DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.15390#0039
Dante Cora
bloß so e bißele spitzigt isch des „meine lieben Verwandten"
rauskomme.
Ond au no freue hätt sich der Lerr Dekan solle iber
e solchene Nachricht! Ai jegerle, hot der e lang's Gsicht
hing'macht! Ond e domms au — mit Reschpekt zu sage,
wie-n er sächt (bloß om Ebbes z'saget) „So werd's also jetztet
nex mit'm Kloster?" „Wo denken's denn hin?" hot se
ehn ag'lacht: „Im Kloschter nimmt man niemand zu zweit
auf, wiffen's, und anders geh ich jetzt nirgends mehr hin!"
Der Lerr Dekan hot wohl oder ibel Gottes Sege iber dui
Verlobong ronterwinsche misse, aber 's isch ehm arg sauer
worre. Ond nachher hot die Dante ehn g'fragt, ob se ehm
vielleicht en Schmarre z' Nacht mache dirst, ehb er z' Bett
geh. Nei, nei, b'hütes, hot er g'sagt: er geh jetztet glei uf
d Bahn ond guck, ob er net de Nachtzug no verdwisch.
Ond so hot er's au g'macht. Aber e vergnigte Feriezeit
isch d.es et worre, des kann i ehne sage. Blos die Kender
waret luschdig, ond der Adölfle hot drei lebige Salamander
mitbrocht, mit dene er en arge Lebdag g'habt hot.
Jo, so isch's g'wese. Ganz verdleidt isch's Lerr Dekan's
älles z'letzschte g'wese. 's isch em ganze Städtle romg'schwätzt
worre, ond i glaub' fascht, es wär ehne als no lieber g'wä,
die Dante Cora wär richtig in e Kloschter gange — jo,
wäger wohr.
Der Graf isch arg verliebt g'wä en sei alt's Schätzele,
ond seine zwei Dechtere send ihrer neie Mutter mit Lieb'
entgegekomme. D' Lochzich hot solle ganz en der Schtill
g'feiert werde, aber's ganz Städtle hot sichs net nemme laon,
mitz'feire. 's Dekan's send net grad so arg beliebt g'wä
bei ons, ond mer hot sich en Mordsschpaß draus g'macht.
Dui ganz Kerch hänt se mit Blaumekrenz dekoriert, ond
zu älle Fenschtere von dene Läuser hänt se die Bettvorlage
'rausg'hängt. Ond währed der Zug en d' Kerch isch, hänt
se bumperet, wie em Lerbscht. 'sisch aber älles gut abg'loffe:
blos 'm Rotsdener, der als der Lauptkanonier isch, hot's
wie jed's mol, en Fenger koscht. Er hot jetztet bloß no
siebene. Arg schee hot die Braut ausg'schaut, ond der Graf
isch au so nobel daherkomme, wie e Kenig, sag i ehne. Ganze
vierzeh Däg hot mer vo nex anderem g'schwätzt, als von
sellere Lochzich, ond wo sich der Dekan zeigt hot, iberall
hot's g'heiße: „Was macht Ihr Dante Cora? Se muß
Ehne arg fehle, gelt?" Em allermeischte hot's ehn aber
gistet, wenn mer hot sage kenne zu ehm: „Gelle Se, Lerr
Dekan, des war halt 's gröscht Glick, daß mer die Dante
Cora eig'schperrt hot uf dere Behne? Sonsch wäret die
beide Leitle no bis uf de heitige Dag net z'sammekomme!"
Z letschte hot der Dekan sei Versetzong eig'reicht. Mir
aber hänt en andere Dekan kriegt, e chrischtlich rechtschaffene,
brave Ma, den älle gern möge. So send au mir z'friede.
Svdele."
„Mir fend no net beim ,Sodele', Lerr Salmewirt. I
möcht vor no Ebbes wisse. - Wie isch's denn der Dante
Cora weiter gange?"
„La, rechtschaffe gut goht's ehre, rechtschaffe gut. Mit
dene Stiefdechtere hot se sich arg gut eig'lebt, ond en dem
alte Ahneschloß isch jetztet en Lebdag ond en Iuche, daß mer
nex wie Lache hert. Musik dent se mache ond männigmol
au danze, ond der Graf danzt au no mit uf seine alte Däg."
Dodermit hot der Wirt zom Salme g'schwiege ond hot
wieder e Prisle g'nomme. I aber han nach eme Weile
g'fragt:
„Sie, Lerr Wirt, nex fir oguat, gelle Se? Woher hänt
Sie denn des älles, wenn mer srage darf?"
Schier fascht bes wär mir aber mei Wirt do worre,
ond von sei'm Prisle hot er d' Lälft uf's saubere Dischduch
verschütt.
„Papperlapa," hot er g'sagt: „'s isch gnug, daß i's weiß.
Wenn i 's sag, no isch's e so, ond dodermit Baschda."
Koi Wertle meh hot er schwätze welle, ond i ben bald
druf wieder furt ond hoim.
