DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.30764#0349
tf7j COMMENT. JN
in illo de Lemo?l, ira opinio Tu-
scorum in Fratre Guittono , donec
veritas per peritiores fuit demonstra-
ta. Unde dicit:
Co t ser molti anttchi di Guittone:
Iste vocatus fuit Frater Guirtonus
de Ar tio. Bonas sententias adinve-
nit, sed debilem st lum , sicut po-
test intelligi ex Libro , quem fecit ,
ut vidi . Unde dicit:
Di grido in grido pttr lui dando 'l
pregio,
per multum tempus:
Fin che s ha vinto V ver con pik
perfone.
Quia multi fapientes tamdem vice-
runt errorem cutn arte Sc ratione.
Or se tu hai si arnpio privilepjo ,
N nnc Poeta oslendit servitium , quod
ultimo petivit Guido ab eo. Et bre-
viter dicit , quod Guido jam erat
contentus dc fama, quam dederat fi-
bi Pceta .
vdd Vers. I gp.
Ei comincio liheramente a dire .*
scilicet, ille Arnaldus, in suo idio-
mate Provinciali :
Tan m abbelis - - - -
idest, tantum placet mihi
- - - votre cortois deman ;
idest , vestra curialis petitio. Quasi
dicaf Larine: Tanto m abbellijce vo-
slra cortese dimanda ;
Chi ett non puis, ns voil a vos co-
brire .
Idest , quod non posifum nec volo
vobis celare vel tegere me: Et ideo
dico :
Jeu suij Jlrnav.lt, che plsr e vai
cantan,
idest: ego sum Arnaldus, qui ploro,
& vado cantando, sicut Sc alii, qui
purgantur:
Con si tofl vei la spassada solor;
idest : cogitando vado praeteritam stul-
titiam sive solliatn:
D4NTFS COMOED. 6j4
A E vei giaufcn le ior ehe sper denan,
idest : video gaudens diem, quem
fpero in antea' sicut si jam esset co-
ram me: Er facit petitionem, diceris:
js/a vus preu pera cbella valor ,
idest: vos precor & adjuro per il-
lum valorem , idest virtutem :
Che vous ghida al som de la fcalina,
ideft: qui valor vos ducit ad sum-
B mum scalae Purgatorii , in cujus fi-
ne sumus positi. Et cito pervenietie
ad coelum :
Sovegna vous a temps de ma dolor.
Idest: veniat vobis in mentem , & re-
cordamini mei suo tempore, & dolo-
ris mei, rogando Deum pro rae mo-
dicum, sicut petivit Guido ante me,
Quasi dicat breviter : Dicatis etiam
unum alium Pater nosser pro me, ut
brevietur poena istius ignis. Et con-
cludit Poeta & finit Capitulum, dF-
cens :
Poi s' ascofe nel soco , che gli assina.
Sicut aurum affinatur in sornace. Et
videtur, quod Poeta noster inseruit
heic ista verba Provincialia ad deco-
rem Latinitatis, & ut ostenderet se
D de omnibus aliquid seivisse.
Jld Cant. XXVTI. Verf 74.
Ne s ora ( credo ) che de V Oriente.
Nunc Pceta dcscribit somnium , in
quo fingit se vidisse mulierem pul-
cram & pudicam cantantem. Ad in-
telligentiam autem istius nobilissimae
fistionis, quae communiter male ex-
ponitur, est fciendum primo, quod
Poeta describit heic occulte praecla-
rissimam Comitiflam Mathildam. I-
deo pro exigentia rei aliqua com-
pendiose dicam, exordiens ab ipsius
ortu. Fuit ergo quidam nobilis Prin-
eeps de partibus Tusciae in Comi-
tatu Lucensi ortus, studens sui no-
rninis gloriam ampliare. Tgitur Lon-
gobardorum fines ingreflus , multas
Civitates, Terras, & Castella po~
tenter
in illo de Lemo?l, ira opinio Tu-
scorum in Fratre Guittono , donec
veritas per peritiores fuit demonstra-
ta. Unde dicit:
Co t ser molti anttchi di Guittone:
Iste vocatus fuit Frater Guirtonus
de Ar tio. Bonas sententias adinve-
nit, sed debilem st lum , sicut po-
test intelligi ex Libro , quem fecit ,
ut vidi . Unde dicit:
Di grido in grido pttr lui dando 'l
pregio,
per multum tempus:
Fin che s ha vinto V ver con pik
perfone.
Quia multi fapientes tamdem vice-
runt errorem cutn arte Sc ratione.
Or se tu hai si arnpio privilepjo ,
N nnc Poeta oslendit servitium , quod
ultimo petivit Guido ab eo. Et bre-
viter dicit , quod Guido jam erat
contentus dc fama, quam dederat fi-
bi Pceta .
vdd Vers. I gp.
Ei comincio liheramente a dire .*
scilicet, ille Arnaldus, in suo idio-
mate Provinciali :
Tan m abbelis - - - -
idest, tantum placet mihi
- - - votre cortois deman ;
idest , vestra curialis petitio. Quasi
dicaf Larine: Tanto m abbellijce vo-
slra cortese dimanda ;
Chi ett non puis, ns voil a vos co-
brire .
Idest , quod non posifum nec volo
vobis celare vel tegere me: Et ideo
dico :
Jeu suij Jlrnav.lt, che plsr e vai
cantan,
idest: ego sum Arnaldus, qui ploro,
& vado cantando, sicut Sc alii, qui
purgantur:
Con si tofl vei la spassada solor;
idest : cogitando vado praeteritam stul-
titiam sive solliatn:
D4NTFS COMOED. 6j4
A E vei giaufcn le ior ehe sper denan,
idest : video gaudens diem, quem
fpero in antea' sicut si jam esset co-
ram me: Er facit petitionem, diceris:
js/a vus preu pera cbella valor ,
idest: vos precor & adjuro per il-
lum valorem , idest virtutem :
Che vous ghida al som de la fcalina,
ideft: qui valor vos ducit ad sum-
B mum scalae Purgatorii , in cujus fi-
ne sumus positi. Et cito pervenietie
ad coelum :
Sovegna vous a temps de ma dolor.
Idest: veniat vobis in mentem , & re-
cordamini mei suo tempore, & dolo-
ris mei, rogando Deum pro rae mo-
dicum, sicut petivit Guido ante me,
Quasi dicat breviter : Dicatis etiam
unum alium Pater nosser pro me, ut
brevietur poena istius ignis. Et con-
cludit Poeta & finit Capitulum, dF-
cens :
Poi s' ascofe nel soco , che gli assina.
Sicut aurum affinatur in sornace. Et
videtur, quod Poeta noster inseruit
heic ista verba Provincialia ad deco-
rem Latinitatis, & ut ostenderet se
D de omnibus aliquid seivisse.
Jld Cant. XXVTI. Verf 74.
Ne s ora ( credo ) che de V Oriente.
Nunc Pceta dcscribit somnium , in
quo fingit se vidisse mulierem pul-
cram & pudicam cantantem. Ad in-
telligentiam autem istius nobilissimae
fistionis, quae communiter male ex-
ponitur, est fciendum primo, quod
Poeta describit heic occulte praecla-
rissimam Comitiflam Mathildam. I-
deo pro exigentia rei aliqua com-
pendiose dicam, exordiens ab ipsius
ortu. Fuit ergo quidam nobilis Prin-
eeps de partibus Tusciae in Comi-
tatu Lucensi ortus, studens sui no-
rninis gloriam ampliare. Tgitur Lon-
gobardorum fines ingreflus , multas
Civitates, Terras, & Castella po~
tenter