mer hot net
zom Zacherin, oder wie des Dengs heißt. sei Zuflucht nemme
müffe — denn des, was i verzähle will, isch scho a paar
Jährle vor'm Krieg bassiert.
Der Garte wär also ollei scho e guter Grond zum
Leirote g'wese. Ond no ebbes: er war gar so e braver
Lausmockel. I glaub er hätt's ganze Iobr derheim g'fisse.
wenn er no was Liebs ond Mockeligs dort g'vabt hätt.
Drom hot er ons au emmer leid 'tan, daß er so allei hot
'romzottle mllsse.
An eme Donnerscktag obed, wie mir vier im Lerre-
ftib^e vom Poschthernle z'sammesitze, der Schulmeischter, der
Vckar, der Schultheißesobn ond i, ond ons b'sinne, wo der
Apothekerkarle gar so lang bleibt, — da kommt er endlich
rei. Mir babet ehm glei a'gsehe, daß ebbes los isch mit
ehm: gar so knitz hot er daherg'schaut ond e bissele sche-
nierlich au.
,No, Karle/ saget mir: ,Was isch's?'
,Was soll's denn sei?' sächt er: ,Verlobt han i mi
halt g'schwind so e biffele.^
Wenn e Zeppelin uf eimol obe 'reig'fahre komme wär
ond in des Lerreftible, so hättet mir Maul ond Ohre net
mehr ufsperre kenne.
,Willscht du ons zom Beschte halte, Karle?^ hot der
Vrkar g'sagt. ond mir hänt älle z'sammeg'schrie:
,Sapperlotskerle du! Nuus mit der Sprach! Isch
jetzt des wohr oder bloß so e G'uz von der? Ond kennet
mir'S, des Mädle?"
,Kenne tut ehr's nadierlich et, sonscht wär's jo scho g
nex. 'S kennt es iberhaupt gar niemand et im Stävtle."
,Nachher isch se am End gar von auswärts?' z
,Io wäger — erscht vor e paar Däq isch se a'komme/ 8
,I glaub, du bisch et recht bei Troscht/ hot der Vckar §
g'sagt: .Mir kennet a jede Katz em Städtle ond niemand Z
kommt a'g'reiiit, obne daß mir's wisse/ ,Ond doch isch's a
so' sächt der ApothekerSkarle. ,Ab^r wenn ehr so en Lebtag
machet, hernach gang i glei wieder fort ond zu meiner
Mißglückter Schabernack
Der o'verbefferlich Iongg'sell
Ein Geschichtchen aus Schwaben von Sophie von Adelunq
„Io, 3hr Lerre, so hobet mir ebn g'heiße, weil er
partu net bot heirate welle ond emmer b'hauptet hot: ,Aelle
Frauezemmer send o'sauber, o'gedoldig ond o'ordetlich —
jo, o'orderlich, o'gedoldig ond o'sauber. Wenn mer mir
nur en ei'zig's zeige dät, des die O'tugende net hot —
glei vom Fleck weg heirat i's — g'wiß ond wahrhastig/"
Ietzt so was!
Drom isch er e Apotheker g'wä. der Karle, ond in
seiner Apothek isch älles wie am Schnirle gange, ond er
selber isch arq heikel g'wä ond ptnktlich aufs Dipfele.
Ons hot's verdrosse, daß er der ei'zig Ledige von
onser'm Kreis im Poschthernle g'welen isch — soqar der
Vikar hot scho e Braut g'hät. (Paile! no en Schrppe
Eibeitsbier! 's isch zwor a Lumpezeugs ohne Malz ond
Schmalz — aber i kann amol net gut verzähle, wenn i
derbei verdurscht.)
Sodele .... jetzet kanns weiterqehe.
Also — wo ben i no glei stehe bliebe? Mir hänt ehn
sonschr älle gern g'hät, den Karle, denn er isch e herzens'
guter Mensch g'weie, e startlicher Vierz'ger ond vermeglich
derzu. Des Lous samt der Apothek hot ehm g'hört, ond
der Garte au. Seine Träublesbüsch send beribmt g'wese
ond seine Ebbeere, wenn er selber fich au nct arg viel d'raus
g'macht hot. Natierlich. In so ebbes g'höret Kender 'nei,
die des Zeuqs esset, ond e LauSfrau. die's ei'macht — daz'mol
hot's no Zucker gnug gebe, Ihr Lerre, ond mer hot net
zom Zacherin, oder wie des Dengs heißt. sei Zuflucht nemme
müffe — denn des, was i verzähle will, isch scho a paar
Jährle vor'm Krieg bassiert.
Der Garte wär also ollei scho e guter Grond zum
Leirote g'wese. Ond no ebbes: er war gar so e braver
Lausmockel. I glaub er hätt's ganze Iobr derheim g'fisse.
wenn er no was Liebs ond Mockeligs dort g'vabt hätt.
Drom hot er ons au emmer leid 'tan, daß er so allei hot
'romzottle mllsse.
An eme Donnerscktag obed, wie mir vier im Lerre-
ftib^e vom Poschthernle z'sammesitze, der Schulmeischter, der
Vckar, der Schultheißesobn ond i, ond ons b'sinne, wo der
Apothekerkarle gar so lang bleibt, — da kommt er endlich
rei. Mir babet ehm glei a'gsehe, daß ebbes los isch mit
ehm: gar so knitz hot er daherg'schaut ond e bissele sche-
nierlich au.
,No, Karle/ saget mir: ,Was isch's?'
,Was soll's denn sei?' sächt er: ,Verlobt han i mi
halt g'schwind so e biffele.^
Wenn e Zeppelin uf eimol obe 'reig'fahre komme wär
ond in des Lerreftible, so hättet mir Maul ond Ohre net
mehr ufsperre kenne.
,Willscht du ons zom Beschte halte, Karle?^ hot der
Vrkar g'sagt. ond mir hänt älle z'sammeg'schrie:
,Sapperlotskerle du! Nuus mit der Sprach! Isch
jetzt des wohr oder bloß so e G'uz von der? Ond kennet
mir'S, des Mädle?"
,Kenne tut ehr's nadierlich et, sonscht wär's jo scho g
nex. 'S kennt es iberhaupt gar niemand et im Stävtle."
,Nachher isch se am End gar von auswärts?' z
,Io wäger — erscht vor e paar Däq isch se a'komme/ 8
,I glaub, du bisch et recht bei Troscht/ hot der Vckar §
g'sagt: .Mir kennet a jede Katz em Städtle ond niemand Z
kommt a'g'reiiit, obne daß mir's wisse/ ,Ond doch isch's a
so' sächt der ApothekerSkarle. ,Ab^r wenn ehr so en Lebtag
machet, hernach gang i glei wieder fort ond zu meiner