Nova litteraria eruditorum in gratiam divulgata (1723)

100

VII Nofra Littentria
mat,te vires omnes nervosque ingenii contendilse,
uthaberent Itali quod tibi inviderent. Non mul-
lisprecibus obtinui, utordinemihi ostenderet, quac
non probaret in prima lutera i tum etiam ne segrc
ferret, meinmeumCodicemillareferre. Ecceau-
tem cujusmodi sint.
Habes pag. 16 ad reg, 5. Hm exempU Auttorisnos
buc tranßuümus, quo re serenda videbantur. Ncgat
Facciolatus, tequippiam egüse: nam Aussor, idest
Turseilinus, eodem plane ioco exempla haec colio-
cavit.
Pag. 17 ad reg. 10. Laudat diligentiam tuam,
quodobservationem ase editam iliustraveris pluri-
busexemplis, quibus confirmatur, Dominum efferri
secundo casu, quoties fervus exprimitur per partU
culasA, velAB, ut Pompeji a portione 3 sed repre*
hendit, quod tu, qui per omnem latinitatem tibi
cxcurrendum duxisti, non animadverteris, dominum
aliquando etiam in tertio casu collocari. Nam sic
habet Vopistus in Carino cap. 18. Eußbeniusj qui
Diocletiano ab epifiolisfuit.
Pag.! 9 non probat, quodmonueris^sopraeponi
etiam lis nominibus, quorum prima littera sit s.
Nam in Caesaris cxemplo a te allato ex üb. 1 B. Gail,
cap. 44, antiquissima editio 1471; & Aldina 1513, ha-
bent A fe: Editio Vafcosani, & Gryphii Ab ft. In
illo vero Livii üb. 32 cap. i editiones anni 1470 &
1480, quae summae audloritatis sunt, item Aldina
iy2.o, & Hcrvagiana habent ab Suejsa.
Pag. 20. AdmonitionemTursellini, neparticula
dbbinc de futuro tempore usurpetur, putat tc corru-
pilse exemplo Palladii, in quo Abkim null um casum
regitp