_4°7 . ANTIQJJ1T.
culo VIII. aut ineunte sabsecjuenti ,
Csrolus Magnus in Capitulari, quod
habetur Tomo primo, pag. 518. Ba-
luzianae editienis, edixit: Ut nemo
sit, qut Artolos Jcijcitetur, vel sommu
sbservet , vel ad auguria intendat .
Nec sint Maiesici, nec Incantatores,
nec Vhitones , nec Cauculatores ,
Tempesiarii , tr/ Qbligatores » Addit
etiam : Ut obfervati&nes , quas slulti sa-
tiunt ad Arbores, vel Petras, w/ Fon-
tes, ubicumque inveniuntur, tollantur
& desiruantur . Ergo neque Gallia
tum felicior Italia, quum & ibi
Arbores, Petras, Fmt.es superffi-
tiosum vulgus confiueret aut ad fa-
nitafem recuperaridam , aut ad occul-
ta detegenda, uti spes erat.
AudiiH nuper , quot nebulonum
genera tunc illuderent alienae credu-
litati, & ad Superstitionem imperitos
raperent. F,t fane rudibus iis Saecu-
lis dici non potesl, quhni facile pro-
pinarentur fistiones & fabulae , &
qu&m sacilius ab indo61orum vulgo ,
isiimo & ab ipsis Nobilibus tanquam
certisSma historiae capita exciperen-
tur . T'empejiarios Garotus Magnus
commemoravit. Quae de hisce Po-
puli opinio tunc foret , Agobardus
Lugd-unenfis Archiepiscopus eorurn
temporum Scriptor , in Libro de
Grandine nobis explicabit. In his re-
gionibus, ita iile fcribit, paene omnes
homines nobiles & tgnobiies, urbani &
rusiici, senes & ptvenes, putant, gran-
dines & tonhrua hominum libitu pojse
sieri nempe incantationihus hominum,
qui dicuntur Tempeslarii . Pergit ille
prodere qu&m crassa Minerva tunc
laborarent fere omncs ex Populo :
Plerssque, ait, vidimus & audivimus
tanta dementia obrutos, tanta fiultitia
alienatos, ut credant & dicant quam-
dam esse regionem , quae dicatur Ma-
gqnia , ex qua naves veniunt in nubi-
MEDIl AEVI 408
bu.S y in quibus sruges, quae grandi-
nibus decidunt , gsi tempefiatibus pe-
veunt, vehantur in eamdem regionem,
ipsis videlicet nautis aereis dantibus
pretia. Tempestariis , & accipientibus
srumenta, vel ceteras srugcs. In hanc
rem etiam legenda su-nt, quae habet
Synodus Parisienfis Anno DGGG-
XX.IX, coatstay Lib. 3. Cap. 2, A-
deo ne infantes inquias, tunc hcriH-
nes, ut ineptiis hisce ridendis fidem
adjungereKtl Issiffio obfirmatis ani-
mis isia credebant: quae caussa erat,
ut decepta imaginatxo ad asla prosili-
ret, quae vehementius etiam mireris.
Teftem habeo eumdem Agobardum:
Vidimus, ait, plures in quodam con-
ventu bominum exhibere vinffios quatuor
homines, tres viros , unam semi-
nam, quasi qui £e ipfis navibus cecide-
rint. jQj/os scilicet per aliquot dies in
vincutis detentos , ta?ndem collesso con-
ventu hominum exhibuerunt , ut drxi,
in nofira praejenija, tamqudrn lapidan-
dos. Sed eorum caeco furori miseros
eripuit oculatus & do£fus Agcbar-
dus, qui relatis etiam aliis eorum
temporibus ftultis opiniombus ,
pefftmis illarum efte£Hbus, in haec
verba desmit: Tanta ]am ’finititia op-
presst misertm Mundurn, nt nunc sic
absurdae res credantur a Chrisiianis,
quales numquam antea ad credendum
poterat quisquam snadere Paganis, Crea-
torem omnium ignorantibus . Vitiatas
hujusmodi phantafias & nos Interdum
ternperibus nollris cfFendimus in vi-
ris , sed praecipue in muiierculis ,
quibus nihil mali accidit libi aut a-
iiis, quod vi supranaturali , atque
ope Daemonum non reputetur ena-
tum . Ai;£for praeterea idem Ago-
bardus eft, non defuiste alios, qui
fe nosse desendere a Tempesiate habita-
t&res loci jatfabant, quibus propterea
dcmentes agricclae de frugibus fuis
par-
culo VIII. aut ineunte sabsecjuenti ,
Csrolus Magnus in Capitulari, quod
habetur Tomo primo, pag. 518. Ba-
luzianae editienis, edixit: Ut nemo
sit, qut Artolos Jcijcitetur, vel sommu
sbservet , vel ad auguria intendat .
