DOI Artikel:
Kaczyński, Lech: Słowo wstępne Prezydenta m.st. Warszawy
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.23829#0011
Słowo wstępne Prezydenta m.st. Warszawy
Cieszę się bardzo, że poproszono mnie o skreślenie kilku słów wstępu do publikacji, która uka-
zuje istotny fragment ogromnego dorobku największej warszawskiej szkoły wyższej. Do stołecz-
nej uczelni żywię wielki sentyment, nie tylko jako prezydent Warszawy — sam jestem jej
absolwentem. Uniwersytetu Warszawskiego nie sposób określić jednym zdaniem. To oczywiście
wielkie centrum edukacyjne, kształcące młodych ludzi nie tylko z Warszawy, ale i z całej Polski,
to również ośrodek naukowy znany i ceniony na całym świecie. Jednak Uniwersytet jest zarazem
pomostem między historią, współczesnością a przyszłością, instytucją, która od niemal dwóch
wieków dzieli losy miasta i kraju.
Uniwersytet Warszawski może być dumny ze swojej tradycji. Ufundowany w czasach Króle-
stwa Polskiego, umiał w realiach coraz bardziej ograniczanej autonomii zachować niezależność
i patriotyczny charakter. Uiczm wychowankowie Uczelni zasilili szeregi wojska w Powstaniu Li-
stopadowym, a następnie — rozsiani po całym świecie — kultywowali polską tradycję i kulturę na
emigracji. Wzloty i upadki Uniwersytetu były ściśle związane z historią Polski — krótki epizod
Szkoły Głównej, następnie zrusyfikowana szkoła wyższa z rosyjskim językiem wykładowym,
w końcu odrodzenie w latach poprzedzających odzyskanie przez państwo niepodległości. Jeśli
znaczenie uczelni mierzyć renomą kadry naukowej i liczbą wybitnych absolwentów, to w przy-
padku Uniwersytetu Warszawskiego jest ono olbrzymie.
Tak samo poważne było i jest znaczenie uczelni jako ośrodka kulturalnego, przede wszystkim
ze względu na zbiory muzealne i biblioteczne. Biblioteka Uniwersytecka należy do największych
księgozbiorów w kraju i w Europie. W jej zasobach znajdują się również unikatowe obiekty ikono-
graficzne — Gabinet Rycin liczy około 40 tysięcy rycin i rysunków powstałych na przestrzeni kil-
ku stuleci, w tym wiele dzieł wybitnych artystów. Nie można zapominać również o tym, że budynki
Uniwersytetu przy Trakcie Królewskim stanowią piękny, zabytkowy zespół architektoniczny.
Często cytuje się słowa przypisywane kanclerzowi Janowi Zamoyskiemu: Zawsze takie Rzeczy-
pospolite będą, jakie ich młodzieży chowanie. Wierzę, że Uniwersytet dobrze wywiąże się z powin-
ności kształcenia kolejnych pokoleń — przyszłych naukowców, prawników, gospodarzy stolicy
i kraju. Piękna i długa tradycja musi łączyć się z odpowiedzialnością za kształcenie młodych lu-
dzi, wpajanie im nie tylko wiedzy, ale również właściwych postaw etycznych, poszanowania dla
niezależności i zamiłowania do prawdy.
Lech Kaczyński
Cieszę się bardzo, że poproszono mnie o skreślenie kilku słów wstępu do publikacji, która uka-
zuje istotny fragment ogromnego dorobku największej warszawskiej szkoły wyższej. Do stołecz-
nej uczelni żywię wielki sentyment, nie tylko jako prezydent Warszawy — sam jestem jej
absolwentem. Uniwersytetu Warszawskiego nie sposób określić jednym zdaniem. To oczywiście
wielkie centrum edukacyjne, kształcące młodych ludzi nie tylko z Warszawy, ale i z całej Polski,
to również ośrodek naukowy znany i ceniony na całym świecie. Jednak Uniwersytet jest zarazem
pomostem między historią, współczesnością a przyszłością, instytucją, która od niemal dwóch
wieków dzieli losy miasta i kraju.
Uniwersytet Warszawski może być dumny ze swojej tradycji. Ufundowany w czasach Króle-
stwa Polskiego, umiał w realiach coraz bardziej ograniczanej autonomii zachować niezależność
i patriotyczny charakter. Uiczm wychowankowie Uczelni zasilili szeregi wojska w Powstaniu Li-
stopadowym, a następnie — rozsiani po całym świecie — kultywowali polską tradycję i kulturę na
emigracji. Wzloty i upadki Uniwersytetu były ściśle związane z historią Polski — krótki epizod
Szkoły Głównej, następnie zrusyfikowana szkoła wyższa z rosyjskim językiem wykładowym,
w końcu odrodzenie w latach poprzedzających odzyskanie przez państwo niepodległości. Jeśli
znaczenie uczelni mierzyć renomą kadry naukowej i liczbą wybitnych absolwentów, to w przy-
padku Uniwersytetu Warszawskiego jest ono olbrzymie.
Tak samo poważne było i jest znaczenie uczelni jako ośrodka kulturalnego, przede wszystkim
ze względu na zbiory muzealne i biblioteczne. Biblioteka Uniwersytecka należy do największych
księgozbiorów w kraju i w Europie. W jej zasobach znajdują się również unikatowe obiekty ikono-
graficzne — Gabinet Rycin liczy około 40 tysięcy rycin i rysunków powstałych na przestrzeni kil-
ku stuleci, w tym wiele dzieł wybitnych artystów. Nie można zapominać również o tym, że budynki
Uniwersytetu przy Trakcie Królewskim stanowią piękny, zabytkowy zespół architektoniczny.
Często cytuje się słowa przypisywane kanclerzowi Janowi Zamoyskiemu: Zawsze takie Rzeczy-
pospolite będą, jakie ich młodzieży chowanie. Wierzę, że Uniwersytet dobrze wywiąże się z powin-
ności kształcenia kolejnych pokoleń — przyszłych naukowców, prawników, gospodarzy stolicy
i kraju. Piękna i długa tradycja musi łączyć się z odpowiedzialnością za kształcenie młodych lu-
dzi, wpajanie im nie tylko wiedzy, ale również właściwych postaw etycznych, poszanowania dla
niezależności i zamiłowania do prawdy.
Lech Kaczyński