DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.32042#0136
*39
Oraticnem in Canone, quam su-
pra dedimus in Canone Missae
Ambrosianae, idest : Hanc igitur
Oblattonem, quam ttbi offerimus (D’c.
dum Panem ac Vinum ( quod Mel-
chisedecb in praefguratione futurt
Myflerii Sacerdos obtulerat ) 1N
SACRAMENTO SUl CORPO
RIS ET SANGUINIS TRAN
SFORMAVIT. Ita in Exposuio-
ne vetustislima Liturgiae Gallica-
nae, edita a Patre Martene haec
pauca leguntur (a) : Corpus vero
Domini ideo defertur in Turribus
( de qua voce infra sermo redi-
bit ) quia monumentum Domini in
fimilitudinem turrÌs suit fctjfum
in petra. Sanguis vero Chrifìi /-
deo fpecialiter offertur in Calice,
quia in tale vasum confecratum
suit My(ìerium Eucharifìiae (Dc.
PANiS vero IN CORPORE (V
VINUM TRANSFORMATUR
1N S ANGUINE.
Et Fidern Christi, & sacram
Liturgiam a Romana Ecclesia se
accepisse, sedente Sanélo Gregorio
Magno Pontifice, per San£Ium
Augustinum primum Cantuarien-
sem Episcopum Britanni glorian*
tur. Utinam quae Dogmata &
Ritus tunc accepere, postremis hi-
sce Seculis per lacrymabile Schi-
sma non abjecissent. Laudant ii
geminos illos gentis suae Do£Io*
res atque Ecclesiarum Fundatores;
tum tacite ac per latus eosdem
240
veluti deceptores ac salsarios tra-
ducunt ; nam ex Dogmatis tunc
sibi traditis nonnuìia, & praeci-
pue quae ad Sacrificium incruen-
tum , & realem Domini praesen-
tiam in Eucharistia pertinent, ve-
luti impias merces repudiant. At-
qui evìdens, certissimumque est,
Sanfium Gregorium cum univer-
sa tum Seculi sui, tum praece-
dentium Seculorum Ecclesia, cre-
didisse, & Anglis tradidisse, quae
nunc in Romana Ecclesia credun-
tur atque docentur. Attamen ii
gratiam hanc referunt san£ìissìmis
Pontìficibus, ut non sclùm sustu-
lerinr, sed etiam damnent eorum
de Missa Dv)£Irinam. An ullum
ex vetustissimìs Missaiibus suae gen-
tis luce donarìnt Angli, me la-
tet. Fortastis illorum editionem
suis opinionibus minime conduce-
re senserunt. Certe in iis nihil
aliud invenient de Sacrificio in-
cruento, quam quod ceterae Oc-
cidentis Liturgiae praeferunt, &
quod Seculo Chrifli Oòlavo Cia*
rissimi eorum Scriptores Beda 8c
Alcuinus depraedicarunt . Edidi
jam ego (b) vetussissimum Anti-
phonarium celebris Monaflerii Ben-
chorensis in Hibernia, Seculo Chri-
fli Septimo aut saltem 0£iavo e-
xaratum, quod temporibus Caroli
Magni Dungalus Monachus Sco-
tus Ticinum deportavit, & Bo-
bienss deinde Monasterio dono de-
dit.
LUDOVICI ANTONll MURATORU
(a) Martene Thesaur. Anecdot. & Toin. I. de antiqu. Eccles. Ritib.
(b) Muratorius i\riecdotorum Totn. IV. In bac Editione Tomi XI. P. III. pag. 217®
Oraticnem in Canone, quam su-
pra dedimus in Canone Missae
Ambrosianae, idest : Hanc igitur
Oblattonem, quam ttbi offerimus (D’c.
dum Panem ac Vinum ( quod Mel-
chisedecb in praefguratione futurt
Myflerii Sacerdos obtulerat ) 1N
SACRAMENTO SUl CORPO
RIS ET SANGUINIS TRAN
SFORMAVIT. Ita in Exposuio-
ne vetustislima Liturgiae Gallica-
nae, edita a Patre Martene haec
pauca leguntur (a) : Corpus vero
Domini ideo defertur in Turribus
( de qua voce infra sermo redi-
bit ) quia monumentum Domini in
fimilitudinem turrÌs suit fctjfum
in petra. Sanguis vero Chrifìi /-
deo fpecialiter offertur in Calice,
quia in tale vasum confecratum
suit My(ìerium Eucharifìiae (Dc.
PANiS vero IN CORPORE (V
VINUM TRANSFORMATUR
1N S ANGUINE.
Et Fidern Christi, & sacram
Liturgiam a Romana Ecclesia se
accepisse, sedente Sanélo Gregorio
Magno Pontifice, per San£Ium
Augustinum primum Cantuarien-
sem Episcopum Britanni glorian*
tur. Utinam quae Dogmata &
Ritus tunc accepere, postremis hi-
sce Seculis per lacrymabile Schi-
sma non abjecissent. Laudant ii
geminos illos gentis suae Do£Io*
res atque Ecclesiarum Fundatores;
tum tacite ac per latus eosdem
240
veluti deceptores ac salsarios tra-
ducunt ; nam ex Dogmatis tunc
sibi traditis nonnuìia, & praeci-
pue quae ad Sacrificium incruen-
tum , & realem Domini praesen-
tiam in Eucharistia pertinent, ve-
luti impias merces repudiant. At-
qui evìdens, certissimumque est,
Sanfium Gregorium cum univer-
sa tum Seculi sui, tum praece-
dentium Seculorum Ecclesia, cre-
didisse, & Anglis tradidisse, quae
nunc in Romana Ecclesia credun-
tur atque docentur. Attamen ii
gratiam hanc referunt san£ìissìmis
Pontìficibus, ut non sclùm sustu-
lerinr, sed etiam damnent eorum
de Missa Dv)£Irinam. An ullum
ex vetustissimìs Missaiibus suae gen-
tis luce donarìnt Angli, me la-
tet. Fortastis illorum editionem
suis opinionibus minime conduce-
re senserunt. Certe in iis nihil
aliud invenient de Sacrificio in-
cruento, quam quod ceterae Oc-
cidentis Liturgiae praeferunt, &
quod Seculo Chrifli Oòlavo Cia*
rissimi eorum Scriptores Beda 8c
Alcuinus depraedicarunt . Edidi
jam ego (b) vetussissimum Anti-
phonarium celebris Monaflerii Ben-
chorensis in Hibernia, Seculo Chri-
fli Septimo aut saltem 0£iavo e-
xaratum, quod temporibus Caroli
Magni Dungalus Monachus Sco-
tus Ticinum deportavit, & Bo-
bienss deinde Monasterio dono de-
dit.
LUDOVICI ANTONll MURATORU
(a) Martene Thesaur. Anecdot. & Toin. I. de antiqu. Eccles. Ritib.
(b) Muratorius i\riecdotorum Totn. IV. In bac Editione Tomi XI. P. III. pag. 217®