DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.32042#0223
4*3 .
consusvit: quanto ergo plus eidern
licuit in tres dumaxat partes Ho-
siiam Sacerdotaiem frangere , &
in tot particulas sive Obiatas an-
tea divisum Panem consecrare, 8c
Fideiibus posiea distribuere , su-
biato, quantum fieri potuit, frag-
raentorum incommodo?
Verum ad graviora transeanius.
Sunt ex Protestantibus nonnuili,
arqus inter eos praecipue Bingha-
mus (a), qui sibi visi sunt repe-
riiTe in Canone Romano quae-
dam repugnantia sententiae de
Transubiìantiatione, 8c reali Prae-
sentia Corporis & Sanguinis Do-
inini post donorum Consecratio-
nem. Scìiicet ibi legitur: Super (*)
quae propuio ac fereno vultu re-
spicere dtgneris (D 3 accepta babere,
sicuti accepta habere dignatus es mu-
nera pueri tui jujìi Abel, (D 3 Sa-
crifcium Patriarchae nosìri Abra-
bae , (D 3 quod tibi obtul'tt fummus
Sacerdos tuus Melcbifedecb, fantlum
S acriscium, immaculatam Hosìiam .
Ad quae haec adjungit Bsngha-
mus: Gfuomodo enim reale Corpus
mc Sanguis Chrisìi vocari pojfunt
kaec dona? aut comparari cum Sa-
crifìcio Abtl, qui de animanttbus
obtulit? sfìuomodo quis prscari po-
teft (fìne injuria in Filium Dei)
ht Ueus Sacrisicium unici Filti sui
fìbt accepturn esfìe finat, quemad-
modum Sacrifìcium Abel ? Propte-
rea is censet, haec bonum olim
sensum admisisfe, quando super
(f) Bingbamus Lib. XV. Cap. III. §
C) Mtjjali Rem. ex Detr, G«m. Trid.
4^4
Pane 8c Vmo pronuntiabantur ad
consecrandum ea in monumeotum
ac Symbola Corporis & Sangui-
nis Domini; nunc autern, ut is
dicere pergìt, abfuràa sunt, (D 3 pri-
mitivae intentìoni contraria. Quia
Calvinianis ocuiis haec intuitus
est Bioghamus, quod videre de-
buit, non vidit. Nos dona 8c da-
ta Eucharistiae Sacramentum ap-
peliamus, quod caeiestis Vi£sima,
quae ìbi continerur, incompara-
bile beneficium est a Deo nobis
coiìatum. Ad haec uti donum a-
gnoscimus ab ipso omnium dato-
re bonorum ipsum Panem & Vi-
num, sine quo Sacrifìciutn novae
Legis confici non postet. At quid
sunt haec dona 8c data , quum
haec verba Sacerdos pronuntiat?
Sunt dona in rem divinatn con-
versa; quod ante verba Consecra-
tionis erat Panis & Vinum, jam
faéfum e(t Corpus 8c Sanguìs Do-
mini. Cur non legit, cur attente
non coosideravit Binghamus prae-
cedentia immediace verba? quibus
Sacerdos ait suo ac Populi nomi-
ne : Ofjerimus praeclarae majeslati
tuae de tuis donis (D 3 datis Ho-
sìiam puvam, Hofìiam fanHam, Ho-
fìiam immaculatam , Panem fan-
bium vitae aetcrnae, (D 3 Cahcem
falutis perpetuae. Supcr quae pro-
pitio (D Jc. Ergo non amplius ille
terrenus est Panis, sed Panis San-
Hus Vitae Aeternae, quo nomine
una Caro & Gorpus Domini do«
natur»
3 1*
rejiit. Supra jquae
DE REBUS LITURGICIS DISSERT.
consusvit: quanto ergo plus eidern
licuit in tres dumaxat partes Ho-
siiam Sacerdotaiem frangere , &
in tot particulas sive Obiatas an-
tea divisum Panem consecrare, 8c
Fideiibus posiea distribuere , su-
biato, quantum fieri potuit, frag-
raentorum incommodo?
Verum ad graviora transeanius.
Sunt ex Protestantibus nonnuili,
arqus inter eos praecipue Bingha-
mus (a), qui sibi visi sunt repe-
riiTe in Canone Romano quae-
dam repugnantia sententiae de
Transubiìantiatione, 8c reali Prae-
sentia Corporis & Sanguinis Do-
inini post donorum Consecratio-
nem. Scìiicet ibi legitur: Super (*)
quae propuio ac fereno vultu re-
spicere dtgneris (D 3 accepta babere,
sicuti accepta habere dignatus es mu-
nera pueri tui jujìi Abel, (D 3 Sa-
crifcium Patriarchae nosìri Abra-
bae , (D 3 quod tibi obtul'tt fummus
Sacerdos tuus Melcbifedecb, fantlum
S acriscium, immaculatam Hosìiam .
Ad quae haec adjungit Bsngha-
mus: Gfuomodo enim reale Corpus
mc Sanguis Chrisìi vocari pojfunt
kaec dona? aut comparari cum Sa-
crifìcio Abtl, qui de animanttbus
obtulit? sfìuomodo quis prscari po-
teft (fìne injuria in Filium Dei)
ht Ueus Sacrisicium unici Filti sui
fìbt accepturn esfìe finat, quemad-
modum Sacrifìcium Abel ? Propte-
rea is censet, haec bonum olim
sensum admisisfe, quando super
(f) Bingbamus Lib. XV. Cap. III. §
C) Mtjjali Rem. ex Detr, G«m. Trid.
4^4
Pane 8c Vmo pronuntiabantur ad
consecrandum ea in monumeotum
ac Symbola Corporis & Sangui-
nis Domini; nunc autern, ut is
dicere pergìt, abfuràa sunt, (D 3 pri-
mitivae intentìoni contraria. Quia
Calvinianis ocuiis haec intuitus
est Bioghamus, quod videre de-
buit, non vidit. Nos dona 8c da-
ta Eucharistiae Sacramentum ap-
peliamus, quod caeiestis Vi£sima,
quae ìbi continerur, incompara-
bile beneficium est a Deo nobis
coiìatum. Ad haec uti donum a-
gnoscimus ab ipso omnium dato-
re bonorum ipsum Panem & Vi-
num, sine quo Sacrifìciutn novae
Legis confici non postet. At quid
sunt haec dona 8c data , quum
haec verba Sacerdos pronuntiat?
Sunt dona in rem divinatn con-
versa; quod ante verba Consecra-
tionis erat Panis & Vinum, jam
faéfum e(t Corpus 8c Sanguìs Do-
mini. Cur non legit, cur attente
non coosideravit Binghamus prae-
cedentia immediace verba? quibus
Sacerdos ait suo ac Populi nomi-
ne : Ofjerimus praeclarae majeslati
tuae de tuis donis (D 3 datis Ho-
sìiam puvam, Hofìiam fanHam, Ho-
fìiam immaculatam , Panem fan-
bium vitae aetcrnae, (D 3 Cahcem
falutis perpetuae. Supcr quae pro-
pitio (D Jc. Ergo non amplius ille
terrenus est Panis, sed Panis San-
Hus Vitae Aeternae, quo nomine
una Caro & Gorpus Domini do«
natur»
3 1*
rejiit. Supra jquae
DE REBUS LITURGICIS DISSERT.