DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.3307#0079
Was so en Gethe wert ischt
er hot ehm g'falle, dcr Gethe, ond na sächt er: „Was
wolle Se denn habe fir dc Schund?"
Mir isch aber mittlerweil doch a bissele ahnd worra
om mein Gethe. Er war noch vom Vadder selig her, ond's
machl sich doch gut, wenn mcr so ebbes uf sei'm Bicher-
brcttle schdehe hat. O»d viel gebe dcrsir wird cr mir au
ctte, hab i denlt. Drom sag i: „Dät's jeht dui Nadusius
et ebcso gut, oder d:e Goldcls' von dere Marlitt? Gucke
se no, wie schce die eibondc send, blau ond rod, ond viel
ncier, als der Gcthe, ond nct en so wiescht's Leder."
„Was wolle Se habe fir den Gethe?"
Was hob i do sage kenne? I woiß jo gar ette, was
so en Gcthe wert isch. Io, wenn er nei wär, — aber so ...
„E Gaos han i g'sehe, so eine mecht i bardu. I brauch
se zu cmc Vcrlobongsfescht, wisse Se, dees i mei'm Detle
geb. Die Gaos koschdet abcr ganze neieneinezig Märkle."
Na hot er fich's Kenn g'riebe ond hot wicder mit der
Nas g'wackelet.
„Gott du gerechterl" hot er na g'rufe: „Ich will Ihne
gcbe die neicdneinzig Mark, wcil Sie es sind. Aber gebe Sie
ehn her, de Gethe." Ond dodermit hot er ehn glei onder
sein Arm g'nomme ond ehn baar zahlt, en arg dreckigde
Scheile — arg dreckig — aber richdige neiedneinezig Mark.
I hab ehm no n sauber's Babeierle gebe wolle zu dem Gethe,
aber's hot ehm arg bressiert, ond naus ond fort war er, ond
i schdch do ond guck älleweil ganz verdattert die neiedneinezig
Mark en meiner Äand aa. Äättescht jetzt doch et g'meint,
Nane, daß so en Gethe so viel wert isch! Do sieht mcr,
daß die Dichter doch net zom verachte send, hab i denkt.
E ganz e wonderscheene Gaos häb i erschdande ond
no han i dapferle, dapferle 's Eberles eig'lade zom Sonndich
— des war der ibernägsche Dag, ond mir hänt cn herrlichs
Verlobungssescht g'feiert. Dere Gaos hänt älle wacker
zug'sproche, ond am Schluß hot mei Loschiherr sei Glas
ufg'hobe ond sächt:
„Mei Wirkin hot mer avertraut, wem mir eigedlich
das herrliche Fescht, das mir heit do feire dirfe, ond vor
ällem den delikate Brate" — do hot er sich 's Maul ab'
g'schleckt — „verdanke. Ond des isch niemand anders, a>s
der Gethe. I muß Verschiedens z'rucknemme, was i gega
den Gethe g'habt hab. I hab ehn bislang nämlächt net
MsggencI°rfe,--6Iätt6,- ttr. ,636. 4. IVIai 1922 s^p^^EUexeüe^der liutloli Mosss. ünnonoen-^xs-el
Ilrrlln, I!>>'«Im>, IlN'ndnn, IXInnnIiInrs, I rnnlilnrl, IInIIi'n.Ii,, IlinnNnrn, Ilnnnnvnr, IINIn, I.->nrI-, IllnxäiNnnn, UnnnInNm, >IIIncIn-n, Hllrnknrx, ütnttxnrt. I',n-, XVInn, IVarsnksn, I!ns°I-
IlesIeUun^en !IUI llii rvoclieuuunjrukc kei nllen vucl,-uittl Xunslluindlungcn, 2eUunZS-°xpedit!onen u, Vvslnnttern, Vierleljnkrspreis (13 I^uinnrerni >,I veulsciilnitti E :
vinie -lusteliuiix, I'osllieruxi uncl ttostliderveisun8 vom Verlnx IVUl.30.M, untsr Xreurbnnd inneriinib Oeulsclilnncis u. Oesterreiclis postkrei ireicksmnril 4>.—, nnck -ler
slovnirei Xc, 21.—. dlncii denjeniiien Kiin-Iern, deren Vniula illr Xelcksninrk nickl ivesentlick Iiöker ist nls vor dem Xriexe I»k, LZ__ Ln deutscks -tilressen in uberse°!,!
