Nova litteraria eruditorum in gratiam divulgata (1720)

edita amo MD C C XX Kal, Maji, 73
Gilberti Cognati epistolarum libri X Basii MDLX,
&aliae Venedis anno praecedenti cum duabus eju«
orationibus edicsc,
XIII.
MERSEBVRGI.
Excerpta e litteris
DAN. GVIL. TRILLERI, M. D.
varia vetcrinn au&onira loca emendantibus.
Incipiamus a Palaephato, qui forte primus mihi
se offert. Capite XXXXIIII. de Medea agit, per
artem luam magicam senes recoquente, nigrosque
capiilos ex canis reforraaate. Ibi haec inter alia le-
guntur: T&s «v %pMgovjas SKT8 Trokiciq (melius -zro-
Aictiv legit Tollius) puAcdvecg rpixete; hrom
vscB-aj. quae ita verterunt Tollius atque Galeus: qui
pro albis nigricantes capillos adamarent, efficiebat, ut
habere viderentur. Locum hunc jure obscurum vocat
T ollius in Not. p. 247: sed nihil extricavit. Legen-
dum igitur levilsima putem mutatione pro xaaqov-
rag, quod plane otiosum hic ell, ye^ovjct^, i. e. senes.
unde haeeversio superiori multis parasangis praefe-
renda: Senes ergo pro canis nigros capillos, illius (Me*
dea) ope habere videbantur.
In eodem Mythographo c. XLVIIII de Phaone
agit, quem Venus ex effoeto sene in pulcherrimum
juvenem transformasse dicitur. Ibi verba circa fi-
nem haec sunt: A(peccri jov ol'j&ficti7rov, uffi)
dfaes(^Pjctj veovpjiuffij ■A.dKkea Jov ye^ovlcc. ad ver-
bum: Hominem a Venere immutatum dicunt, & im-
mutat illa fenem juventute IS puUritudine. Sed
quis sodes est, qui sub his immutationibus monstruni
delitescerenon animadvertat * licet nec Galeo, nec
Tolho illud fuerit visum. Quid est eyt&i-tyai