Nova litteraria eruditorum in gratiam divulgata (1718)

edita anno MDCCXVIII Kal. Sextii, r 69
pag, 21. lovi Fulmin. Fulg. Tonanti politae sunt. Ro-
manae ibidem Aram Io vis Fuigeratoris commemo-
rant; atque in inscriptione in jugo Ceretanorum
reperta Deo Fulguratori ara itidem ere&a refertur.
Celtis Deus tonitru sive Iupiter tonans, suo more
Taranes, vel Taramus dicebatur. Notus est Lucani
verius: Et Taranis Scythica non mitior ara Diana. Ad
quem in line Grotianae editionis notatum est: in
Codicibus, quibus Theod Pulmannus & Greg.
Bersmannus usi sunt, le&um fmlTe: Taranus, Tha-
ranis, TARA MI & Tarani. Et notum est, vicinas
M & N litteras saepius commutari; vox vero TA-
RAN pro tonitru apud Wallos, Cambrosque, Cel-
tarum progeniem, adhuc restat. Cluverius Germ.
ant. Lib. 1. c. 26. Davielius, & ex eo Boxhornius,
Ionelius, atque Lhuydius in Lexicis Cambro-Bri-
tannicis testessunt omni exceptione majores. Nos
Germani, ut in aliis multis, ita & hic cum Celtis
convenimus, & Deum tempestatum Thor, atque
inserto N i(p£Axv<rMt» 1 Tonr, & Donner ^ vocamus.
Unde Dies Iovis adhuc Tborsdag (Angi. Thursday)
Dorstag, & vulgo Donner st ag, audit. Monumenti
autores Nautas, tempestatis Deo, Gvc lovi, suse ori-
ginis cognomen addidiste, verofimile est. Legen-
dum ergo omnino est TAR AMO. Quod li Bau-
delotium sequaris, forte ^ R A seriptum fuit:
T & A connexis, ut sieri solet. Si vero Daniel
retfte vidit RA in majori illa canina littera, lic
seripta, iterum TAR latere potest. Prima enim
linea perpendicularis, in lummitate virgulam
transversam habens, refert T: inferior vero pars r\.
primam vocalem exprimit. Neque cnim A mediis
demum steculis line transversa in medio virgula
P 5 seribi