DOI Heft:
[XV. Kalendis Sextilibus – XVI. Idibus Sextilibus]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26076#0189
r66
XV. Nova Litteraria
operam perdidere Celeberrimi viri Mauturius»
Baudelotius & Daniel, qui illud exponere conati
sunt. Me inter tanta nomina referri nolim. Interiiss
fateor, me adhuc ejus cssse sententiac, quam profes-
sus siiua in Praefatione Colle&aneorum Leibnitii
Etymologicorum. Maxime Reverendi P. Danielis
recentior expolitio non uno modo displicet. Ne-
que enim certo quodam fundamento, scd conje-
duris nititur; quae vereor ut fidem apud eruditos
inveniant. Quo enim loco apud aequos rerum ju-
dices sint Goropii, Schrieckii, Wendelini (qui ei
Germanicis legis Salicae glosHs vicos & oppida Bra-
bantiae fecit) addo &Harduini, eruditilTimi alio-
quin viri, eadem fere via incedentium, commenta,
neminem quidem latet. A Celtis politum esse mo-
numentum profitetur ipse; unde ego concludo,
vocabula, quae in eo Latina non sunt, & tamen di-
sfinde leguntur, Gallica live Celtica efse. Praeter
Celtas enim aliam in Galiiis nationem, praesertim.
ad Sequanam, fuiiTe non memini. Habebant illi
Deos quosdam Romanis, si attributa, ut vocant,
spedes, pares, qui ideo & Romanis nominibus
vocari poterant} quosdam vero peculiares, qui
Celticis inligniuntur. Haec autem nomina ex reli-
quiis lingux Celtica:, quae in diale&o Aremorica &
Cam-
damensis, est inserta; eaque veteris lingua» Celtica*
voces ad locorum quorundam nomina exprimenda
detorqueret: senteotiam rogatus Celeberr. Eccarelus,
epistola nuper ad me data, quam procul sibi a vero
aberrare Vir ingeniosissimus videretur, expnsuir.Quam
cum eruditos antiquitatum nostrae gentis ruspatores
juvare posse inteliigam, premendaUi diutius haud cen-
sui, sed in communem eruditorum usum hic «vul-
gandam.
XV. Nova Litteraria
operam perdidere Celeberrimi viri Mauturius»
Baudelotius & Daniel, qui illud exponere conati
sunt. Me inter tanta nomina referri nolim. Interiiss
fateor, me adhuc ejus cssse sententiac, quam profes-
sus siiua in Praefatione Colle&aneorum Leibnitii
Etymologicorum. Maxime Reverendi P. Danielis
recentior expolitio non uno modo displicet. Ne-
que enim certo quodam fundamento, scd conje-
duris nititur; quae vereor ut fidem apud eruditos
inveniant. Quo enim loco apud aequos rerum ju-
dices sint Goropii, Schrieckii, Wendelini (qui ei
Germanicis legis Salicae glosHs vicos & oppida Bra-
bantiae fecit) addo &Harduini, eruditilTimi alio-
quin viri, eadem fere via incedentium, commenta,
neminem quidem latet. A Celtis politum esse mo-
numentum profitetur ipse; unde ego concludo,
vocabula, quae in eo Latina non sunt, & tamen di-
sfinde leguntur, Gallica live Celtica efse. Praeter
Celtas enim aliam in Galiiis nationem, praesertim.
ad Sequanam, fuiiTe non memini. Habebant illi
Deos quosdam Romanis, si attributa, ut vocant,
spedes, pares, qui ideo & Romanis nominibus
vocari poterant} quosdam vero peculiares, qui
Celticis inligniuntur. Haec autem nomina ex reli-
quiis lingux Celtica:, quae in diale&o Aremorica &
Cam-
damensis, est inserta; eaque veteris lingua» Celtica*
voces ad locorum quorundam nomina exprimenda
detorqueret: senteotiam rogatus Celeberr. Eccarelus,
epistola nuper ad me data, quam procul sibi a vero
aberrare Vir ingeniosissimus videretur, expnsuir.Quam
cum eruditos antiquitatum nostrae gentis ruspatores
juvare posse inteliigam, premendaUi diutius haud cen-
sui, sed in communem eruditorum usum hic «vul-
gandam.