DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30676#0440
4o8 DE INGENIORUM MODERATIONE
Gratiam Dei a Pelagio negatam dicebant Carthaginienses Pa-
tres in Epistola 175. alias po. ab Apostolo iis verbis praedicari; Vi-
deo aliam legem in membris meis, repugnantem legi mentis meae, Ò 3
captivantem me sub lege peccati^ quae ejì in membris meis. Mtser e-
go homo, quis me liberabit de corpore mortis hujus ? Gratia Dei per
sesum Chrijìum Dominum nojìrum. Quid Phereponus ad ista? Si ipst
credimus, in Pauli verbis nihil aliud est gratia Dei, quam Dei mi-
sericordia, aut Dei beneficium ; nemo enim, inquit is, contrarìum
unquam ex vi nativa vocis usuque probabit . Non negabat autem
Pelagius homines Dei benesìcio peccato eripi ; fed negabat sieri id as-
ssatu quodam interno, cui reluttari non liceret, (D 3 sme quo cetera
omnia Dei benesicia inutilia esfent. Haec sunt Phereponi vcrba pag.
518. Tum repetit, non ausos esse Africanos Patres perspicue suam
exprimere sententiam; longe enim maximam partem Christianorum
in se concitassent, st aperte dixissent, quod animo versabant, quum
ante illa tempora aliter de Gratia homines non sensiisent, quam
sentiret Pelagius. O aureum hominem Phereponum, qui sinceritate
Patribus Africanis praestat , 8c quidquid sentit , iibere diiucideque
promit! Sed quei ostendat ille, Africanos Episcopos non ausos men-
tem aperire suam, 8c doio malo egisse, 8c pro una Gratia inelu£fa-
bili tunc decertasse? Hujusmodi Gratiam ex entitate sua ineluGabi-
bilern, trahentemque necessario ad consensum Arbitrium hominis,
nunquam Catholici, nunquam Africani Patres tradiderunt, ejusque
confessionem nunquam a Pelagio exegerunt, ut in Catholicorum hac
de re luculentissimis scriptis videre est. Aliud est, Deum per suam
Gratiam infallibiliter operari salutem elefforum, certumque facere
per suae Gratiae dispensationem proposttum suae praedestinationis; a-
ìiud, Gratiae talem esse vim nativam, ut necessario ad unam par-
tem determinet liberum hominis Arbitrium, eique vim dìssentiendi
eripiat. Sed Phereponum verba defecissent, nist ubique Augustino 8c
Patribus Catholicis tam absurdam sententiam aflinxisset. Anno 416.
quo Synodicam istam Epistolam ad lnnocentium dedere Africani Pa-
tres, in eo sita potissimum erat quaestio de Gratia 8c libero Arbi-
trio, videlicet : num homines per sola naturalia dona, malis 8c bo-
nis, fidelibus 8c infidelibus communia, 8c per solas Arbitrii vires,
implere justitiam possent, 8c evitare peccata; an vero peculiare iis
adjutorium Dei per Christum Salvatorem necessarium foret, sine quo
neque peccata caverentur, neque Lex pie impleretur, 8c sine quo
nihii ad salutem pertinens fieret, 8c cum quo revera efficeretur. Pri-
mutn
Gratiam Dei a Pelagio negatam dicebant Carthaginienses Pa-
tres in Epistola 175. alias po. ab Apostolo iis verbis praedicari; Vi-
deo aliam legem in membris meis, repugnantem legi mentis meae, Ò 3
captivantem me sub lege peccati^ quae ejì in membris meis. Mtser e-
go homo, quis me liberabit de corpore mortis hujus ? Gratia Dei per
sesum Chrijìum Dominum nojìrum. Quid Phereponus ad ista? Si ipst
credimus, in Pauli verbis nihil aliud est gratia Dei, quam Dei mi-
sericordia, aut Dei beneficium ; nemo enim, inquit is, contrarìum
unquam ex vi nativa vocis usuque probabit . Non negabat autem
Pelagius homines Dei benesìcio peccato eripi ; fed negabat sieri id as-
ssatu quodam interno, cui reluttari non liceret, (D 3 sme quo cetera
omnia Dei benesicia inutilia esfent. Haec sunt Phereponi vcrba pag.
518. Tum repetit, non ausos esse Africanos Patres perspicue suam
exprimere sententiam; longe enim maximam partem Christianorum
in se concitassent, st aperte dixissent, quod animo versabant, quum
ante illa tempora aliter de Gratia homines non sensiisent, quam
sentiret Pelagius. O aureum hominem Phereponum, qui sinceritate
Patribus Africanis praestat , 8c quidquid sentit , iibere diiucideque
promit! Sed quei ostendat ille, Africanos Episcopos non ausos men-
tem aperire suam, 8c doio malo egisse, 8c pro una Gratia inelu£fa-
bili tunc decertasse? Hujusmodi Gratiam ex entitate sua ineluGabi-
bilern, trahentemque necessario ad consensum Arbitrium hominis,
nunquam Catholici, nunquam Africani Patres tradiderunt, ejusque
confessionem nunquam a Pelagio exegerunt, ut in Catholicorum hac
de re luculentissimis scriptis videre est. Aliud est, Deum per suam
Gratiam infallibiliter operari salutem elefforum, certumque facere
per suae Gratiae dispensationem proposttum suae praedestinationis; a-
ìiud, Gratiae talem esse vim nativam, ut necessario ad unam par-
tem determinet liberum hominis Arbitrium, eique vim dìssentiendi
eripiat. Sed Phereponum verba defecissent, nist ubique Augustino 8c
Patribus Catholicis tam absurdam sententiam aflinxisset. Anno 416.
quo Synodicam istam Epistolam ad lnnocentium dedere Africani Pa-
tres, in eo sita potissimum erat quaestio de Gratia 8c libero Arbi-
trio, videlicet : num homines per sola naturalia dona, malis 8c bo-
nis, fidelibus 8c infidelibus communia, 8c per solas Arbitrii vires,
implere justitiam possent, 8c evitare peccata; an vero peculiare iis
adjutorium Dei per Christum Salvatorem necessarium foret, sine quo
neque peccata caverentur, neque Lex pie impleretur, 8c sine quo
nihii ad salutem pertinens fieret, 8c cum quo revera efficeretur. Pri-
mutn