Muratori, Lodovico Antonio: Opere del proposto Lodovico Antonio Muratori già bibliotecario del Serenissimo Signore Duca di Modena (12) (Arezzo, 1771) [Cicognara, 2497-12]

27o A N E C D O T A

JL'uTra.yt ^rjis Tr&pìjrccr ottws Tccpos ccvlìpotpovQiri
AÓXoìs ex.\£\p£ ròv yévxs àpytìyertjv .

A ’Ma p/Axccp uod’ov 'iryji , ttccì eùìuójovrcc jj! ccvcoyfìi
Soì rccV ccvoclsXis5 Ourtccs Tr'epLTTtriv ùet •

De bello, quod movent Daemones,

Carmen Hcrotcum, & j amblcum. CXCJIL

Nlsi ioquacem iinguam, & labia filentio vinéla habuilTem,
Mente coiìeólà in Dei societatem,

Ut purissimis intimis sensibus purutn Dominum

Venerarer ( nam pulchrum est solius mentis sacrificium )
Nequaquam animadvertistem tortuosae artificia bestiae.

Gerte 8c praedicaìsem, & iliud existimaisem.

Saepe mihi etiam supervenit no6U similis,

Et rursus lucis sub fraudulenta figura.

Omnia enim, quaecumque voluerit, efiicitur mortis Sophista,
Matus Proteus ad formas dolosas effingendas,

Ut aliquem aut per insidias, aut apertè, hominem interfìciat;

Nam deliciae illi sunt mortalmm lapsu^.

Sed nondum talem tantumque ante con rpsxeram,

Quantus modò irruit in mea certamina.

Quò magis enim animae meae internam cernebat religionem,

Eò magis etiam irà turgidà effervescebat,

Ut quando per insidias subrepens, inlanabilem intra carnem,
Morbus compresfus medicamentis inopportunis,

Depascens latibuìa non apparentia, non prius ceisat,

Q_uam aliò erumpens ( aegrum ) adducat in discrimen;

Aut ssuentum firmis mimitionibus hac parte repressum,

Iilac obnhitur, & colleòiim erumpit :

,Tale eft invidi pravum bellmn. Quando ipsum cohibebam
Linguà, ad sliam quamdam dìlabebatur noxam.

Non tamen cepit8 Christus enim superveniebat, praesidium meum
Qui & Discipuios è tempestate eruit,

Ac multos morbis, & Daemonum vinculis
Liberavit, voìuntati largiens gratiam.

Attamen tenrabat, quemadmodum ante homicidis
Dolis surripuic Principem generis (Adamum).

At, ò beate, tumultum coinpone, & tranquillatum me jubs
Tibi incruentas nihtere semper hostias.