201

DISSEETATJO DECIMAOCTAVA,

20 2

diilinguit Anastasius; & postrema hac
voce Romanum Imperium designa-
tum, post illa, quae nuper attuli-
mus, nemo non videt. Immo Ana-
stasium ipsum suae mentis interpre-
tem luculentum habemus > quando
au£ior est in Zachariae Pontificis Vi-
ta , Constantinum Augusium duas
Massas, quae Nympbas & Nornias ap-
pellantur , juris exijientes Reipublicae ,
eidem sanOsiJJimo Papae, sanJaeque Ro-
raanae Ecclestae jure perpetuo possidendas
elargitum fuisie . Si geminae illae
Masiae ad jus Reipublicae antea spe-
cfabant, easque Imperator Romanae
in futurum Ecclesiae concessir: ergo
sub Reipublicae nomine Romanum tan-
tummodo veniebat Imperium. Quod
& jamdiu agnovit Eminentissimus
Baronius, dum ea ipsa verba in suos
Annales intulit. Paria habet Frede-
garii Ccntinuator, de Aistulpho scri-
bens: Quod nequiter contra Rempubli-
cam, cs Sedem Romanam xApossolicam
admiserat, nesarie nitebatur desendere .
Poliicitus deinde Aistulphus fuit, se
ulterius ad Sedetn Mpossolicam Roma-
nam , & Rempublicam bossiliter num-
quam accessurum. Gregorius autem Tu-
ronensis Lib. 2. Histor. scripsit, Ge-
lisimirem Vandalorum Regem d Re-
publtca superatum fuisie , idest Ju-
ftiniano I. Augusto. Quibus ex re-
bus jam extra controversiam pofitum
puto, apud modo laudatos Scriptores
non alia significatione usurpatam fuis-
se Reipubhcae vocem, qu&m Romani
Jmperii. Quod si. quis pertinax adhuc
contra fentiat, Valesios quaeso adeat
in Notis ad Lib. 16. Cap. 12. Am-
miani Marcellmi, & monentes com-
periet, Imperium Romanum xAmmiano,
aliisque Hfloricis saepe Rempublicam
absohtte nuncupari, e>“ cxercitum Ro-
manum , exercitum Reipublicas . Et sa-
ne id fastum a Mario Aventicensi,

& Jordane in Histor. Gothorum , a
Johanne Abbate Biclarensi, h Proco-
pio, 8c aliis. Quid plura ? Praelau-
datus Anastasius Bibliothecarius , seu
quisquis fit antiquissimus Scriptor Vi-
tae Vigilii Papae, haec de Belisario
memoriae prodidit: Veniens in sines
xAfricae sub dolo pacis interfecit Gunda-
rum Regcm Guandalorum, & redassa
B| esl xAfrica fub Rempublicam. In cujus-
nam jura tunc cesserit Africa, eru-
ditus quisque novit. Sed & in Vita
Sanfti Leonis IX. Papae h Wiberto
fcripta, haec de illo habentur : Non
modicus quoque ei inerat scrvor in au-
genda Republica. Quid hoc nomine
Wibertus significet, sequentia pro-
dunt. Nempe curabat, ne Hungari
;C! detressarcnt solitct subjessione Imperatcri
prifca perfotvere tributa. At quia pre-
ces h Sansto Leone praedisto pro eis
adhibifas Htnricus Augustus exaudi-
re noluit, ideo Romana Respublica su-
bjessionem Regni Hungariae perdidit,
& adbuo dolet.

Quamobrtm nil mirum , si ipsi
quoque Imperatores Franci hoc eo-
d; dem Reipublicae vocabulo usi suerint
ad designandum non solum Romani
Imperii ditionern, sed etiam univcr-
sa Regna suae potestati subje£la. Im-
mo quum saene publici vox in eorum
& subsequentium temporum monu-
mentis occurrat, juvabit heic ani-
madvcrtere, quae vis hujus vocis fue-
rit apud illorum Seculorum Scripto-
res , & in Literis ac Praeceptis Re-
gum. Nimirum ibi publici Judices,
Palatia publica, Pars publica, Ministri
Reipublicae, atque horurn fimilia no-
mina leguntur, quorum sensum pro-
be nosse, tum ad eruditionem medii
aevi, tum ad intclligendum veterum
sermonem conducit . Carolus Ma-
gnus, ut est in Lege Langobard.
j 121. Part. II. Tomi I. Rer. Italica-

rum,