DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.28486#0108
5 6 INTRODVCTIO IN I V K. NAT»
tur. Diei efi adiedio dispositioni fida, per quam ea
refiringitur ad tempus quod exifiere debet, Caufa esi ad-
iecflio mentis declarationi lada, quae continet rationem
sufficientem saci a e dedarationis. Modus est adit dio
mentis declarationi fida, quae continet causam eius fi-
nalem, Denum finitio esi adiedio mentis declarationi
±ada quae continet descriptionem rei vel perbonae
quam concernit»
§• 125.
Quod attinet speciatim conditionis ditiisiones, eae
vel tales tunt quae non nili de conditione in se.11 su la-
tissi mo iumta valent , vel tales quae de conditione iti
quocunque significatu sumta valent. Prioris generis
sunt diuisio 1) in conditionem vel in praeteritum, vel
in praejens, ve! in futurum collatam, et II) in condi-
tionem certam sc-u impoffibilem et incertam seu potfibU
lern. Impo(sibilis dicitur conditio, si quod ex de re de-
bet, exdere et quod non exifiere debet, non exisiere,
imposiibile efi, Do ([ibitis autem dicitur, fi quod ex-
isiere debet, non exdere, et quod non exifiere debet,
exifiere, posiibile esi, efique vel pote (latina, vel ca*
fualis, vel mixta, prout adualitas a voluntate eius
cuius interefi eam exifiere vel tantum, vel plane non,
vel pro parte tantum , dependet. Pofierioris generis
diuisiones tunt, diudo I) inJufpenJiuam et refolutiuam
conditionem prout per conditionem dispositionis effe-
dus, vel quoad initium, vel quoad durationem re-
siringitur; II) in affirmat tuam, si id quod in condi-
tione efi exdere, ct negatiuam, si non exifiere, de-
bet \ IiI) in exprejsam , si adiedio conditionem conti-
nens per declarationem expressis verbis fidam ad efi,
ct tacitam, si per se cx natura adus aded.
§• I24*
tur. Diei efi adiedio dispositioni fida, per quam ea
refiringitur ad tempus quod exifiere debet, Caufa esi ad-
iecflio mentis declarationi lada, quae continet rationem
sufficientem saci a e dedarationis. Modus est adit dio
mentis declarationi fida, quae continet causam eius fi-
nalem, Denum finitio esi adiedio mentis declarationi
±ada quae continet descriptionem rei vel perbonae
quam concernit»
§• 125.
Quod attinet speciatim conditionis ditiisiones, eae
vel tales tunt quae non nili de conditione in se.11 su la-
tissi mo iumta valent , vel tales quae de conditione iti
quocunque significatu sumta valent. Prioris generis
sunt diuisio 1) in conditionem vel in praeteritum, vel
in praejens, ve! in futurum collatam, et II) in condi-
tionem certam sc-u impoffibilem et incertam seu potfibU
lern. Impo(sibilis dicitur conditio, si quod ex de re de-
bet, exdere et quod non exifiere debet, non exisiere,
imposiibile efi, Do ([ibitis autem dicitur, fi quod ex-
isiere debet, non exdere, et quod non exifiere debet,
exifiere, posiibile esi, efique vel pote (latina, vel ca*
fualis, vel mixta, prout adualitas a voluntate eius
cuius interefi eam exifiere vel tantum, vel plane non,
vel pro parte tantum , dependet. Pofierioris generis
diuisiones tunt, diudo I) inJufpenJiuam et refolutiuam
conditionem prout per conditionem dispositionis effe-
dus, vel quoad initium, vel quoad durationem re-
siringitur; II) in affirmat tuam, si id quod in condi-
tione efi exdere, ct negatiuam, si non exifiere, de-
bet \ IiI) in exprejsam , si adiedio conditionem conti-
nens per declarationem expressis verbis fidam ad efi,
ct tacitam, si per se cx natura adus aded.
§• I24*