Ietzt möcht i no wisse, wo der Sapperlott, der Wirt,
älles des her hot — i woiß aber et, wen i drom frage
kennt. — 's isch halt gar z'vomm uf dere Welt, daß mer
nie net so recht ersahre ka, wie mer dra isch.
La jo.
Entgegenkommend
— „Was, fünfzehn Millionen Mark soll das Zahnziehen
kosten? Für das muß ich eine ganze Stunde arbeitenl"
— „Wenn Sie wünschen, will ich an dem Zahn auch 'ne
Stunde arbeiten!"
V'
"xx. >,z
Xlsres VLIä
5T
s/'s/r ss/sMc/)
OprlLcve V/ecXe
^c/>o/^rr2/'>rs.
8u»cl» /V O
OprlLclrs l)/>cic>Lw>L
tOVIIIllktOVV
ücHekerXcliukeinüocligeliuIüttMerlillrllüilier
90-100
cm lan^,
okne
lauten Knrrll, i. ?elcl u. Oarten unentbelirl.
Kal. 6 -i- 9 inm ; ^inbeitsprei.-; p. 8t. 278 i^illi. iVI.
^^u6^i^^aul^^8er^e6or^1ambul-^2ü1.
/viunition billixfsi
mit b vek-
8cliikbtigs8N
psgriüon;-
segulstoikn
H u.teües-
> -ctiv/smm-
Va821->l° fn
^Loäell 7^
e!»!kl>dsi'». loeml d>e eädeiidlüüd nchtlg deem-
Iludte» XgMdeireel» m derrer teit mmsl.
ldesldeeledler eirdt.j dsn üslrsl prsleüirllr merl.
V»» dit ssil smleree delsrWe» zIS»re»>I deg»>-
sidlel »»>! versrdset. prels R. k.- »»>! dld. S.-
xk!!lds!»ils»rlltsrtreidl. prsspedl mit IIu»>IerIe»
... vsm üslsr deglsudlzte» krlilgrderlidle» grslls.
psdrlk vrtliopsaiscliei' Appurste
I,. I». Nsglnslci, IIsi II» VV I «I», I'»dü«i-„»«!i -,!> »0« »2
II->->>II>usIi >Iv> IIeII,>dIl»nr«»I>iin-Is VUII Id VInuuiI 30a8elteii
d>sx. 8° 25 irurlierirlruclrtkleln. Vorlsg I. k. ZclirsIIisr. kusllngons.il.
35
^llsinixs Ini-erütennniikiliMs: kuöüll k/Iosss, ^nnollosn-Lxpöäition.
bloß so e bißele spitzigt isch des „meine lieben Verwandten"
rauskomme.
Ond au no freue hätt sich der Lerr Dekan solle iber
e solchene Nachricht! Ai jegerle, hot der e lang's Gsicht
hing'macht! Ond e domms au — mit Reschpekt zu sage,
wie-n er sächt (bloß om Ebbes z'saget) „So werd's also jetztet
nex mit'm Kloster?" „Wo denken's denn hin?" hot se
ehn ag'lacht: „Im Kloschter nimmt man niemand zu zweit
auf, wiffen's, und anders geh ich jetzt nirgends mehr hin!"
Der Lerr Dekan hot wohl oder ibel Gottes Sege iber dui
Verlobong ronterwinsche misse, aber 's isch ehm arg sauer
worre. Ond nachher hot die Dante ehn g'fragt, ob se ehm
vielleicht en Schmarre z' Nacht mache dirst, ehb er z' Bett
geh. Nei, nei, b'hütes, hot er g'sagt: er geh jetztet glei uf
d Bahn ond guck, ob er net de Nachtzug no verdwisch.
Ond so hot er's au g'macht. Aber e vergnigte Feriezeit
isch d.es et worre, des kann i ehne sage. Blos die Kender
waret luschdig, ond der Adölfle hot drei lebige Salamander
mitbrocht, mit dene er en arge Lebdag g'habt hot.
Jo, so isch's g'wese. Ganz verdleidt isch's Lerr Dekan's
älles z'letzschte g'wese. 's isch em ganze Städtle romg'schwätzt
worre, ond i glaub' fascht, es wär ehne als no lieber g'wä,
die Dante Cora wär richtig in e Kloschter gange — jo,
wäger wohr.
Der Graf isch arg verliebt g'wä en sei alt's Schätzele,
ond seine zwei Dechtere send ihrer neie Mutter mit Lieb'
entgegekomme. D' Lochzich hot solle ganz en der Schtill
g'feiert werde, aber's ganz Städtle hot sichs net nemme laon,
mitz'feire. 's Dekan's send net grad so arg beliebt g'wä
bei ons, ond mer hot sich en Mordsschpaß draus g'macht.
