DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30676#0539
1N RELIGION. NEGOTIO. LìB. 111. 307
tamen satis efì'et, Traditionem certam haberl de isia revclatione in
Eccleiìa Dei. Ac istud procul dubio revelaturn suifìe, atque proba-
tum ab Apostolis, hinc disctmus, quod Augufìini aevo univerfa pro
desunttis Ecclefia supplicare cotisuevit, ut ait idem in eodem Libro.
Heic autem locum habet regula celebris ejusdem sanóìi Augufìini
Lib. 4. Cap. 24. de Baptìsmo contra Donatifìas: Qucd univerfa tc-
ìiet Ecclefa, nec Conciiiis insìitutum, feà femper retentum <?/?, nonnist
AuHoritate Apojìoltca traditum reUisstme creditur. Ab Ecciefìastica
vero nimium quantum differt CiviÌis Respublica. Nihil ibi impenfìus
commendatur, ac ingeritur auribus tum Epiicoporum & Cleri totius,
cum reliquae etiam plcbis, quam nihil efìe innovandum; 8c pra-
vas opìniones perversasque consuetudines impediendas asque averrun-
candas; 8c imminere cersum saiuiis periculum difìimuianti, fìienti,
8c fìnenti aiiquid novi aut sentiri aut fìeri, quod aperta aut tacite
do61rinam Chrifìi atque Apoifoiorum aiiqua ex parte iaedat. Tana
relìgiose, tam soiicite huic suo munerì hucusque Ecclefìa Cathoìica.
respondit, ut vix nova quaepiam faisa opinio, nova aliqua maia
consuetudo emerserit, quam aut Conciiia, aut Romani Pontifices,
aut alii Eoiscopi, Patres, Scriptoresque pii atque eruditi non repres-
serint, non damnarint. Aliter se gerit Civìlis Respubìica.
Et ofìendat, fì potis est, Phereponus ipse originem consuetudi-
nis istius; quamvis enim quod ait: de origine precum pro mortuis
vide Jobann. Fellum ad Epijì. 1. Cypriant, Le&oribus spem, aut
metum ingerat hujusce originis inveniendae: LsHores tamen se ne-
ceptos sentient, ubi ejusdem Felli notas atque argumenta pensabunt;
& cum ipsis sanéli Cypriani verbis conferent. De Vifìore quodam
ait san61us Episcopus: Non ejì quod pro dormitione ejus apud vos siat
oblatio, aut deprecatto aliqua nomine ejus in Ecclesa srequentetur •
Quid refert, quod Feilus ostendere contendat, pro Martyribus non
oratum fuisse olirn? Id certissimum est; at illic res minime erat de
Martyre quopiam. Nuliìs vero tabulis Fellus prodit, pro ceteris fi-
deiibus cum signo fidei vita defun6!is preces ad Deum non suisse
praestitas, neque speratum inde ipsorum refrigerium. Immo idem ii-
le Cypriani iocus evidenter ostendit, preces pro fidelibus mortuis
tunc ìn more Ecclesiae fuisse, quando intercedit, ne pro homine il-
lo fiant. Deinde cedo magistrum Cypriani, Tertuliianum videlicet,
qui Ecclesiae suorumque temporum hac in re consuetudinem nobis
edisserat. Inquit is in Lib. de Monogamia c. 10. de Vidua: Enim
'vero & pro anima ejus ( mariti ) orat, & refrigerium interim adpo~
S S S t ssulat
tamen satis efì'et, Traditionem certam haberl de isia revclatione in
Eccleiìa Dei. Ac istud procul dubio revelaturn suifìe, atque proba-
tum ab Apostolis, hinc disctmus, quod Augufìini aevo univerfa pro
desunttis Ecclefia supplicare cotisuevit, ut ait idem in eodem Libro.
Heic autem locum habet regula celebris ejusdem sanóìi Augufìini
Lib. 4. Cap. 24. de Baptìsmo contra Donatifìas: Qucd univerfa tc-
ìiet Ecclefa, nec Conciiiis insìitutum, feà femper retentum <?/?, nonnist
AuHoritate Apojìoltca traditum reUisstme creditur. Ab Ecciefìastica
vero nimium quantum differt CiviÌis Respublica. Nihil ibi impenfìus
commendatur, ac ingeritur auribus tum Epiicoporum & Cleri totius,
cum reliquae etiam plcbis, quam nihil efìe innovandum; 8c pra-
vas opìniones perversasque consuetudines impediendas asque averrun-
candas; 8c imminere cersum saiuiis periculum difìimuianti, fìienti,
8c fìnenti aiiquid novi aut sentiri aut fìeri, quod aperta aut tacite
do61rinam Chrifìi atque Apoifoiorum aiiqua ex parte iaedat. Tana
relìgiose, tam soiicite huic suo munerì hucusque Ecclefìa Cathoìica.
respondit, ut vix nova quaepiam faisa opinio, nova aliqua maia
consuetudo emerserit, quam aut Conciiia, aut Romani Pontifices,
aut alii Eoiscopi, Patres, Scriptoresque pii atque eruditi non repres-
serint, non damnarint. Aliter se gerit Civìlis Respubìica.
Et ofìendat, fì potis est, Phereponus ipse originem consuetudi-
nis istius; quamvis enim quod ait: de origine precum pro mortuis
vide Jobann. Fellum ad Epijì. 1. Cypriant, Le&oribus spem, aut
metum ingerat hujusce originis inveniendae: LsHores tamen se ne-
ceptos sentient, ubi ejusdem Felli notas atque argumenta pensabunt;
& cum ipsis sanéli Cypriani verbis conferent. De Vifìore quodam
ait san61us Episcopus: Non ejì quod pro dormitione ejus apud vos siat
oblatio, aut deprecatto aliqua nomine ejus in Ecclesa srequentetur •
Quid refert, quod Feilus ostendere contendat, pro Martyribus non
oratum fuisse olirn? Id certissimum est; at illic res minime erat de
Martyre quopiam. Nuliìs vero tabulis Fellus prodit, pro ceteris fi-
deiibus cum signo fidei vita defun6!is preces ad Deum non suisse
praestitas, neque speratum inde ipsorum refrigerium. Immo idem ii-
le Cypriani iocus evidenter ostendit, preces pro fidelibus mortuis
tunc ìn more Ecclesiae fuisse, quando intercedit, ne pro homine il-
lo fiant. Deinde cedo magistrum Cypriani, Tertuliianum videlicet,
qui Ecclesiae suorumque temporum hac in re consuetudinem nobis
edisserat. Inquit is in Lib. de Monogamia c. 10. de Vidua: Enim
'vero & pro anima ejus ( mariti ) orat, & refrigerium interim adpo~
S S S t ssulat