Nova litteraria eruditorum in gratiam divulgata (1723)

editu anno MDCCXXIII MenseMarth. 41
rentur, occasione altcujus dissertationis, acl. Her-
manne pro demonstranda hypathesi Leibnitiana
conscriptat, discrimen intcr naturam & artemnon
sausaLcibnitio consideratum censuerunt. In sy-
stemate artis, inquiunt, motus perpetuus plane est
absurdui; in systematenaturaenon item, Deinde
exhypothesiCartesianamotum perpetuum a Leib-
nitiodedu&um else, nonilium qui ad artis systema,
Ted alterumqui ad systema naturse pertineat, con*
tendunt. Sedfalluntur certevirido&istimi. Nam
si motus perpetuus a Leibnitio demonstratus non
pettinet ad systema artis, propter impedimenta illa,
quibus fit, ut motus integer ab alio corpore ad
aliud propagari nulia arte postit, efficitur sane,u?
idem motus ne ad systema quidem natura: cororao-
dereferriqueat, cum impedimenta illa non minus
in natura quam arte locum vulgo habere vsdeantur.
Igitur ad systema percinebit', prudentissima qui-
dem imaginatione fi&um, sed fitftum tarnen. De
cetero motus perpetuus{ ad quem efficiendum re-
quiritur, ut plus sit potentiae in efFe&u quam in caus*
sa, aeque absurdus est, sivead naturte, sive ad artis,
sivedenique adfi&um iilud systema referatur.Nem-
pehocipsum non satis intelligimus, inquiunt, cur
Leibnitius motum perpetuum pro eftedu habuerir,
qui major estet quam ipsius cauisa: videntur enim
motus perpetui venatores in eo facile acquieturi, si
efFe&um obtinere possint,qui caussäe sute sit omnino
aequalis, itaut motus ex alia machinae parte ad ali-
am sine decremento transiens, perpetuo servetur in-
teger. Duo sunt quae ad haec licet relponderc,
Nam primo, qui motum perpetuum mechanicum
B y qnae*