Dui ganz Kerch hänt se mit Blaumekrenz dekoriert, ond
zu älle Fenschtere von dene Läuser hänt se die Bettvorlage
'rausg'hängt. Ond währed der Zug en d' Kerch isch, hänt
se bumperet, wie em Lerbscht. 'sisch aber älles gut abg'loffe:
blos 'm Rotsdener, der als der Lauptkanonier isch, hot's
wie jed's mol, en Fenger koscht. Er hot jetztet bloß no
siebene. Arg schee hot die Braut ausg'schaut, ond der Graf
isch au so nobel daherkomme, wie e Kenig, sag i ehne. Ganze
vierzeh Däg hot mer vo nex anderem g'schwätzt, als von
sellere Lochzich, ond wo sich der Dekan zeigt hot, iberall
hot's g'heiße: „Was macht Ihr Dante Cora? Se muß
Ehne arg fehle, gelt?" Em allermeischte hot's ehn aber
gistet, wenn mer hot sage kenne zu ehm: „Gelle Se, Lerr
Dekan, des war halt 's gröscht Glick, daß mer die Dante
Cora eig'schperrt hot uf dere Behne? Sonsch wäret die
beide Leitle no bis uf de heitige Dag net z'sammekomme!"
Z letschte hot der Dekan sei Versetzong eig'reicht. Mir
aber hänt en andere Dekan kriegt, e chrischtlich rechtschaffene,
brave Ma, den älle gern möge. So send au mir z'friede.
Svdele."
„Mir fend no net beim ,Sodele', Lerr Salmewirt. I
möcht vor no Ebbes wisse. - Wie isch's denn der Dante
Cora weiter gange?"
„La, rechtschaffe gut goht's ehre, rechtschaffe gut. Mit
dene Stiefdechtere hot se sich arg gut eig'lebt, ond en dem
alte Ahneschloß isch jetztet en Lebdag ond en Iuche, daß mer
nex wie Lache hert. Musik dent se mache ond männigmol
au danze, ond der Graf danzt au no mit uf seine alte Däg."
Dodermit hot der Wirt zom Salme g'schwiege ond hot
wieder e Prisle g'nomme. I aber han nach eme Weile
g'fragt:
„Sie, Lerr Wirt, nex fir oguat, gelle Se? Woher hänt
Sie denn des älles, wenn mer srage darf?"
Schier fascht bes wär mir aber mei Wirt do worre,
ond von sei'm Prisle hot er d' Lälft uf's saubere Dischduch
verschütt.
„Papperlapa," hot er g'sagt: „'s isch gnug, daß i's weiß.
Wenn i 's sag, no isch's e so, ond dodermit Baschda."
Koi Wertle meh hot er schwätze welle, ond i ben bald
druf wieder furt ond hoim.
Ietzt möcht i no wisse, wo der Sapperlott, der Wirt,
älles des her hot — i woiß aber et, wen i drom frage
kennt. — 's isch halt gar z'vomm uf dere Welt, daß mer
nie net so recht ersahre ka, wie mer dra isch.
La jo.
Entgegenkommend
— „Was, fünfzehn Millionen Mark soll das Zahnziehen
kosten? Für das muß ich eine ganze Stunde arbeitenl"
— „Wenn Sie wünschen, will ich an dem Zahn auch 'ne
Stunde arbeiten!"
V'
"xx. >,z
Xlsres VLIä
5T
s/'s/r ss/sMc/)
OprlLcve V/ecXe
^c/>o/^rr2/'>rs.
8u»cl» /V O
OprlLclrs l)/>cic>Lw>L
tOVIIIllktOVV
ücHekerXcliukeinüocligeliuIüttMerlillrllüilier
90-100
cm lan^,
okne
lauten Knrrll, i. ?elcl u. Oarten unentbelirl.
Kal. 6 -i- 9 inm ; ^inbeitsprei.-; p. 8t. 278 i^illi. iVI.
^^u6^i^^aul^^8er^e6or^1ambul-^2ü1.
/viunition billixfsi
mit b vek-
8cliikbtigs8N
psgriüon;-
segulstoikn
H u.teües-
> -ctiv/smm-
Va821->l° fn
^Loäell 7^
e!»!kl>dsi'». loeml d>e eädeiidlüüd nchtlg deem-
Iludte» XgMdeireel» m derrer teit mmsl.
ldesldeeledler eirdt.j dsn üslrsl prsleüirllr merl.
V»» dit ssil smleree delsrWe» zIS»re»>I deg»>-
sidlel »»>! versrdset. prels R. k.- »»>! dld. S.-
xk!!lds!»ils»rlltsrtreidl. prsspedl mit IIu»>IerIe»
... vsm üslsr deglsudlzte» krlilgrderlidle» grslls.
psdrlk vrtliopsaiscliei' Appurste
I,. I». Nsglnslci, IIsi II» VV I «I», I'»dü«i-„»«!i -,!> »0« »2
II->->>II>usIi >Iv> IIeII,>dIl»nr«»I>iin-Is VUII Id VInuuiI 30a8elteii
d>sx. 8° 25 irurlierirlruclrtkleln. Vorlsg I. k. ZclirsIIisr. kusllngons.il.
35
^llsinixs Ini-erütennniikiliMs: kuöüll k/Iosss, ^nnollosn-Lxpöäition.