2eits<trrikt kür Numor unä Xunst 2Z
E arigi awwer e wohri Geschicht vun C. Schumann
D'r Ritter Kunz vum Drachewald,
Der seifzt: Gewitter, isch des kolt!
's duht meinerseele sriere,
Des geht mr an die Niere.
Ich kann's halt net oertrage:
's sin Plagel
nemmt 'r Spieß
und Speer,
'm Knappe: Bring mr her
Roß met Zaam un Ziegel,
helf mr in de Biegel;
ivill's, e Belz ze jage,
Mol wage!
Un surt ging's mit verhängde Sträng,
Met Hussah un met Schnädderädäng,
De Berg enuff, enunner,
Doch 's war e wahres Wunner,
Mr kunnt vun wilde Diere
Nix spiere!
Dr Ritter seifzt: Im dunkle Wald,
Doh werd's ämm noch am meischde
kalt,
Mir gehn e Schoppe trinke!
Ich siehn e Wertshaus winke,
Dort duht sich ehschder wärme
's Gedärme!
Um Mitternacht dr Schloßvogt
Mach uff! Dr Herr ist heim-
gekehrt!
Der brummt: Mir sin vum Iage
Die Bään grad wie verschlage,
Daß mich dr Knapp muß halle
Vorm Falle!
Un owwe in dr Kemenat
Die Rittcrschfraa saht: Set nur
Dr Knapp muß morje laafe,
E Belz dr inzekaafe,
Daß du dich net met Iage
Muscht plage!
Un wärmt ne dann met viel Kaffee,
Met Umschläh un Kamilletee,
Un schleicht auf leichde Schlappe. —
Dr Ritter winkt 'm Knappe:
Duh's nur, ich kann drs sage,
Nit wage!
Gehscht du e Belz mr kaafe, Knapp,
Bring' ich dich eklich uff de Trapp!
Wo sollt, will ich zum Trinke,
E Ausred' schnell mr winke,
Kann ich, ich ging zum Iage,
Nit sage?