DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.32042#0044
«55 LUDOVICI ANTONII MURATORIl 56
sitnt clariy qui manifejìis acerha sup' ConseJJoris vocabulum ad quoique
plicia susìinuere tormentis : ettam sanòtitate conspicuos viros propa-
ijìi tamen occultae propofeto cafìt- gatum fuerat. Serius quidem Gon-
gationis adfhtti & cruciati, fpiri- fessorum hujusmodi, quam Mar-
falis obfervantiae difciplinis illo- tyrum, Festa instituta fuerunt :
rum funt vefìigia subfecuti. In
subsequenti Praefatione haec alia
habentur : sfui dum ConfeJJores
tuos ettam nunc tanta fessivitate
glorisscas, flmul (? nullum apud
te fanlium propositum doces ejfe
siine praemio ; (T praeter duriora
certamina , sragtles quoque ad tuae
remunerationis munus invitas. Me*
morantur etiam in Missa Trige-
sima oTava insignes Confejforum
tuorum ‘(y Martyrum palmae. Fie-
ri potest, ut mentio ìsta Confef-
forum videatur detrahere aliquìd
antiquitatis Sacramentario huic.
Norunt enim Eruditi, primis Ec«
cieuae Seculis inter Martyres &
Confessores discrimen intercestisse.
Qui pro Ghristo sanguinem, eo*
que magis vitam dabant, Mavty-
res appellati : qui verò exilia,
carceres, sive tormenta pro con-
festione Christianae professionis to-
lerabant, Confejforum nomine dc-
nati fuerunt. Procedente autem
tempore translatum fuit Confefso-
ris nomen ad eos etiam, qui piis-
simo vivendi genere & virtutibus
supra ceteros excellebant. Sed nì-
hil haec pugnant adversùs Sacra-
mentarii istius vetustatem ; nam
Seculo Ghr. Quindlo, quo ipsum
fuissfe consarcinatum diximusj jam
sed ipso Seculo Q_uin6fo eorum
quoque Festivitates invalescere coe-
perunt. Hoc nomine celebris po-
tistimum fuit sanéfus Martinus E-
pìlcopus Turonensis, de quo A-
poliinaris Sidonius Anno Ghristi
482. scribebat (a) : Bafilicam San-
Bi Ponttficis Confejforisque Mar-
tini, Pcrpetuus Epifcopus, dignifi
fimus tanto praedecefsore fuccejfor,
multum priori, quae futt hacienus^
capaciorem novavit. £t infra:
Jfuae Consejfori no?t erat aequa
fuo.
Immo animadverte, nullum in Sa-
cramentario isto Festum Confijfo-
rum haberi, si sanélum Silvejìrum
excipias , cui tarnen , quod sub
Ethnicis Imperatoribus, antequam
Gonstantinus Magnus Roma poti-
retur, veterum Gonsessorum me-
rita non defuisse, verì admodum
simile est. Dubitari etiam potest,
num is jarn San&orum albo fue-
rit additus, quum heic preces in
illìus Depositions adhibitae videan-
tur, 8c Sanóii appeìlatio viventi-
bus etiam Episcopis eo tempore
tribueretur. Quod plus est, sandli
Silvestri commemoratio ponitur heic
Menie Novembri, nuilumque ejus
Festum exiiibetur Pridie Kalendas
Tanua-
(a) Appollinaris Sidonius Lib. IVc Epist. XVI.
sitnt clariy qui manifejìis acerha sup' ConseJJoris vocabulum ad quoique
plicia susìinuere tormentis : ettam sanòtitate conspicuos viros propa-
ijìi tamen occultae propofeto cafìt- gatum fuerat. Serius quidem Gon-
gationis adfhtti & cruciati, fpiri- fessorum hujusmodi, quam Mar-
falis obfervantiae difciplinis illo- tyrum, Festa instituta fuerunt :
rum funt vefìigia subfecuti. In
subsequenti Praefatione haec alia
habentur : sfui dum ConfeJJores
tuos ettam nunc tanta fessivitate
glorisscas, flmul (? nullum apud
te fanlium propositum doces ejfe
siine praemio ; (T praeter duriora
certamina , sragtles quoque ad tuae
remunerationis munus invitas. Me*
morantur etiam in Missa Trige-
sima oTava insignes Confejforum
tuorum ‘(y Martyrum palmae. Fie-
ri potest, ut mentio ìsta Confef-
forum videatur detrahere aliquìd
antiquitatis Sacramentario huic.
Norunt enim Eruditi, primis Ec«
cieuae Seculis inter Martyres &
Confessores discrimen intercestisse.
Qui pro Ghristo sanguinem, eo*
que magis vitam dabant, Mavty-
res appellati : qui verò exilia,
carceres, sive tormenta pro con-
festione Christianae professionis to-
lerabant, Confejforum nomine dc-
nati fuerunt. Procedente autem
tempore translatum fuit Confefso-
ris nomen ad eos etiam, qui piis-
simo vivendi genere & virtutibus
supra ceteros excellebant. Sed nì-
hil haec pugnant adversùs Sacra-
mentarii istius vetustatem ; nam
Seculo Ghr. Quindlo, quo ipsum
fuissfe consarcinatum diximusj jam
sed ipso Seculo Q_uin6fo eorum
quoque Festivitates invalescere coe-
perunt. Hoc nomine celebris po-
tistimum fuit sanéfus Martinus E-
pìlcopus Turonensis, de quo A-
poliinaris Sidonius Anno Ghristi
482. scribebat (a) : Bafilicam San-
Bi Ponttficis Confejforisque Mar-
tini, Pcrpetuus Epifcopus, dignifi
fimus tanto praedecefsore fuccejfor,
multum priori, quae futt hacienus^
capaciorem novavit. £t infra:
Jfuae Consejfori no?t erat aequa
fuo.
Immo animadverte, nullum in Sa-
cramentario isto Festum Confijfo-
rum haberi, si sanélum Silvejìrum
excipias , cui tarnen , quod sub
Ethnicis Imperatoribus, antequam
Gonstantinus Magnus Roma poti-
retur, veterum Gonsessorum me-
rita non defuisse, verì admodum
simile est. Dubitari etiam potest,
num is jarn San&orum albo fue-
rit additus, quum heic preces in
illìus Depositions adhibitae videan-
tur, 8c Sanóii appeìlatio viventi-
bus etiam Episcopis eo tempore
tribueretur. Quod plus est, sandli
Silvestri commemoratio ponitur heic
Menie Novembri, nuilumque ejus
Festum exiiibetur Pridie Kalendas
Tanua-
(a) Appollinaris Sidonius Lib. IVc Epist. XVI.