DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30762#0029
DISSERTA
Ad Italiam tamen quod attinet ,
eommemorata hatlenus mala tempo-
rariae potius incursiones fuerunt; ne-
que enim pedem heic figere exteris
gentibus licuit ad Annum usque
CCCCLXXVI. Accidit autem , ut
hoc eodem Anno Odoacer Timtlmgo-
rum , Herulorumque Rex , subsidiariis
aliorum Populorum copiis suffultus,
hanc ipsam Provinciam invaderet ,
atque heic Regnum statueret , everso
Momillo Augustulo, in cujus Occasu
finem simul habuit Occidentale Ro-
manorum Imperium. Novi Regni ca-
put Ravenna constituta est • sed non
diu Odoacris fortuna stetit. Etenim
Anno CCCCLXXXIX. Italicos agros
altera procella pervafit, videlicet Theo•
dericus Gothorum Rex, atque adeo Bo-
realium Populorum novus du£Ior,
tum Zenonis Augusti consensu , tum
liti, ac spe ingentis praedae, in Ita-
liam venit, ut ejus imperium Odoa-
cri conterderet. Pro Gothis fortuna
belli stetit, a quibus proinde Anno
CCCCXCIII. institutum fuit in Ita-
lia Gothicurn Regnum, ab ipso Theo-
derico , ejufque iuccessoribus Regibus
viriliter servatum usque ad Annum
DLII. quo Justinianus I. Graecorum
Imperator celeberrimus per Belisa-
rium , ac Narsetem , prossigatis Bar-
baris, Romanum Imperium rursus in
Italia erexit. Tunc , ut puto , unu-
squisque sperasset, diuturnam in Ita-
lia futuram quietem : attamen ecce
Langobardorum gens, alter nempe Po-
pulus Septemtrionali Germaniae olim
adscriptus, sub *Alboim Rege Anno
DLXVIII. sedem sibi inter Italiccs
quaerere , & potiore ejus parte oc-
cupata , nomen Langobardico Regno
tribuere, cujus Regia Ticinum fuit.
Sub hoc turbine insperato Italica re-
gio faciem plane mutasse censenda
jam enim praecedentes beliorum
B
D
10 PRIMA: io
vices, & recens eaque gravissima Pe«
stilentia & Fames, Paullo Diacono
teste Lib. II. Cap. IV. de Gest. Lan-
gobardorum , habitatoribus Urbes &
agros exhauserat. Accessit ad tot
Italicorum calamitates immensa in
vi£tore Populo praedae ac divitiaruni
cupido; neque enim sat iis fuit Ur-
bes ac Oppida occupasse; verurn e-
tiam privatorum rura & campos sub
variis titulis sibi usurparunt, eorum
possessoribus aut trucidatis, aut exsi-
liurn subire coa£Iis . Ita in hisce
partibus attrita non parum fuit Ro-
manorum progenies, & propagata Bo-
realis Populi proles. Neque uni Lan-
gobardi heic constitere . Ad primum
rumorem properantis Alboini in Ita-
liam , comites se illi addiderunt &
aliae Germanicae gentes , ex ipso
etiam remotiore glaciali Climate ad-
scitae , ita ut heic sedem sibi dele»
gerint una cum Langobardis Suevi 9
Norici, Bulgares , Gothi , aliaeque id
genus turbae , quibus & fua praedae
portio decreta est. Immo animadver-
tendum est, nonnullis Oppidis ac VI-
cis Langobardiae impofitum fuisse no«
men gentis , cui ad habitandum ob-
tigerunt. Do testem nuper laudatum
Paullum Warnefridi, sive Diaconum,
Langobardum genere, in Libro II.
