Montfaucon, Bernard de; Schatz, Johann Jakob [Hrsg.]: Antiqvitates Graecae et Romanae: a ... Bernardo de Montfaucon plvribvs olim volvminibvs explanatae et schematibvs illvstratae, nvnc avtem ad commodiorem stvdiosae ivventvtis vsvm in compendivm redactae et figvris aeneis forma minori exornatae a ... Iohanne Iacobo Schatzio Argentinensi . (Nürnberg, 1757)

ss/si

>k

5|Uae „

\

k,

*****

■1%

"»iieni



i^.%.

iens



fug
,ad 'nferos
'diIIamrP4li

! 7ram pulsantisi,
oemulcet, ^,?i

bulam delaaci
l0d, J7/R»tiKft
VidenturqueAgc
monumentDfflii
dos II. deLaocoec

ceius
ducerent,
m quique fori
Ddem cum k\
uod caecorum»!'
uam in uentref f
e fecissent,fe:
crederent,io*
Sed quiaDi^
ics, ut equuint
e expreMs
,mqueuid^^
ih s patrem^
tenentjp'"
is uinciantur.'
endums^
uisitur Kum^

#



Libri I. Caput I. De SacerdotibusGraecorum, &c. 87
A N T I Q^V I T A T I S
Explanatione et schematibus illustratae
TOMVS SECVNDVS
GRAECORVM, ROMANORVM ALIARVM-
QVE NATIONVM CVLTVM EXHiBENS,
cuius pars prima cultum Romanorum et Grae-
corum complectitur.
LIBER PRIMVS.
SACERDOTIBVS ETMINISTRIS SACRO-
RVM APVD GRAECOS ET ROMANOS.

Capvt I.

*


De Sacerdotibus Graecorum, deque iis, quifacrisicatidi ius habebant,
item de admmijiris, Parasttis et Cerycibus*
§. i.
: DiisGraecorumRomanorumque, quum Tomo primo actum sit: proximum est,
ut, quae de cultu eorum obseruari merentur , breuiter exponamus. Fiet autem
illud hoc ordine, ut i) deMinistris hujus cultus, 2)de templis, aedibus, sacrariis
atque aris, 3) de uasis atque instrumentis, ad res sacras adhibitis, 4) de sacnficiis ipsis, s)
de festis, 6) de uotis et oblationibus, et 7) denique de oraculis atque praestigiis, paucis
agamus.
§. 2*. Vix nationem quampiam reperias , quae Sacerdotes non habuerit; ii quippe
semper interDeum et homines conciiiatores habiti sunt. Saltem uerae religionis ab initio
roundi Sacerdotes fuisse, nemo sacile negabit; quamuis non certo desiniri queat, quibus
omnino ius sacnsicandi competierit, antequam lex hebraeis data certam tribum ftatueret, ex
qua Sacerdotes atque Ministri tabernaculi, et templi, desumerentur ; utrum scilicet priscis
illis temporibus patres samilias tantum, an quilibet sacrisicandi munere suncti smt. Hoc
tamen exploratum est, maXimam partem sacrorum profanorum, ex antiquo et legitimo ue-
rum Deum colendi modo promanasse ; multis Jicet additis commutatisque , quae crescens
superstitio uel inuenit, uel in deterius accepit.
§. 3. Atque, quod iam ad Graecos attinet, quisque populus, et quaeuis ciuitas, Sa-
cerdotes fuos alebat, et peculiares ritus atque caerimonias cbferuabat Quanto iri pretio
Graeci Sacerdotium habuerint, uelipfa nomina 1) Sacerdotibus indita satis declarant. Vo-
cabantur fy«y» quae uox ab fye»» Sacrum, descendit, signisicans, Sacros illos esse, et Deorum
Y 2 cultui

1) Quae recensentur nomina, hominum huic ge-i
neri quidem, sed non promiscue omnibus, con-
ueniebant; Proprie enim peculiare munus de-

signant, uti et alia, e. g. ugirntut #{*snm£9
hrvpy eC &c Poetarum etiam descriptiones non
ignorantur.