I.ii,ttlern IVIK. vo.—. Xnck bnnilern mil ivesenllicii kökerer Vniulg llir Xeicksninrk nls vor dem XrieZe Sckvvelrer-Xrs. 5.— oder deren Xursrvert. vesonders in Sckutrpnphh.
pnckte /tusk'nbe: Voslbenux vder postiiberivcisunx voin VerINß IVIK.3k,M, unter Xreuxdnnd posttrei vom Verinx innerknld veutscklnnds u.Oesterreicks Ittk.Li.-, nnck dei t'-',
slovvnke! Xc. 30 —. Xnck denjenixien t-nndern, deren Vnlutn liir Xeicksrnnrk nickl vvesentlick köker ist nls vor dem Xriexe IVtk. KS,—. Ln deulscke Itdresssn in übers^ V
I.iliidern ivk.70.—. blacl, I.ilndern n,!t vesentlick kökerer Vniuln llir Xeicksmnrk gls vnr dem Xr!e!>e 8ckveIxer-Xrs. S.LV oder deren Xursvvett. Xlnrelne dlummer
M>i lsiKenll lii me riHiimkt! -LD
8cliick5:>l8l>eulun§en terti^t riul Orunci 6er Oeburt8ä2ten: Letn'ift-
Ltsllei'/uIiuL Kulisi-, Krunen i. Wsstt. ^breLberectinun^ZOiVt. u. I^orto.
/^lle Drmien sinrl begeiLtert von (16»° erli-iLotionUen
V/ir!(ung unä von äem tieri'Ilolien DuN!
Her8tel!ei". ^.Kron, ^Iol^eüenkLbnk, Uüncken
Vor clem
/Vufnooelsi
yevvösvi-
«Fsr-ernÄV'e s/krrs/LL/sr:
u/rci c/cruer/rcr//
Le/ri-e/eFant
7k
er hot ehm g'falle, dcr Gethe, ond na sächt er: „Was
wolle Se denn habe fir dc Schund?"
Mir isch aber mittlerweil doch a bissele ahnd worra
om mein Gethe. Er war noch vom Vadder selig her, ond's
machl sich doch gut, wenn mcr so ebbes uf sei'm Bicher-
brcttle schdehe hat. O»d viel gebe dcrsir wird cr mir au
ctte, hab i denlt. Drom sag i: „Dät's jeht dui Nadusius
et ebcso gut, oder d:e Goldcls' von dere Marlitt? Gucke
se no, wie schce die eibondc send, blau ond rod, ond viel
ncier, als der Gcthe, ond nct en so wiescht's Leder."
„Was wolle Se habe fir den Gethe?"
Was hob i do sage kenne? I woiß jo gar ette, was
so en Gcthe wert isch. Io, wenn er nei wär, — aber so ...
„E Gaos han i g'sehe, so eine mecht i bardu. I brauch
se zu cmc Vcrlobongsfescht, wisse Se, dees i mei'm Detle
geb. Die Gaos koschdet abcr ganze neieneinezig Märkle."
Na hot er fich's Kenn g'riebe ond hot wicder mit der
Nas g'wackelet.
„Gott du gerechterl" hot er na g'rufe: „Ich will Ihne
gcbe die neicdneinzig Mark, wcil Sie es sind. Aber gebe Sie
ehn her, de Gethe." Ond dodermit hot er ehn glei onder
sein Arm g'nomme ond ehn baar zahlt, en arg dreckigde
Scheile — arg dreckig — aber richdige neiedneinezig Mark.
I hab ehm no n sauber's Babeierle gebe wolle zu dem Gethe,
aber's hot ehm arg bressiert, ond naus ond fort war er, ond
i schdch do ond guck älleweil ganz verdattert die neiedneinezig
Mark en meiner Äand aa. Äättescht jetzt doch et g'meint,
Nane, daß so en Gethe so viel wert isch! Do sieht mcr,
daß die Dichter doch net zom verachte send, hab i denkt.
