Melanchthon, Philipp; Pico della Mirandola, Giovanni; Barbarus, Hermolaus <Iunior>: Elementorvm Rhetorices Libri Dvo (Wittenberg, 1572) [VD16 ZV 10781]

LIBER PRIMVS
ed,hcec fuit in Clodio, non in Milone. Sed piat E tu
tbymemAtim est omnibus orationibus, quae sacili
agnosci er iudicari possunt,ut pro Milone. In nobis
cd quadam metis,qu£ cict atq; agitat corpus: Ergo
ptalto magis ille perpetim naturne motus, mente qua
dam tfterna regitur. Sunt er haec Enthymemata.
Clodiiis oderat Milonem, igitur credibile ed eum
fccisse inpdias.Eacile igitur mteUigent pudicp,quo*
trMo in procemijs & in contentione partes colloca*
ri atq; distribui debeant,p Dialedica praecepta ani*
rrw intuebuntur, er tamen in ucftiendis er oriundis
sententijs. Oratorum consuetudinem sequentur.Atq;
has quafiregiones Dialedicoriim,pr<ecipue mihi ui*
dentur obseruare Detnosthenes er Cicero,quos ba*
buijse maximam ordinis curam, res cjlendit ipsa.
Plurimum autem er in inucniendo adamabuntur
sludiosi, p meminerint popta aliqua propeptione,
deinde non procul ab ea difccdcndumejse,sed qu£*
tendam esse eius propoptionis uel rationem, uel anu
plipcationcm,ud aduersatiuam Nam h<e cum in ui*
tinis locis nafcantur,ultro se osferent praesertim hti$
qui mediocri exercitio styli ita scassuesece*
tmt, ut cim aliquid instituunt, per*
currere animo uimos lo»
cos posimti
. i
tIBER