Nova librorum rariorum conlectio, qui vel integri inseruntur vel adcurate recensentur (3.1710) [VD18 90372913]

464 SARCKMASII CONTINVATIO
tiusBeniamino Auberio, nili sallor, neces-
sario, ad Belgas foederatos per id tempus
legato impertierat, plane oblitum fuiste.
Verba, qiiaeGrotius concepit, hunc in mo-
dum , Epistola, quam adAuberium scripsit,
reddet: Nihil est, quod aeque tibi com-
mendem, atque studium luris, non illius
(solum addo) priuati,ex quoLeguleii&ra-
bulae vi&itant, sed gentium & publici. Id
adeo male Apollinem habuit, ut Orbilium,
curaret advocandum. Sed stricliori iudicio
non semei intercedi, conatum interpellatu-
rus, unde aeternam accipiat ignominiam
iste Gallus. Tandem adveniebat Mercurius
etiam interposlta aufforitate mitius pro-
nunciaret, Parnassus admonuit: Satis illum
luilse poenae, qui omnibus deridiculo sit, &
Regis Christianissimi iram sibi conflauerit,
quippe cuius iniussu tam ineptam prodide-
rit scripturam. Id, vt alii censent, ita con-
fidenter asseruit lac. Bern. Schulzius recen-
tistimns Auberii oppugnator. Mercurii
tandem sententia vicit, Auberio deieftis prae
pudore in terram oculis & consilio abeun-
te, & errores, ut poterat, maxime depre-
cante. Nempe aliud est , esse Patronum
cau-