E ganz e wonderscheene Gaos häb i erschdande ond
no han i dapferle, dapferle 's Eberles eig'lade zom Sonndich
— des war der ibernägsche Dag, ond mir hänt cn herrlichs
Verlobungssescht g'feiert. Dere Gaos hänt älle wacker
zug'sproche, ond am Schluß hot mei Loschiherr sei Glas
ufg'hobe ond sächt:
„Mei Wirkin hot mer avertraut, wem mir eigedlich
das herrliche Fescht, das mir heit do feire dirfe, ond vor
ällem den delikate Brate" — do hot er sich 's Maul ab'
g'schleckt — „verdanke. Ond des isch niemand anders, a>s
der Gethe. I muß Verschiedens z'rucknemme, was i gega
den Gethe g'habt hab. I hab ehn bislang nämlächt net
MsggencI°rfe,--6Iätt6,- ttr. ,636. 4. IVIai 1922 s^p^^EUexeüe^der liutloli Mosss. ünnonoen-^xs-el
Ilrrlln, I!>>'«Im>, IlN'ndnn, IXInnnIiInrs, I rnnlilnrl, IInIIi'n.Ii,, IlinnNnrn, Ilnnnnvnr, IINIn, I.->nrI-, IllnxäiNnnn, UnnnInNm, >IIIncIn-n, Hllrnknrx, ütnttxnrt. I',n-, XVInn, IVarsnksn, I!ns°I-
IlesIeUun^en !IUI llii rvoclieuuunjrukc kei nllen vucl,-uittl Xunslluindlungcn, 2eUunZS-°xpedit!onen u, Vvslnnttern, Vierleljnkrspreis (13 I^uinnrerni >,I veulsciilnitti E :
vinie -lusteliuiix, I'osllieruxi uncl ttostliderveisun8 vom Verlnx IVUl.30.M, untsr Xreurbnnd inneriinib Oeulsclilnncis u. Oesterreiclis postkrei ireicksmnril 4>.—, nnck -ler
slovnirei Xc, 21.—. dlncii denjeniiien Kiin-Iern, deren Vniula illr Xelcksninrk nickl ivesentlick Iiöker ist nls vor dem Xriexe I»k, LZ__ Ln deutscks -tilressen in uberse°!,!
I.ii,ttlern IVIK. vo.—. Xnck bnnilern mil ivesenllicii kökerer Vniulg llir Xeicksninrk nls vor dem XrieZe Sckvvelrer-Xrs. 5.— oder deren Xursrvert. vesonders in Sckutrpnphh.
pnckte /tusk'nbe: Voslbenux vder postiiberivcisunx voin VerINß IVIK.3k,M, unter Xreuxdnnd posttrei vom Verinx innerknld veutscklnnds u.Oesterreicks Ittk.Li.-, nnck dei t'-',
slovvnke! Xc. 30 —. Xnck denjenixien t-nndern, deren Vnlutn liir Xeicksrnnrk nickl vvesentlick köker ist nls vor dem Xriexe IVtk. KS,—. Ln deulscke Itdresssn in übers^ V
I.iliidern ivk.70.—. blacl, I.ilndern n,!t vesentlick kökerer Vniuln llir Xeicksmnrk gls vnr dem Xr!e!>e 8ckveIxer-Xrs. S.LV oder deren Xursvvett. Xlnrelne dlummer
M>i lsiKenll lii me riHiimkt! -LD
8cliick5:>l8l>eulun§en terti^t riul Orunci 6er Oeburt8ä2ten: Letn'ift-
Ltsllei'/uIiuL Kulisi-, Krunen i. Wsstt. ^breLberectinun^ZOiVt. u. I^orto.
/^lle Drmien sinrl begeiLtert von (16»° erli-iLotionUen
V/ir!(ung unä von äem tieri'Ilolien DuN!
Her8tel!ei". ^.Kron, ^Iol^eüenkLbnk, Uüncken
Vor clem
/Vufnooelsi
yevvösvi-
«Fsr-ernÄV'e s/krrs/LL/sr:
u/rci c/cruer/rcr//
Le/ri-e/eFant
7k