Nova litteraria eruditorum in gratiam divulgata (1723)

editn anno MD CC XXIII Menfe Martin, 4 }
dam machinae in alias, velaudus, si remota finxeris
impedimenta usitata, vcl integer quidem certe, si
ista adsint, perpetuo transferatur. Hic est absur-
dus: hicesse&urnpostuiatsuacaussarnajorem: hic
ab imperitis quaeritur: hic denique ex Cartesiano,id
est, vulgari dogmate, de aestimandis viribus conie-
Qui videtur. Sunt alia nonnulla, quae contra Leib«
nitium & novam ejus sententiam a Patribus TrevoJ-
tianis disputantur. Ad htec nihil respondeo; tum
quod alienum a re proposita videri istud possit; tum
quod argumentum occupare nolim a cclcberrimo
Hermanne vendicatum. Adquemipsum cum lau-
datorum patrum accusatio non minus quam ad
Leibnitium pemneat, dubium non est, quin con-
troversxam iliam pratclare tuiturus, atque ad omnes
objetftiones quam accuratissime responsurus sit.

Redeo igitur ad motum perpetuum mechani*
cum, cui novusnonita pridemobtigit patronusac
defensor, do&issimüs Gravesandius. Hic enim,
cum CasseLlis machinam videret ab OrfFyreo con-
strucftam, effeäus ejus adco miratus est, ut parum
abesiet, quin inventum motum perpetuum mecha-
cicum aperte fateretur. Scripsit ea de re litteras
adincomparabiiemNewtonum, quasaudorcolie-
«ftionis gallicae epistolarum historicarum, mense
Sept. 1721 in hbellumsuuminseruit. Inquibuslit-
teris cum promisiftetvir clarissimus, se feripto pu-
blicoinsigneraacjam anteseptem annos a se dete-
dumillorumerrorem, qui motum perpetuum pro
d^vvctTü) habent, quam lüculcntissGme demonstra-
turum elses fidem nupe quodammodo liberavit.