Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
Tröstlich — „Sind Sie des Deubels, — mir

die ganze Suppe 'naufzuschütten!"
— „Ist nicht so schlimm, Lerr Rat,
einen Knödel hab' ich noch erwischtl"

Der Kaffee

Trotzdem der Kaffee jetzt — aber nein, man kann wirk-,
lich keine Preise mehr hinschreiben, den nächfien Tag sind
sie ja doch schon wieder gestiegen — trohdem alsv der Kaffee
jetzt gradezu ekelerregend teuer geworden ist, läßt es Tante
Paula sich doch nicht nehmen, uns öfters zum Sonntags-
kaffee einzuladen. Neulich waren wir wieder einmal da.
Auch Onkel Frih, der immer lränklich ist und schon viele
Kuren versucht hat. Neuerdings läßt er sich homöopathisch
behandeln und ist entzückt davon. Er verteidigke das Prin-
zip der Lomöopathie. „Gewiß, anfangs schien mir die Sache
auch etwas unwahrscheinlich. Diese unendlich geringe Dosierung
der Medikamente, dachte ich mir, könnte doch wirklich keine
Wirkung haben. Aber nein, — ich spüre jetzt sogar ganz
gehörige Reaktionen. Allerdings, es ist ja eine gradezu
fabelhafte Verdünnung-"

Dis „LlsMsoäorksr-LIättsr" laäsn bisrmit ibrs Osssr Ullä
l?rsullcis ullä slls, clis ösrvöräellvvollsu^llrlZötöiliAUllg au sioew

preissussckreiden

siu, äas kolZslläs ^ukALds stsllt.

Ill äön Rummsrll 1647,1648 uml 1649 äsr „NsMSlläorksr-
Llättsr" vsräsn ssods Illlmö^Iioblrsitsll 2u tmclsll ssiu, lluä ^vvir
ärsi im Isxt (clis Illssrats Irommsn ssldstvsrställälioli lliobt io
Lstraolit) uoä äröi ill Liläsru. Ilutsr „IlllmöAliolllcsitsll" sillä
Lllvsrstsböll tsxtliobs ^UAiböll bricv.diläliolis DarstollllllASll, äie
tlltsäoliliolisllVsrliältllissöll, HLturAösstesll usw. cviäsrsprsoliöo.

I'ür äis liösuuK äisssr ^.ukAibö siuä kol^slläs Ireiss uus-
Assstrt:

I erster preis von 10 060 INarlc
1 riveiter pre>8 von 5 000 IVlark
10 ckritte preise von se 500 IVlurlc.

LoäillAUllAso:

Ois ^llkülläunA sümtlioliör ssolis IlllmöAlioblcsitöu ist vvull-
soliooscvsrt, äooli lliobt uuliöäillgt erkoräsrlioli. lüs stebt jsäow
IksilllsIimorkrsichiLli allobillitöillör^srillxöröll^iblxllböAllü^öo.

Ois 1'rsiso woräsll ulltsr :illoll Hmstülläoii allsbsratilt. Ibro
VortoilullA riolitot sioli iiooli äsm zVoi t äsr IiösullASll ä. Ii. äsr
2alil äor Askulläollsll llllmöAÜolilcöitoll.

Iilluköll mslir ^löiobvvsrtiAS IiösuuAöll oiu, uls krsiso vor-
IiLlläoo sillä, so ootsoliöiäöt äss Iios.

Ois IiösuuAöll sollou Irur? uur äis ^.ll^ibö äsr Lsitsll-
2ulil sorvis äsr „Illlillög'Iiobbsit" äor dstroikslläöll Doxtstolle
1i2vv. biläliolioll Hiimöllioit ölltbllltöu. 8io siuä mit äomVsrmerlr
„Vroisaussoliröiböll" ^u riolitöll au äis Hsäalctioll äor „V1oAA00-
äorkör-LIüttor^, IVlüllobou, ktösiäöllrstrussö 10. Hllätsrmill kür
ÜlillSöllällllAöll ist äsr 15. 8öpt. 1922. bsuob äisssm IkllAö oio-
Illllköuäs liösullAsu böllllsu uiobt'msbr bsrüobsiobti^t vvoräso.

Dis IllltsobsiällllA vvirä iu Vr. 1661 äsr „blöMölläorksr-
Llättor" vsrbülläiAt. .Isäsr Iksilllöbmör erblürt siob mit äer
HlltsobeiällllA öillvörstalläsll.

Oio riobtiKöll biösullASll siuä iu ärsi Hxömcharöll äsr
„blöAAölläorksr-IZIüttör^ llllAömsrbt, äiö böi Itoobts,iuivlllt lir.
bl.biilläeobör, blüllobsu, Niximiliins^Iit^ 12b biutsrlöAt siuä.

Da ging die Tür auf, und Tante Paula kam mit der
Kaffeekanne. Sie kriegte einen roten Kopf und biß sich auf
die Lippen. Aber dann plahte sie doch heraus: „Na nu>
So surchtbar dünn ist mein Kaffee denn doch nicht!"

<1ex! xum lüelbilä)

kllles >vsr gsnr nscb äsr k?egsl:
Olücblick ivsr äos gsnrs bsnä;
blsnn unä IVelb unä Xlnä unä Xegel
bebtsn grsäeru brlllsnt.

Qütig cvsr äss Xönlgspssr.
Oesseri locbtsr lieblicb cvsr.

Oocb, cvie äss normele Lscbs:

blines Isgss bsm äss pecb,
Oenn eln riesengroker Orocbe,

Osr gsnr ungsbeuer krscb,
ttet irn bsnä sick etsbliert
Onä äis beute cbiksniert.

I^icllt tlsclitionell

klsck äeni cvoklbelcsnnten krsucbs
blsiscbte äisser übls Lcbutt,
biöbnsnä seinsm eklen Lsucbs,
Osk nscb ssinsr belssnlcluft
Lins äungfrsu, müglicbst rsrt,
Isgllcb ibm gsllefsrt cvsrä.

Lcblieklicb, w!e äss immsr üblicli,
Xsm äie Xönlgstcxbtsr äsnn,
V/sIcbs, vie msn ssgte, lieblicb,
kin äie peike sucb bersn,

Onä msn brscbte s!e rum brstz
^u äsm slten Orscbensss.

diun, cvie äss von jsber Litte,
Liebe, ksm von ungetsbr,

8o sut einem lVsnäerritts
Qrsä' ein jungsr IVtsnn äsksr,
Osr mit einsm stsrlcsn Lcbvvert
Onä ruäsm m!t klut beivebrt.

biscb äen bergsbrscbten diormen
Oing äie Lscbe glücklicb sus,
Onä nscb sinem gsnr enormsn
Xsmpfe riek äer kitter sus:
bis, icb bstte äen Xrfolcb
llnä vernicbtet ist äer klolcbl —

Osnn, äsn llsus streng bescktenä,
Lsb äis junge Xünlgsmsiä
kluk äen bübnen pltter scbmscbtenä,
Oer sie von äem Liest bsfreit,
Onä sr pscbts sucb gslsnt
Ibrs liliemvelös blsnä,

Lsb >br forscbenä ins Qesicbie,
tlnä äie /^lsiä erglükts scbon,
klbsr äsnn veicbt äis Qsscbicbts
VüIIIg von äer lrsäitlon,

Osnn äer äüngling ssgte scblicbt:

„dise, icb vill sie Ileber nicbtl" peter kobm-cm

34

kopyright 1S22 bh I. F. Schrrtbkr
 
Annotationen