Cap. XXVI. de Gest. Langobardo-
rum . Certum ess , inquit ille , tune
Jllboin multos Jecum ex diversis, quas
vel alii Reges, vel ipse ceperat, gentL
bus ad Italiam adduxifse .* unde usque
hodie eorum , m quibus habttant, vi-
ces, Gepidos, Bulgares, Sarmatas, Patim
nonios, Suavns, Noricos, sive aliis hu-
juscemodi nom'mbus appellamus „ Quae
heic Icribit Paullus, fortasse nos du-
cunt ad intelligendum , cur Ducatus,
aut Comitatus Rurgariae appellarefur
olim regio quaedam ad Occidentem,
contermina Mediolanensi agro, 8c ali-
quot
Ad Italiam tamen quod attinet ,
eommemorata hatlenus mala tempo-
rariae potius incursiones fuerunt; ne-
que enim pedem heic figere exteris
gentibus licuit ad Annum usque
CCCCLXXVI. Accidit autem , ut
hoc eodem Anno Odoacer Timtlmgo-
rum , Herulorumque Rex , subsidiariis
aliorum Populorum copiis suffultus,
hanc ipsam Provinciam invaderet ,
atque heic Regnum statueret , everso
Momillo Augustulo, in cujus Occasu
finem simul habuit Occidentale Ro-
manorum Imperium. Novi Regni ca-
put Ravenna constituta est • sed non
diu Odoacris fortuna stetit. Etenim
Anno CCCCLXXXIX. Italicos agros
altera procella pervafit, videlicet Theo•
dericus Gothorum Rex, atque adeo Bo-
realium Populorum novus du£Ior,
tum Zenonis Augusti consensu , tum
liti, ac spe ingentis praedae, in Ita-
liam venit, ut ejus imperium Odoa-
cri conterderet. Pro Gothis fortuna
belli stetit, a quibus proinde Anno
CCCCXCIII. institutum fuit in Ita-
lia Gothicurn Regnum, ab ipso Theo-
derico , ejufque iuccessoribus Regibus
viriliter servatum usque ad Annum
DLII. quo Justinianus I. Graecorum
Imperator celeberrimus per Belisa-
rium , ac Narsetem , prossigatis Bar-
baris, Romanum Imperium rursus in
Italia erexit. Tunc , ut puto , unu-
squisque sperasset, diuturnam in Ita-
lia futuram quietem : attamen ecce
Langobardorum gens, alter nempe Po-
pulus Septemtrionali Germaniae olim
adscriptus, sub *Alboim Rege Anno
DLXVIII. sedem sibi inter Italiccs
quaerere , & potiore ejus parte oc-
cupata , nomen Langobardico Regno
tribuere, cujus Regia Ticinum fuit.
Sub hoc turbine insperato Italica re-
gio faciem plane mutasse censenda
jam enim praecedentes beliorum
B
D
10 PRIMA: io
vices, & recens eaque gravissima Pe«
stilentia & Fames, Paullo Diacono
teste Lib. II. Cap. IV. de Gest. Lan-
gobardorum , habitatoribus Urbes &
agros exhauserat. Accessit ad tot
Italicorum calamitates immensa in
vi£tore Populo praedae ac divitiaruni
cupido; neque enim sat iis fuit Ur-
bes ac Oppida occupasse; verurn e-
tiam privatorum rura & campos sub
variis titulis sibi usurparunt, eorum
possessoribus aut trucidatis, aut exsi-
liurn subire coa£Iis . Ita in hisce
partibus attrita non parum fuit Ro-
manorum progenies, & propagata Bo-
realis Populi proles. Neque uni Lan-
gobardi heic constitere . Ad primum
rumorem properantis Alboini in Ita-
liam , comites se illi addiderunt &
aliae Germanicae gentes , ex ipso
etiam remotiore glaciali Climate ad-
scitae , ita ut heic sedem sibi dele»
gerint una cum Langobardis Suevi 9
Norici, Bulgares , Gothi , aliaeque id
genus turbae , quibus & fua praedae
portio decreta est. Immo animadver-
tendum est, nonnullis Oppidis ac VI-
cis Langobardiae impofitum fuisse no«
men gentis , cui ad habitandum ob-
tigerunt. Do testem nuper laudatum
Paullum Warnefridi, sive Diaconum,
Langobardum genere, in Libro II.
Cap. XXVI. de Gest. Langobardo-
rum . Certum ess , inquit ille , tune
Jllboin multos Jecum ex diversis, quas
vel alii Reges, vel ipse ceperat, gentL
bus ad Italiam adduxifse .* unde usque
hodie eorum , m quibus habttant, vi-
ces, Gepidos, Bulgares, Sarmatas, Patim
nonios, Suavns, Noricos, sive aliis hu-
juscemodi nom'mbus appellamus „ Quae
heic Icribit Paullus, fortasse nos du-
cunt ad intelligendum , cur Ducatus,
aut Comitatus Rurgariae appellarefur
olim regio quaedam ad Occidentem,
contermina Mediolanensi agro, 8c ali-
quot