Nec sint Maiesici, nec Incantatores,
nec Vhitones , nec Cauculatores ,
Tempesiarii , tr/ Qbligatores » Addit
etiam : Ut obfervati&nes , quas slulti sa-
tiunt ad Arbores, vel Petras, w/ Fon-
tes, ubicumque inveniuntur, tollantur
& desiruantur . Ergo neque Gallia
tum felicior Italia, quum & ibi
Arbores, Petras, Fmt.es superffi-
tiosum vulgus confiueret aut ad fa-
nitafem recuperaridam , aut ad occul-
ta detegenda, uti spes erat.
AudiiH nuper , quot nebulonum
genera tunc illuderent alienae credu-
litati, & ad Superstitionem imperitos
raperent. F,t fane rudibus iis Saecu-
lis dici non potesl, quhni facile pro-
pinarentur fistiones & fabulae , &
qu&m sacilius ab indo61orum vulgo ,
isiimo & ab ipsis Nobilibus tanquam
certisSma historiae capita exciperen-
tur . T'empejiarios Garotus Magnus
commemoravit. Quae de hisce Po-
puli opinio tunc foret , Agobardus
Lugd-unenfis Archiepiscopus eorurn
temporum Scriptor , in Libro de
Grandine nobis explicabit. In his re-
gionibus, ita iile fcribit, paene omnes
homines nobiles & tgnobiies, urbani &
rusiici, senes & ptvenes, putant, gran-
dines & tonhrua hominum libitu pojse
sieri nempe incantationihus hominum,
qui dicuntur Tempeslarii . Pergit ille
prodere qu&m crassa Minerva tunc
laborarent fere omncs ex Populo :
Plerssque, ait, vidimus & audivimus
tanta dementia obrutos, tanta fiultitia
alienatos, ut credant & dicant quam-
dam esse regionem , quae dicatur Ma-
gqnia , ex qua naves veniunt in nubi-
MEDIl AEVI 408
bu.S y in quibus sruges, quae grandi-
nibus decidunt , gsi tempefiatibus pe-
veunt, vehantur in eamdem regionem,
ipsis videlicet nautis aereis dantibus
pretia. Tempestariis , & accipientibus
srumenta, vel ceteras srugcs. In hanc
rem etiam legenda su-nt, quae habet
Synodus Parisienfis Anno DGGG-
XX.IX, coatstay Lib. 3. Cap. 2, A-
deo ne infantes inquias, tunc hcriH-
nes, ut ineptiis hisce ridendis fidem
adjungereKtl Issiffio obfirmatis ani-
mis isia credebant: quae caussa erat,
ut decepta imaginatxo ad asla prosili-
ret, quae vehementius etiam mireris.
Teftem habeo eumdem Agobardum:
Vidimus, ait, plures in quodam con-
ventu bominum exhibere vinffios quatuor
homines, tres viros , unam semi-
nam, quasi qui £e ipfis navibus cecide-
rint. jQj/os scilicet per aliquot dies in
vincutis detentos , ta?ndem collesso con-
ventu hominum exhibuerunt , ut drxi,
in nofira praejenija, tamqudrn lapidan-
dos. Sed eorum caeco furori miseros
eripuit oculatus & do£fus Agcbar-
dus, qui relatis etiam aliis eorum
temporibus ftultis opiniombus ,
pefftmis illarum efte£Hbus, in haec
verba desmit: Tanta ]am ’finititia op-
presst misertm Mundurn, nt nunc sic
absurdae res credantur a Chrisiianis,
quales numquam antea ad credendum
poterat quisquam snadere Paganis, Crea-
torem omnium ignorantibus . Vitiatas
hujusmodi phantafias & nos Interdum
ternperibus nollris cfFendimus in vi-
ris , sed praecipue in muiierculis ,
quibus nihil mali accidit libi aut a-
iiis, quod vi supranaturali , atque
ope Daemonum non reputetur ena-
tum . Ai;£for praeterea idem Ago-
bardus eft, non defuiste alios, qui
fe nosse desendere a Tempesiate habita-
t&res loci jatfabant, quibus propterea
dcmentes agricclae de frugibus fuis
par-